วันนี้มีอาสาสมัครเดินทางไปทำกิจกรรมกับเด็กๆหลายคนค่ะ เมื่อฉันไปถึงก็เข้าไปรับบัตรประจำตัวอาสาสมัครเหมือนเช่นทุกครั้ง จากนั้นเหล่าอาสาสมัครทั้งหมดก็พากันเดินไปยังที่หมายเดิมนั้นคือ ตึกเด็กป่วย 2 พอฉันเข้าไปในห้องก็เข้าไปทักทายพี่เอี่ยมกับพี่อุ๊ก่อนเป็นอันดับแรก ฉันสังเกตว่าไม่มีเด็กอยู่ในห้องเลย ฉันจึงคิดว่าเราน่าจะเดินไปชวนเด็กตามเตียง แต่ความคิดฉันไม่ทันกับสิ่งที่พี่เอี่ยมลงมือทำไปแล้ว พี่เอี่ยมน่ารักมากช่วยไปชักชวนเด็กๆมาร่วมทำกิจกรรมกับอาสาสมัคร ฉันจึงไม่รอช้าเลยรีบไปร่วมสมทบกับพี่เอี่ยม เพื่อชวนเด็กๆมาทำกิจกรรมอีกคน ซึ่งเด็กก็มีทั้งอยากมา แต่มาไม่ได้ เพราะร่างกายไม่แข็งแรงบ้าง กับที่ร่างกายแข็งแรงแต่ไม่อยากมาบ้าง เพราะไม่คุ้นกับอาสาสมัคร และกลุ่มที่ตั้งใจมาทำกิจกรรมด้วยตัวเองเลย ซึ่งมีหลายคนมาก วันนี้เด็กๆค่อนข้างจะสนุกกับการระบายสีภาพ เพราะทุกคนตั้งใจระบายภาพของตัวเองให้สวยที่สุด เพราะจะได้โชว์ให้ผู้ปกครองและอาสาสมัครดู ทำให้บรรยากาศดูเป็นการแข่งขันที่สนุกสนานทีเดียว
น้องเซฟ เด็กช่างคิด ฉันเจอน้องเซฟเป็นครั้งที่ 2 แล้ว ครั้งแรกน้องเซฟมาร่วมกิจกรรมในห้องสันทนาการเอง แต่มาครั้งนี้น้องเซฟบอกกับพี่เอี่ยมว่าอยากทำกิจกรรมบนเตียงมากกว่า ฉันเลยลองเข้าไปชวนน้องเซฟอีกที น้องเซฟมีท่าทีลังเลและใช้ความคิดอยู่สักพักก็บอกว่ายังอยากทำกิจกรรมอยู่บนเตียง เพราะรู้สึกไม่ค่อยสบาย ฉันจึงไปกิจกรรมมาให้น้องเซฟทำ ซึ่งน้องเซฟก็ทำกิจกรรมได้สนุกไม่แพ้กับในห้องกิจกรรมเลย น้องเซฟเป็นเด็กที่ฉลาดมาก และรู้จักใช้ความคิดไตร่ตรองความสมเหตุสมผลในทุกๆเรื่อง ซึ่งถือเป็นสิ่งที่ดีมาก ความน่ารักของน้องเซฟอีกอย่างก็คือจะช่างพูด ช่างคุย และยิ้มเก่ง แถมยิ้มออกแนวเจ้าชู้ด้วยนะ ดูแล้วน่ารักดี ฉันให้น้องเซฟร่วมทำกิจกรรมกับแม่สองคน ส่วนฉันกลับไปที่ห้องกิจกรรม จนเวลาผ่านไปซักพักฉันกลับมาหาร้องเซฟใหม่ ปรากฏว่าน้องเซฟมีอาการไข้ขึ้นสูง และจับสั่น ฉันมองดูอย่างไม่สามารถช่วยอะไรได้ นอกจากเพียงแค่การสัมผัสเท่านั้น ฉันใช้มือลูบเบาๆที่หัวและมือของน้องเซฟ ซึ่งน้องเซฟคงจะคงจะไม่ค่อยรู้สึกตัวแล้ว แต่คนที่ฉันห่วงมากอีกคนก็คือผู้เป็นแม่ เพราะฉันเห็นสีหน้าแม่ของน้องเซฟแล้วมีแต่ความทุกข์ใจที่เห็นลูกเจ็บป่วย ทั้งๆที่ปกติแม่น้องเซฟจะเป็นคนยิ้มเก่ง และร่าเริงเหมือนกับน้องเซฟเลย สิ่งที่ฉันเห็นมันทำให้ฉันรู้ว่าคนเราทุกคนย่อมมีสองด้าน เหมือนกับเหรียญนั่นเอง
แดเนียล เด็กจอมซน แดเนียล เป็นเด็กต่างชาติชาวอินเดียไม่สามารถพูดและฟังภาษาไทย แดเนียลไม่ได้มาเป็นคนป่วยที่นี่ แต่แค่มาอยู่เป็นเพื่อนพี่ชายเท่านั้น แต่รู้สึกว่าจะไม่ค่อยได้อยู่กับพี่ชายเท่าไหร่ แถมแม่ยังต้องมาดูแลเจ้าหนูน้อยนี่อีกต่างหาก ซึ่งฉันและอาสาสมัครต่างก็ภาษาอังกฤษไม่ค่อยแข็งแรงนัก เลยพูดคำง่ายให้เข้าใจ แต่ดูเหมือนแดเนียลจะไม่ค่อยเข้าใจเลย แดเนียลจะทำเสียงดังตลอดเวลา ทำให้รบกวนการทำกิจกรรมของเด็กคนอื่นด้วย ทุกคนต่างมองหน้ากันไม่รู้จะทำยังไง จะให้บอกแม่น้องก็คงจะคุยกันไม่รู้เรื่อง ฉันจึงคิดได้วิธีหนึ่ง ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าจะคิดได้นานแล้ว นั่นคือการใช่ภาษามือ ฉันลองทำท่าให้แดเนียลเงียบๆ ได้ผลค่ะ แดเนียลเข้าใจและปฏิบัติตามทันที แต่ก็เงียบได้ไม่นานเท่าไหร่หรอกค่ะ เพราะแดเนียลซนสุดๆ แต่น่ารักนะค่ะ เพราะเค้าจะกดเพลงแล้วเต้นตาม ซึ่งสร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้กับคนในห้องได้ไม่น้อยเลย สิ่งที่ฉันได้จากน้องแดเนียลนั้นได้ความหมายจริงๆ ทำให้รู้ว่าการสื่อสารไม่ได้มีแค่เพียงการพูดออกมาเท่านั้น ถ้าเราตั้งใจจะสื่อสารให้คนอื่นเข้าใจจะใช้การสื่อสารในรูปแบบไหนก็ไม่สำคัญ ถ้าสามารถทำให้เข้าใจกันและกันได้
วันนี้เด็กๆตามเตียงก็ให้ความสนใจในกิจกรรมไม่น้อย ดูแล้วบรรยากาศวันนี้เต็มไปด้วยความเพลิดเพลิน และสนุกสนาน ฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่าสิ่งเหล่านี้มันเกิดมากจากสื่อใด แต่ทุกคนก็เข้าใจและมีความสุขกับมันได้
ไม่มีความเห็น