ตอนที่ดิฉันอยู่ปี 4 เทอม 2 ต้องทำฟันปลอม แต่ดิฉันก็หาคนไข้ไม่ได้สักที เพราะคนไข้ในคิวที่อาจารย์จ่ายให้ไม่ว่างมารักษา จนเวลาผ่านไปเกือบครึ่งเทอม เพื่อนของดิฉัน คือ ณัฐพงษ์ ขำฉา ได้ถามว่า “โตมีคนไข้รึยัง เค้ามีคนไข้คนนึงเคยทำฟันปลอมกับเค้าปีที่แล้ว แต่ Lab อัดไม่ดี ฟันปลอมร้าว แล้วฟันหน้าก็ยุบลงไป อาจารย์รำไพ ให้นัดคนไข้มาทำใหม่โดยไม่ต้องคิดเงิน” ประโยคแรกที่ดิฉันได้ยินจากณัฐพงษ์ก็ทำให้ดิฉันดีใจมาก จึงโผเข้ากอดเพื่อน 1 ที แล้วบอกว่า “เต้ ขอบใจมาก ขอบใจจริงๆ ” แต่ประโยคที่ตามมาคือ “แก แต่มันต้อง border mold นะ” (หมายถึงมีความยุ่งยากในขั้นตอนการทำฟันปลอมเพิ่มขึ้น) <p style="text-justify: inter-cluster; margin: 0in 0in 0pt; text-indent: 0.5in; text-align: justify" class="MsoNormal">ไม่ว่าฟันปลอมป้าจะทำยากแค่ไหน ฉันก็จะทำให้สำเร็จให้ได้ วันที่นัดป้าประนอมมาตรวจ ดิฉันหนักใจมากพอสมควร เพราะป้าเหลือฟันบนแค่ 2 ซี่คือ #13 , #23 (ฟันเขี้ยวบนด้านขวาและด้านซ้าย) ฉันคิดในใจ “จะทำได้มั้ยน้า ?” แต่ด้วยความมุ่งมั่น อีกใจหนึ่งจึงสั่งว่า “เราต้องทำได้น่า ง่ายๆ แค่นี้เอง ฟันป้าก็ยังดีอยู่ เต้เคยทำป้ามาแล้วยังทำได้เลย เราทำงานสวยกว่าเต้ตั้งเยอะ ทำไมแค่นี้จะทำไม่ได้ แต่ลึกๆใจนึงก็เตือนตัวเองอยู่ว่า “แต่นี่เป็นการทำครั้งที่ 2 ของป้านะ เราต้องทำให้ดี ถ้าทำไม่ดีอีก ป้าคงต้องผิดหวังมากๆ และคงทำให้ชื่อเสียงของคณะเราแย่เข้าไปอีก” </p> ดิฉันจึงตั้งใจทำฟันปลอมให้ป้าประนอมด้วยความมุ่งมั่นและตั้งใจให้ผลงานออกมาดีที่สุด และผิดพลาดน้อยที่สุด เพราะป้าเป็นคนไข้ฟันปลอมคนแรกของฉัน ฉันอยากทำให้ออกมาดีที่สุด และให้คนไข้เกิดความไม่สบายใจน้อยที่สุด เพราะถ้าออกมาไม่ดี คนที่จะรู้สึกแย่ที่สุดก็คงเป็นฉันเอง <p style="text-justify: inter-cluster; margin: 0in 0in 0pt; text-indent: 0.5in; text-align: justify" class="MsoNormal">ตอนทำฟันปลอมต้องเรียงฟันหลัง 2 รอบ เพราะสีฟันขาวไป แต่ป้าไม่เคยบ่นสักครั้ง วันที่ใส่ฟันดิฉันตื่นเต้นมากกลัวว่าจะมีปัญหาอีก ป้าประนอมดูจะชอบฟันปลอมอันใหม่นี้มากๆ แต่ก็ไม่ได้แสดงอาการดีใจอะไรให้ฉันเห็น </p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 0in 0in 0pt; text-indent: 0.5in; text-align: justify" class="MsoNormal">วันรุ่งขึ้นที่นัดป้ามาตรวจ ป้าเดินยิ้มเข้ามาพร้อมกับพาเพื่อนมาด้วยอีก 3 คน เพื่อนป้าบอกว่า เห็นฟันป้าทำกับหมอโตแล้วสวย เลยอยากมาทำด้วย ดิฉันได้ยินดังนั้นก็รู้สึกดีใจสุดๆ น้ำตาแทบไหล แต่ต้องบอกเพื่อนป้าประนอมไปว่าหนูคงทำให้ป้าไม่ได้หรอกค่ะเพราะจะปิดเทอมนี้แล้ว ป้าๆคงต้องทำเทอมหน้ากับรุ่นน้องของหนู แต่รุ่นน้องก็ทำสวยเหมือนกันนะคะ รับรองไม่ผิดหวังแน่นอน</p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 0in 0in 0pt; text-indent: 0.5in; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 0in 0in 0pt; text-indent: 0.5in; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p></p><p>หมายเหตุ เรื่องราวในเรื่องเล่าจากโรงเรียนทันตแพทย์สร้างสุขนี้ เป็นเรื่องเล่าของอาจารย์และนิสิตที่รวบรวมมาจากกิจกรรมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ “การเรียนรู้ที่เป็นสุข” ในโครงการสัมมนาโรงเรียนทันตแพทย์สร้างสุข ผมแก้ไขหรือเพิ่มเติมเนื้อหาเล็กน้อยในส่วนที่เกี่ยวข้องกับวิชาชีพทันตแพทย์ เพื่อให้ผู้อ่านที่ไม่ได้อยู่ในวงวิชาชีพเข้าใจเนื้อหาได้ดียิ่งขึ้นครับ</p>
เต้เป็นคนแบบนั้นตั้งแต่สมัย ประถมล่ะละครับ
พี่ชายผมใจดี