ได้มาทบทวนในคืนวันเก่าๆที่ผ่านมา เมื่อครั้งที่ทำกิจกรรม
ในช่วงเรียนมหาวิทยาลัยเห็นว่าคนทำงานกิจกรรมเพื่อสังคมในสมัย
เกือบ 20 ปีที่ผ่านมาใช้ชีวิตเสี่ยง และทำลายสุขภาพตัวเองมาก
ในทางอุดมคติเราได้ทำในสิ่งที่ดีงามเพื่อคนอื่นๆได้มีส่วนช่วย
ในการเรียกร้องผลประโยชน์ให้แก่คนส่วนใหญ่ที่เสียเปรียบถูกเอารัด
เอาเปรียบในสังคม ถูกต้องบ้างไม่ถูกต้องบ้างแต่ทุกครั้งก็เป็นการทำที่
อยู่บนพื้นฐานความคิดการกระทำที่บริสุทธิ์ใจ พวกเราได้ทุ่มเท
กำลังกายกำลังใจ ให้กับการทำกิจกรรมเพื่อส่วนรวมเหล่านั้น
แต่เมื่อเวลาผ่านเลยมาถึงวันนี้ หลายคนยังคงใช้ชีวิตเหมือนเดิม
ทั้งเหล้า....บุหรี่ ชีวิตก็ทรุดโทรมไปตามกาลเวลาซึ่งน่าเสียดายว่า
คนที่ทำงานเพื่อคนอื่นทำไมหนอ....อายุสั้นจัง...หรือไม่สุขภาพ
ก็ไม่ค่อยแข็งแรง ซึ่งนับว่าเสียดายอย่างยิ่ง...แต่ปัจจุบันอาจจะดีขึ้น
ซึ่งก็อยากจะให้เป็นอย่างนั้น.........
หากทัศนคติต่อการใช้ชีวิตเราไม่เปลี่ยนแปลงก็ยากที่การกระทำ
การดำเนินชีวิตเราจะเปลี่ยนแปลง เราโดยส่วนใหญ่รู้และเข้าใจ
ดีแต่เพราะว่าเราไม่ยอมรับ.....ยังเป็นเรื่องไกลตัว......ทำให้เราไม่ยอม
เปลี่ยนความคิด......ชีวิต......การกระทำจึงไม่เปลี่ยนแปลง ยิ่งคนที่ออก
มาประกอบอาชีพ ที่คนในสังคมส่วนใหญ่ยอมรับด้วยแล้วการละเลย
เรื่องสุขภาพก็จะมากตามไปด้วยอาจจะเพราะความมั่นใจในตัวเองสูง
หรือคนส่วนใหญ่ให้การยอมรับเราอาจจะลืมมองสิ่งเหล่านี้ไปก็ได้
เพราะว่า สุขภาพเป็นเรื่องสำคัญแต่ไม่เร่งด่วนเราอาจจะมีเรื่อง
สำคัญและเร่งด่วนรออยู่เป็นจำนวนมากก็อาจจะเป็นได้
................เพียงแค่อยากจะบอกว่าเป็นห่วง.................
................อยากให้เธอได้ทำในสิ่งที่เธอคิด.....เธอหวัง.......
..............ให้ได้นาน...นานตราบเท่าที่เธอต้องการ....................
ไม่มีความเห็น