ผู้เขียนได้มีโอกาสฟังการบรรยายจาก รองศาสตราจารย์ทิพย์สุเนตร อนัมบุตร ในหัวข้อ “การเขียนผลงานทางวิชาการอย่างมีประสิทธิภาพ” อาจารย์ได้นำเสนอเทคนิคง่ายๆ 3 ประการ คือ
"การรู้จริง รู้จัก รู้ใจ"
“การรู้จริง” ไม่ได้มีความหมายเฉพาะความรู้อย่างแท้จริงเพียงประการเดียว ในการนำเสนอผลงานทางวิชาการย่อมมีทั้งการนำเสนอข้อมูล ความรู้หรือความคิด ซึ่งขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ของแต่ละเรื่อง
· ความสำคัญประการแรกของการรู้จริง คือ การเลือกเรื่องที่จะนำเสนอ เรื่องที่ผู้เรียบเรียงสามารถนำเสนอได้ดี คือ เรื่องที่ตนเองสนใจและมีความรู้ เพื่อสามารถสรุปสารัตถะสำคัญของเรื่องได้
· การกำหนดสารัตถะสำคัญของเรื่อง (Theme) นับว่าเป็นหัวใจสำคัญของการเขียนเรื่องนั้นๆ เป็นสิ่งที่ผู้เรียบเรียงตั้งใจไว้ว่า เรื่องที่ตนต้องการเรียบเรียงจะนำเสนอสาระสำคัญที่สุดประการใด โดยมีข้อมูล ความรู้ หรือทัศนะเสริมเพื่อเพิ่มน้ำหนักแก่เรื่อง
· การรวบรวมสาร เมื่อรวบรวมข้อมูล ความรู้ ความคิด ได้แล้วต้องนำมาจำแนก ลำดับความสัมพันธ์ของเรื่องที่จะนำเสนอ สารใดเป็นประเด็นหลัก สารใดเป็นประเด็นรอง ตลอดจนสารใดมีความสำคัญน้อย หรือมาก เพื่อที่จะได้นำเสนอเรื่องที่มีความเป็นเอกภาพและสัมพันธภาพของผลงาน
· การตั้งชื่อเรื่อง เพื่อเร้าความสนใจ มีความสำคัญมาก แม้จะกำหนดเรื่องไว้แล้ว เมื่อเรียบเรียงเนื้อหาสาระเรียบร้อยแล้ว น่าจะมีการทบทวนอีกครั้งว่ามีความสัมพันธ์กับเนื้อหาที่เรียบเรียงมาหรือไม่
“รู้จัก” ผู้เรียบเรียงต้องรู้จัก
· รูปแบบ ของงานที่จะเรียบเรียงเป็นอย่างดี เกี่ยวกับรายละเอียดของลักษณะการนำเสนอ เนื้อหาตรงกับที่สถาบันกำหนดไว้หรือไม่
· การใช้ภาษา เป็นการสื่อที่จะนำเสนอให้ปรากฏได้อย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง การเรียบเรียงเนื้อหาที่กระชับรัดกุมจะทำให้เรื่องที่เรียบเรียงนั้นน่าอ่านมากยิ่งขึ้น
· ท่วงทำนองการเขียน ควรใช้คำให้ตรงกับความหมายที่ต้องการสื่อ การเรียบเรียงเข้าประโยคต้องถูกต้องตามหลักภาษา และมีการจัดสำดับข้อความที่สละสลวย
“รู้ใจ” ในการนำเสนอเนื้อหานั้นต้อง
· วิเคราะห์ผู้อ่าน ว่าเป็นบุคคลกลุ่มใด
· ความถูกต้อง เนื้อหาที่นำเสนอจะต้องถูกต้องแก่ผู้รับสาร
· ความกระชับ ในเนื้อหาที่นำเสนอ
· การตรวจทาน ความถูกต้องในเนื้อหา
สิ่งเหล่านี้จะทำให้ผู้อ่านรับรู้ได้ว่าผู้เรียบเรียงใส่ใจในงานเขียนของตนมากเพียงไร
ไม่มีความเห็น