ชีวิตที่เหลืออยู่

        

ในการดำเนินชีวิตของคนเรา บนพื้นฐานสังคมที่หว่านล้อมด้วยสิ่งต่างๆมากมาย ชีวิตแต่ละชีวิตต้องดิ้นรน เพื่อการอยู่รอด  เหมือนดั่งชีวิตของยายคนนี้ ชีวิตของคุณยายคนหนึ่งที่แสนลำบาก  ที่ต้องดิ้นรนตลอดเวลา ไม่ว่าตอนกลางวันหรือตอนกลางคืน  ตั้งแต่สามีเสียชีวิตไปคุณยายไม่เคยแต่งงานใหม่  คุณยายมีลูกชายสองคน  คุณยายอยู่กับลูกชายคนเล็ก  ต้องหาเลี้ยงครอบครัวด้วยลำพัง  เพราะลูกชายก็ไม่ค่อยดูแลคุณยายเลย มีลูกชายเหมือนไม่มีลูกชาย   ส่วนลูกชายคนที่สองอยู่บ้าน ไม่ยอมทำมาหากิน วันๆนอนกิน ส่วนคุณยายทำไร่ทำสวนไม่มีคำว่าไม่ไหว ถ้าคุณยายไม่ทำ  คุณยายก็ไม่มีกิน แต่คุณยายคนนี้หวังอย่างเดียวสักวันหนึ่งนี้ลูกชายจะกลับมาดูแลตนเองบ้าง   ไม่สนใจว่าในบ้านมีอะไรกินหรือเปล่า ลูกชายคนโตมีครอบครัวอยู่ที่เชียงใหม่  

 บางครั้งคุณยายสบายไม่มีลูกชายมาดูแล แต่ชาวบ้านที่อยู่ใกล้ๆช่วยมาดูแลให้   ไม่มีเงินซื้อยาและไม่มีเงินซื้อน้ำมันหมู  เกลือ  พริก บางครั้งไม่มีข้าวสาร ต้องไปขอชาวบ้านกิน   ข้าวที่ทำได้หน่อยลูกชายแอบไปขายกินหมด   ชาวบ้านอดสงสารไม่ได้ก็เลยบอกให้คุณยายว่าไปอยู่กับลูกชายโตที่เชียงใหม่ซะ  แต่คุณยายบอกว่าทิ้งลูกชายคนเล็กไม่ได้  สงสารลูกชายคนนี้  ส่วนฉันจะเป็นอย่างไรก็ช่างมัน  ของให้ลูกชายคนได้กินอยู่สบายก็พอแล้ว  ชาวบ้านไม่รู้จะพูดอย่างไรต่อไป.....         ส่วนลูกชายคนโตก็จะพาคุณยายไปอยู่กับเขาที่เชียงใหม่  แต่คุณยายไม่ยอมไป  ลูกชายคนโตจนปัญญาที่จะพูดกับแม่แล้ว  จนต้องปล่อยให้เป็นแบบนี้ คุณยายบอกว่าตอนนี้ไปไหนไม่ได้ยังห่วงลูกชายคนเล็กอยู่  ตอนใกล้ปีใหม่คุณยายไปหาดอกโก๋งที่ป่าและไร่  เพื่อที่จะไปขาย  เป็นค่าเสื้อผ้าและซื้อของใช้ในพิธีกรรมปีใหม่  บางวันหาได้มาก บางวันก็หาได้น้อย  เพราะคุณยายไม่มีแรงที่จะไปหาที่ไกลๆ  คุณยายหาที่ไม่ไกลมากนัก  ที่ใกล้ๆคนอื่นก็หาหมดอีกการหาดอกโก๋งไม่ใช่ว่าหากันได้ง่ายๆ  กว่าจะหาได้แสนลำบาก  กว่าจะได้เงินมานั้นแสนลำบากมาก  

