น้ำ ๆ เขาต้องไปดูคนแก่บ้าง
คืนนี้มานอนที่บ้านพ่อ มาอยู่เป็นเพื่อนท่านเพราะน้ำท่วมหนัก แต่น้ำก็ไม่ได้เข้าบ้าน ท่วมถนนทางเข้าออกก็ยังใช้สัญจรได้เพราะเป็น คสล. หากเป็นเมื่อก่อนจะต้องเปลี่ยนไปเดินบนรางรถไฟ บ้านผมอยู่ติดกับเส้นทางรถไฟ โดยมีนากั้นอยู่นิดนึง เรียกว่าเขตแดนของการรถไฟกับเขตแดนของบ้านเขตเดียวกันทางด้านทิศตะวันออก
ได้ลงบันทึกให้พ่อ 1 เรื่องคือ ปฐมบทนายเขียน ขณะที่รับมาพิมพ์ผมก็ลงมือพิมพ์เลย (อ่านไป พิมพ์ไป) โดยไม่ได้อ่านเสียก่อน 1 เที่ยว ท่านจึงพูดว่า "สงสัยเป็นกลอน เด็กเดี่ยวนี้เลยไม่ค่อยอยากอ่าน" ผมนึกได้ก็ยิ้ม แต่บอกท่านว่าจริง "มันอ่านไม่สนุก" จริงครับผมไม่ค่อยชอบนัก หากยิ่งยาว ก็ยิ่งไม่อยากอ่าน ผมมักจะพูดกับพ่อตรง ๆ ได้เสมอ และพ่อก็บอกว่า "งั้นคนละครึ่ง คงต้องผสมร้อยแก้ว-ร้อยกรองบ้าง"
"น้ำ ๆ เขาต้องไปดูคนแก่บ้าง" นี่ก็เป็นคำสอน คำเตือนสติ ที่แม่เคยบอกนานแล้ว เวลาช่วงฝนตกหนักติดต่อกัน หรือมีน้ำท่วม ก็จะต้องเอาของกินของใช้ ไปเยี่ยมย่า ไปเยี่ยมยาย เวลาฝนตกเขาจะไม่สะดวก ในขณะที่เขาช่วยเหลือตนเองได้น้อย หรืออาจจะป่วยไข้
เสาร์-อาทิตย์นี้ ผมจึงมานอนที่บ้านพ่อ อย่างตั้งใจตามคำแม่ที่เคยสอนว่า"น้ำ ๆ เขาต้องไปดูคนแก่บ้าง"
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น