ภาระกิจสำคัญในการ "ส่งเสริมการเรียนรู้" เป็นสิ่งที่ผมชอบเหลือเกิน และกิจกรรมที่กระผมทำในอาทิตย์นี้ คือการรับหน้าที่เป็น "ผู้ประสานงานโครงการ" เพื่อร่วมแลกเปลี่ยนประสบการณ์ ยกระดับความเข้าใจ และนำไปสู่การเรียนรู้ร่วมกันเป็นทีม ผ่านรูปแบบ "การโต้วาที" ปีนี้เขาจัดรอบคัดเลือกกันที่ จุฬาฯ แล้วจะแข่งรอบตัดสินที่เมืองทองธานีครับ
นักศึกษา สี่คนที่ผมได้รับมอบหมายให้ดูแล คือ "บอล" "ผึ้ง" "กิ๊ฟ" และเปิ๋ม" ทั้งหมดล้วนเรียน วิศวกรรม-สิ่งแวดลอ้ม ที่บางมด
หัวข้อที่เราศึกษากันได้แก่
๑ อาเซี่ยนควรใช้นโยบายรับมือภาวะโลกร้อนของสหภาพยุโรป
๒ ลำน้ำไทยควรถูกปล่อยให้ไหลตามธรรมชาติ
๓ ธุรกิจการล่าปลาวาฬ เป็นสิ่งที่พึงสนับสนุน
๔ ข้อตกลงการค้าเสรีคือคำตอบของการค้าโลกและสิ่งแวดล้อม
๕ วิกฤติการณ์พลังงานไทย ต้องแก้ไขด้วยพลังงานนิวเคลียร์
๖ ให้มีสาวโคโยตี ดีกว่าห้าม
๗ รัฐบาลควรให้เงินอุดหนุนเกษตรอินทรีย์
กติการการพูด คือ ทางทีมงานจะแจ้งหัวข้อล่วงหน้า ๓๐ นาที ให้แต่ละคนพุดได้คนละ ๗ นาที มีการซักค้านได้ตามสมควร และหัวหน้าทีมสามารถสรุปได้อีก ๓ นาที ครับ
การร่วมเรียนรู้ในครั้งนี้ กระผมได้บทเรียนจริงที่มาจากการจัดการความรู้ในบทบาทของ "คุณอำนวย" ที่แม้ตนเองจะไม่รู้ลึกเท่าไหร่ ก็สามารถนร้างบรรยากาศรับส่ง ให้นักศึกษาทั้ง ๔ เกิดความรื่นรมย์ใจ และพร้อมที่จะสู้ศึกเวทีระดับชาติ แม้คราวนี้จะเป็นครั้งแรกของมหาวิทยาละย และรั้งแรกของพวกเธอก็ตาม
ที่ยากไปกว่านั้น มจธ. ของเรา ไม่มีนักศึกษาสายศิลป์ที่ร่ำเรียนมาทางวาทวิทยา ได้แต่เอาความสมัครใจ และเลือกไปตามสายการเรียนรู้ น่าจะพอประยุกต์ได้บ้าง กับการฝึกว่าที่วิศวกร ไปต่อตี กับ ว่าที่วิทยากร คร๊าบผม
ดีใจที่ได้รู้จักกันค่ะ ชื่นชมที่ได้เห็นน้องๆทั้ง 4 คนมีพัฒนาการด้านการพูดจากรอบโชว์..โคโยตี้ จนถึงรอบจริง
หากได้ฝึกฝนอย่างเต็มที่ ทีมนี้เป็นทีมที่น่าสนใจมากทีเดียว
ครูจรัญญาค่ะ