 แต่คุณยายก็ไม่เคยบ่นและท้อแท้สักครั้งหนึ่ง  ที่ขายดอกโก๋งได้มา  ซื้อเสื้อผ้าให้ลูกชาย     ส่วนตัวคุณยายนั้นไม่ได้ใส่เสื้อผ้าใหม่ก็ไม่เป็นไร(คุณยายไม่เคยได้ใส่เสื้อผ้าสวยๆกับเขาสักครั้งเลย)    คุณยายหาทุกวิถีทางที่จะรอบชีวิตของตนเองกับลูกชาย.....ส่วนพิธีกรรมต่างๆคุณยายก็ต้องทำคนเดียว (ความจริงพิธีกรรมต่างๆของลีซูผู้ชายเป็นคนทำพิธี) แต่คุณยายต้องทำเอง เพราะไม่มีใครทำให้ ลูกชายก็ไม่ทำให้....   แต่ปัจจุบันนี้ลูกชายของคุณยายเปลี่ยนเป็นคนละคน คนอื่นๆก็แปลกใจมาก  ไม่มีใครอยากเชื่อว่าลูกชายของคุณยายจะเป็นคนดีได้  แต่ทุกวันนี้เขาเป็นคนดีของคุณยายและของสังคมไปแล้ว    คุณยายดีใจมากที่ลูกชายเป็นคนดีของสังคม  ตอนนี้ลูกชายของคุณยายมาทำงานที่เชียงราย ทำงานก่อสร้าง   ทุกๆสิ้นเดือนจะส่งเงินให้คุณยายและซื้อเสื้อผ้าให้คุณยาย...ตัวเขาเองก็รู้สึกผิดกับแม่มาก  เขาอยากตอบแทนให้แม่บ้าง  ทำอะไรเพื่อแม่บ้าง  ก่อนทุกอย่างจะสายไป  เขาคิดได้เขาก็เลิกทุกอย่าง......  

<h5> <div style="text-align: center"></div>  </h5>

        บางคนใช้ชีวิตที่เลวร้ายมาแล้ว...........แต่สุดท้ายกลับมาเป็นคนดีของพ่อแม่และของสังคมได้   นั้น คือ คนที่มีชีวิตหลากหลาย..........ของตนเอง  ชีวิตคนเราไม่สามรถที่จะรับรู้ได้ว่า..........พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรหรือต้องเจออะไรบ้าง แต่ทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอแล้ว..........และทำวันนี้ให้มีความสุขที่สุดก็พอแล้ว                                             
          ชีวิตคุณยายไม่ขออะไรขอเพียงลูกชายเลิกยาได้ก็พอแล้ว   คุณยายบอกว่าสักวันหนึ่งลูกชายของเขาจะเลิกยาได้  ถึงวันนั้นคุณยายก็จะสบายและจะหายห่วง การรอคอยของคุณยายก็มาถึงแล้ว  ความฝันของคุณยายก็เป็นจริง แต่สุดท้ายคุณยายก็ใช้ชีวิตเหมือนเดิม ที่ต้องอยู่โดยลำพังคนเดียว    ใช้ชีวิตทำมาหากินเช้าค่ำเย็นค่ำเหมือนคนทั่วไป    

</span></span></span>

[สมพงศ์ เตชะวโร]

ผ่านมาครับ ผมขอแลกเปลี่ยนดัวยคนครับ  คำว่า"ดี" อยู่ที่อะไร? คืออะไร? แปลว่าอะไร? เอาอะไร?มาเป็นมาตราฐานครับ

เช่นกรณี ที่คุณยายเผ่าลีซู.....ที่คุณปายฟ้าเล่ามานั้น .........

๑.เขาพอใจที่จะเลี้ยงลูกชายติดยาคนเล็กอย่างนั้น และวันหนึ่งก็ไม่ต้องเลี้ยงเพราะลูกชายยายเลิกยาเอง

๒.คุณยายต้องลำบากตั้งแต่สามีตายไป ไม่เคยคิดมีใหม่ ยอมลำบาก เลี้ยงลูก จนหมดห่วงเมื่อยามแก่เฒ่า แต่กลับไม่ไปอยู่กับลูก ๆ ที่พร้อมจะเลี้ยงดูแม่ให้ดีนั้น...... คุณปายฟ้าว่าคุณยายเผ่าลีซูนี้ เขาบ้า หรือเขาโง่ หรือเปล่าหล่ะ............

แสดงความคิดเห็นครับ  ไม่ได้ตัดสินชีวิตของคุณยาย เพราะ คุณยายอยู่ในสังคมของหมู่บ้านเผ่าลีซู ไม่ใช่สังคมเมืองเชียงใหม่ หรือสังคมเมืองเชียงราย   ยังให้การเอื้อเฟื้ออยู่ ไม่นิ่งดูดาย  แต่ไม่เข้าไปจัดการชีวิตคุณยาย คุณยายมีความมั่นคง แต่หาอาหารลำบาก ตอนนี้ยกเว้นเงินไม่ลำบาก แล้ว  คุณยายไม่ได้อยู่คนเดียวครับ คุณยายอยู่ท่ามกลางคนในเผ่าลีซู ที่เอื้ออาทรกันครับ ไม่เดี่ยวดายแน่นอนครับ