เพราะเรารักกัน
เรื่องราวของความรักที่ค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นมา โดยอาศัยกาลเวลาเป็นปัจจัยแวดล้อม
ไม่ได้พูดถึงคนอื่นไกลหรอกค่ะ เป็นคนใกล้ตัวคือ ผู้ประสานงานโครงการ หรือ Project Officer (PO) ของ สคส. ประกอบด้วย อ้อ อ้อม อุ หญิง และ วัช ผู้รับผิดชอบงานส่งเสริมการจัดการความรู้ในภาคส่วนต่าง ๆ คือ
อ้อ (วรรณา) เป็นผู้ประสานงานกับภาคี ภาคราชการ
อ้อม (อุรพิณ) เป็นผู้ประสานงานกับภาคี ภาคประชาสังคม
อุ (อุไรวรรณ) เป็นผู้ประสานงานกับภาคี สรส. และ ประสานงานร่วมกับอ้อม
หญิง (นภินทร) เป็นผู้ประสานงานกับภาคี ภาคการศึกษา
วัช (ธวัช) เป็นผู้ประสานงานกับภาคี ภาคเอกชน
เชื่อไหมคะว่า PO แต่ละคน มีความรักในภาคีเหนียวแน่นมากค่ะ เวลาจะจัดงาน ๆ หนึ่ง ต้องคำนึงถึงภาคีก่อนเลยว่า งานนี้ เมื่อทำแล้วภาคีจะได้อะไร เหมาะสมหรือไม่ ไปเพิ่มภาระงานให้ภาคีหรือไม่ ภาคีต้องการทำหรือเห็นดีด้วยไหม ฯลฯ สารพัดความห่วงใยที่จะต้องคิดถึงภาคี (ที่รัก) ก่อนเสมอ แต่จุดหมายในที่สุดแล้วก็คือ ทำเพื่อประโยชน์แก่ประเทศชาติ และสร้างคนไปพร้อม ๆ กัน [ฉะนั้น ยังไง ๆ ก็เต็มใจทำเสมอ ถูกไหมคะ]
นี่คือเสียงที่ได้ยินเกี่ยวกับเรื่องรัก ๆ
"อ้อรักภาคีอ้อนะ"
อ้อ จะพูดให้ได้ยินเสมอว่า จะทำอะไร ต้องนึกถึงความรู้สึกของภาคีเราก่อนนะ กว่าจะได้ภาคีที่เหนียวแน่นแบบนี้ ต้องใช้เวลาบ่มเพาะ เกื้อกูล ต้องรักษาให้ยืนยาว (ในวงธุรกิจเขาพูดกันว่า การรักษาลูกค้าที่มีอยู่ ต้องใช้กำลังมากกว่าการหาลูกค้าใหม่)
อ้อม ก็มักบอกว่า ภาคประชาสังคม หรือ ชาวบ้าน เราคบกันด้วยใจ น้ำใสใจจริง เรียบง่าย ไม่ได้หวังผลอะไรเกินไปกว่าการมีชีวิตอยู่ดีกินดีตามครรลอง ดังนั้น หากได้ลองคบหากันแล้ว ถูกใจแล้ว รักไม่เลิกค่ะ
"ภาคีเราเกิดทีหลัง แต่เราก็ไม่ยอมปล่อยนะ"
หญิง บอกว่า ถึงแม้ว่า ภาคีภาคการศึกษาจะเกิดทีหลัง แต่คุณภาพคับแก้ว รับรองได้ และก็ไม่ยอมปล่อยง่าย ๆ หรอก"
"ผมรับสมัครภาคีภาคเอกชนเพิ่มอยู่ครับ"
เป็นเสียงของ วัช พี่ใหญ่ของ PO วัชกำลังคิดถึงภาคีภาคเอกชนจัง เพราะหากติดลมบนแล้ว ภาคีภาคเอกชนน่าจะไปได้ไว เพราะค่อนข้างได้เปรียบในหลาย ๆ เรื่อง ทั้งในเรื่องความรวดเร็วในการตัดสินใจ ทุนทรัพย์ บุคลการ ภาพลักษณ์องค์กร ..... จึงขอเรียนเชิญภาคเอกชนมาจับมือกับวัชเร็ว ๆ นะคะ
ดูสิคะ PO ของเรา ไม่มีใครยอมใครเลย หวงภาคีกันสุดฤทธิ์สุดเดชเลย ภาคีที่รักทุกท่านโปรดทราบด้วยนะคะ
มีแก้วดี จะให้หลุดลอยไปได้อย่างไร รักนี้ รักยืนยงค่ะ
เก็บรายละเอียดทั้งความรู้สึก และคำพูดได้ดีมากครับ
สวัสดีค่ะ...พี่แกบ
มาซึมซับและชื่นชมค่ะ...ได้ยินน้ำเสียงของอ้อ...แว่วมากระทบหูเลยค่ะ...ยังก้องกังวาล...ในค่ำคืนวันที่ได้มีโอกาสนอนคุยกัน...
และหญิง-นภินทรเอง..ก็เคยได้มีโอกาสร่วมงานด้วย...ทุกท่านต่างตั้งใจ...มากและทุ่มเทด้วยใจรักในการทำงานค่ะ
กะปุ๋มจึงรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้ร่วมงานด้วย...
(^____^)
ขอบคุณนะคะสำหรับบันทึกนี้
กะปุ๋ม
เพราะเรารักกัน คำๆนี้ ทำให้เกิดเครือข่ายใน สคส.
เพราะเรารักกัน คำๆนี้ ทำให้ชาวบล็อก gotoKnow รักกัน
เพราะเรารักกัน คำๆนี้ทำให้คนในสังคมรักกัน
ขอบคุณคุณแกบมากครับสำหรับเรื่องเล่าดีๆ
ในที่สุด คนรักกันก็เข้ามาตั้ง 4 คนแน่ะ
อ.เอ็ม - คุณแผ่นดิน - ดร.กะปุ๋ม - ครูนง คนบ้านใกล้เฮือนเคียง นี่เองเจ๊า
รักกันมากมั้ย ^๐^
ai ai
จริงๆ แล้ววันนี้น้ำได้ไอเดีย พุ่งกระฉูด...งานมห (เวร) กรรมปีนี้ถ้ามีเราน่าจะเชิญหรือไม่ก็รับสมัครภาคีร่วมจัดที่ไม่
ใช่(...) โดยมีเป้าหมายอยู่ที่การระดมความคิดช่วยกันเป็นคณะกรรมการ
และก็ช่วยกันขับเคลื่อนในที่สุด
เห็นภาพมั้ย