อิฉันคนนึงหละ ที่มักจะหาโอกาสไปเข้ารับการอบรมในหลักสูตรต่าง ๆ ตามแต่โอกาสจะเอื้ออำนวย ไม่ว่าจะเป็นหลักสูตรด้านหลักวิชาในการปฏิบัติงานของเรา หรือหลักสูตรอื่น ๆ ที่ส่งเสริมการทำงาน เพื่อเพิ่มพูนความรู้ ปรับความคิด…อื่น ๆ อีกมากมาย
สัปดาห์ที่ผ่านมานี้ ได้มีโอกาสเข้ารับการอบรม หลักสูตร “การพัฒนาบุคลากร เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงาน” (ไปกับ ป้าแอ๊ด-คุณจุฑาทิพย์ นั่นแหละ) ที่คณะวิศวกรรมศาสตร์ ตอนที่สมัคร มีคนก็บอกว่า สมัครทำไม เนื้อหาพื้น ๆ เนื้อหาเดิม ๆ เหมือน ๆ กับที่เคยอบรมแล้ว เสียเวลางานปล่าว ๆ ตัวเองก็ได้แต่ยิ้ม ๆ แล้วก็สมัครไปอบรม....จนได้ด้วยความคิดส่วนตัวนะ เมื่อไปอบรมแต่ละหลักสูตร ไม่ว่าที่ใดก็ตาม เราได้อะไร ๆ มาเสมอ เช่น
@ บางครั้งก็ได้ความรู้เพิ่มเติมตรงตามต้องการ นำกลับมาพัฒนางานเราได้เลย แหม...ตรงตามวัตถุประสงค์ของโครงการแป๊ะ
@ บางครั้ง เนื้อหาที่วิทยากรบรรยาย ก็เป็นอะไรที่สามารถหาอ่านได้ดาษดื่นทั่วไป แต่สิ่งที่แฝงมาในนั้น คือตัวอย่างจากประสบการณ์จริงของวิทยากรต่างหาก ที่ทำให้เราได้อะไร ๆ ตามมามากมาย
@ ทุกครั้งอิฉันก็จะศึกษารูปแบบการจัดอบรม รูปแบบการให้บริการ ของหน่วยงานนั้น ๆ อันนี้ก็สามารถนำกลับมาปรับใช้กับงานเราได้ เพราะอิฉันทำงานฝึกอบรม พอดี๊ พอดี
@ ทุกครั้งที่ไป อิฉันได้เพื่อนต่างหน่วยงาน ซึ่งเราสามารถติดต่อประสานงาน ช่วยเหลือกันในภายภาคหน้าได้ เอาแค่ได้มาอย่างน้อย 1 คน ต่อ 1 ครั้งที่ไปอบรม ก็เกินพอแล้ว....
@ ได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับผู้ร่วมอบรมท่านอื่น ๆ ในทุก ๆ ด้าน แต่นั่นต้องหมายความถึง เราต้องทำตัวให้เปิดด้วยนะ พยายามพูดคุยกับผู้เข้าร่วมอบรมท่านอื่น ๆ ไม่ใช่ว่า เวลาพักอาหารว่าง หรือพักอาหารกลางวัน ก็ไปหมกตัวทานคนเดียว นั่งใกล้ใคร ก็พูดคุยกับเค๊าแบบพอเพียงเหลือเกิน คือ เพื่อนชวนคุย ถามคำ ตอบคำ หรือถ้ามีเพื่อนร่วมงานไปด้วยกัน ก็เกาะกันอยู่ 2 คน นั่นแหละ ประมาณว่าชาตินี้เราจะไม่แยกจากกัน และใครก็จะเข้ามาเป็นบุคคลที่ 3 ไม่ได้
@ ถ้าเกิดถูกใจวิทยากร อะ อะ อย่าคิดให้มากไปเด้อ เดี๋ยวปวดหัวเปล่า ๆ ถูกใจในสไตล์การสอนนะ หรือท่านมีความรู้ในสาขาที่หน่วยงานเราก็จัดอบรมพอดี ก็ทาบทามเพื่อ ขอเบอร์ทงเบอร์โทร สถานที่ติดต่อ มาซะให้เรียบร้อย เท่านี้ เราก็ได้รายชื่อวิทยากรเข้ามาในทำเนียบของหน่วยงานเราแล้ว อิ อิ
@ ถ้าไปต่างจังหวัด ก็ได้ผ่อนคลาย เพราะเราได้เปลี่ยนสถานที่ จากที่เดิม ๆ บรรยากาศเดิม ๆ เปลี่ยนที่นิด เปลี่ยนบรรยากาศหน่อย อารมณ์ก็เปลี่ยน อ้าวยิ่งถ้าไปจังหวัดที่มีเพื่อน ๆ สมัยเรียนหนังสือทำงานด้วยนะ ได้ถือโอกาสเยี่ยมเพื่อนฝูงไปในตัว
โอ้ย...สารพัดที่จะได้ ถ้าเราคิดว่าเราได้....ลองคิดดูซิ คิดในทางบวกเข้าไว้ แต่อย่ามีเลือดบวกในตัวก็แล้วกัน เอ๊ะ...เกี่ยวกันมั๊ยเนี่ย....จบดีกว่า
แหม อ่านแล้วนึกถึงสมัยเพิ่งทำงานใหม่ๆ เอาะๆ เจ้านายเก่าบอกว่า เมื่อมีโอกาสได้ฟังเราต้องหาประโยชน์ให้มากที่สุด เพราะแม้แต่คนที่พูดแย่ที่สุด ก็ยังสร้างประโยชน์ ให้เราได้ ...เหมือนอย่างคุณพี่ยิ๋งเล็ก ว่า เราอาจเอาวิธีการของเค้ามาปรับปรุงว่าหากเราได้มีโอกาสบนเวทีนั้น เราจะไม่ทำอะไรบ้าง ;)