นิทานชาดก ตอนหนุ่มน้อยเจ้าปัญญา


นิทาน นิทานชาดก การ์ตูน

 

หนุ่มน้อยเจ้าปัญญา

      กาลครั้งหนึ่ง มีเศรษฐีชื่อ จุลลกะ เป็นผู้ที่มีความสามารถพยากรณ์เหตุการณ์ล่วงหน้าได้อย่างแม่นยำโดยอาศัย เหตุจากนิมิตต่างๆ วันหนึ่ง จุลลกะเศรษฐ ีนั่งรถม้าผ่านมาหน้าประตูเมือง เห็นหนูตายบนถนนจึงได้พยากรณ์
ในระหว่างนั้นเองมีชายยาจกคนหนึ่งได้ยินที่ จุลลกะเศรษฐี พยากรณ์ จึงฉุกคิดขึ้นในใจ
ชายยาจกได้นำซากหนู
ไปขายให้กับสตรีชราผู้ใจบุญ


      หลังจากที่ชายยาจกนำซากหนูไปขายในเงินมา ๑ กากณี เขาจึงนำเงินทั้งหมดไปซี้อน้ำอ้อย วันรุ่งขึ้นเขานำ น้ำอ้อยไปตั้งไว้ที่ประตูเมืองคู่กับน้ำดื่มอีกหม้อหนึ่งในระหว่างนั้นเอง ได้มีหญิงชาวบ้านเพิ่งเสร็จจากการเก็บดอกไม้ ในพระราชอุทยานได้เดินผ่านมาหน้าประตูเมือง ชายยาจกจึงได้เชิญให้หญิงชาวบ้านดื่มน้ำอ้อยของเขา

     หลังจากหญิงชาวบ้านได้ดื่มน้ำอ้อยแล้ว ก็มอบดอกไม้ที่เก็บมาได้ให้เป็นการตอบแทน เมื่อชายยาจกได้รับ ดอกไม้แล้ว เขาจึงนำเงินไปซื้อน้ำอ้อย แล้วนำมาขายให้กับหญิงชาวบ้านที่กำลังเก็บดอกไม้ในพระราชอุทยาน

      ชายยาจกผู้นั้นได้ทูนหม้อที่ใส่นำอ้อยไว้บนศรีษะ แล้วเดินเข้าไปในอุทยานพร้อมกับเรียกเชิญให้หญิงชาวบ้าน มาดื่มน้ำอ้อย หลังจากหญิงชาวบ้านได้ดื่มน้ำอ้อยแล้วจึงมอบดอกไม้ที่เก็บได้ให้แก่ชายยาจกเป็นการตอบแทน

      ทุกครั้งที่ชายยาจกได้ดอกไม้มาก็นำไปขาย ทำอย่างนี้อยู่ไม่นานก็สามารถรวบรวมทรัพย์ได้ถึง
๘ กหาปณะ
       ต่อมาวันหนึ่งในฤดูฝน ฝนเกิดตกหนักรุนแรง กิ่งไม้ในพระราชอุทยานหักล้มระเนระนาด

      เมื่อผู้รักษาพระราชอุทยาน มาพบเข้าจึงได้บ่นพึมพำกับตัวเอง ในระหว่างนั้นชายยาจกกำลังเดินผ่านมาทาง พระราชอุทยานเพื่อจะนำน้ำอ้อยไปให้หญิงที่เก็บดอกไม้ในพระราชอุทยาน เมื่อได้ยินคนเฝ้าพระราชอุทยาน
บ่นเช่นนั้นจึงรับอาสาทำความสะอาดพระราชอุทยานให้


     

     หลังจากที่ชายยาจกได้ตกปาก รับคำกับเจ้าหน้าที่รักษาพระราช - อุทยานแล้ว เขาจึงเดินไปทางสนาม เด็กเล่น ชายยาจกจึงได้นำน้ำอ้อย มาเลี้ยงเด็กๆ เหล่านั้นหลังจากที่เด็กๆ ได้ดื่มน้ำอ้อยแล้วชายยาจกจึงขอร้อง ให้เด็กๆ ช่วยเขาเก็บกิ่งไม้ในอุทยาน

 


    เมื่อเด็กๆ ได้รับการ
ขอร้องจึงพากันไปเก็บ
กิ่งไม้ที่หักโค่นในพระราช
อุทยานอย่างสนุกสนาน ไม่นานกิ่งไม้ก็ถูกนำไป กองรวมกันนอกพระราช อุทยานจนเสร็จ

     หลังจากที่เด็กๆ ได้กลับไปแล้ว ชายยาจกจึงได้ขบคิดว่าจะเอากิ่งไม้เหล่านี้ไปทำอะไรให้เกิดประโยชน์ได้บ้าง
ในที่สุดเขาจึงตัดสินใจนำกิ่งไม ้เหล่านั้นมาทำเป็นฟืนเพื่อนำไปขายให้กับช่างปั้นหม้อ

    วันรุ่งขึ้นชายยาจกได้นำฟืนไปเสนอ ขายให้กับช่างปั้นหม้อ เขาได้ทรัพย์จาก การขายฟืนมาถึง ๑๖ กหาปาณะและยังได้ โอ่งใส่น้ำเนื้อดีใบใหญ่และหม้อไหต่างๆ มาอีก ๕ ใบ

หมายเลขบันทึก: 97716เขียนเมื่อ 22 พฤษภาคม 2007 08:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 มิถุนายน 2012 01:26 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (18)

สวัสดีค่ะคุณณรงค์

ตามมาอ่านนิทานให้แง่คิดค่ะ   ขอบคุณนะค่ะที่นำเรื่องดี ๆ มาให้อ่าน ชอบค่ะ

  • ก็สนุกดีค่ะทีหลังเขียนมาให้อ่านอีกน่ะค่ะ

ก็สนุกดีครับผมไม่มีการแสดงที่ดีครับผม

ไม่ได้อ่านอ่ะครับแป่ป555+

อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆคะแล้วสนุกอีกด้วย

หนุกมากคะมีความรุ้ด้วย .Gเด็กดื๋อ

ก็สนุกดีอ่ะค้า มีความรู้ด้วย

ขอบคุณค่ะที่นำเรื่องดีๆมาให้ดูหากมีเรื่องดีๆอีกเอามาด้วยนะคะ

มีเเค่เนี่ยนะน้อยจังไม่จบอีกตังหากนึกว่าเจอเวบดีที่ไหนได้ไม่ครบ

เจ๋งเรยค่าคูนเพ่

นิทานน่าอ่านแถมยังมีสาระดีๆอีกด้วย   อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆค่ะ และยังสนุกอีกด้วย

ทำไมไม่มีรูปภาพออกละคับ อ่านไม่รุ้เรื่อง

ธิดารัตน์ โสมาบุตร

สนุกดี

นุกดีค่ะ แต่ทพไมรูปไม่ออก

ำเำัเพ้ดเห

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท