หมายเหตุชีวิตตอนที่ 5 กำลังขึ้นม.1

          ไม่ได้เขียนในบล็อกนี้เสียนานเลยครับ...

          ตอนจบป.6 ขึ้น ม.1 เป็นช่วงต่อของชีวิตที่สำคัญเหมือนกัน เพราะไม่อย่างนั้นชีวิตของผมคงไม่อยู่ตรงนี้( อาจดีกว่านี้..555)

           ที่จังหวัดผมมีโรงเรียนประจำจังหวัดชื่อดังของนักเรียนชายคือ "โรงเรียนนครสวรรค์" เราเรียกสั้นๆว่า"โรงเรียนชาย"ครับ พี่ชายผมก็เข้าไปเรียนก่อนผมแล้ว ส่วนพี่สาวผมได้เข้าเรียนที่โรงเรียนสตรีประจำจังหวัด "โรงเรียนสตรีนครสวรรค์"  เราเรียกสั้นๆว่า "โรงเรียนสตรี" ครับ พี่สาวผมก็สอบเข้าได้แบบไม่ปัญหา แตพ่อผมมักจะให้ไปสอบที่โรงเรียนเอกชนแห่งกันไว้ก่อน (ซึ่งมีชื่อเสียงรองลงมา) เผื่อไม่ได้ จะได้มีที่เรียน เริ่มตั้งแต่พี่ชายผม โดยโรงเรียนเอกชนสอบก่อน แล้วพี่ชายผมก็ติดแบบไม่มีปัญหา และก็ติดที่โรงเรียนชายด้วย จึงสละสิทธิที่โรงเรียนเอกชนแห่งนั้นไป(แต่ต้องเสียเงินค่าประกันใบ รบ.หากขอยกเลิก...)

          คราวนี้มาถึงตาผมมั่ง ไปตามเสต็ปเหมือนพี่ชายผมครับ ไปสอบที่โรงเรียนเอกชนก่อน พกความมั่นใจเต็มที่ ทำข้อสอบได้ ไปฟังผลสอบ...ไม่ติด!...............

          ไม่ติดแม้แต่ตัวสำรอง...555 เศร้าเลยครับ คิดในใจ แล้วอย่างนี้จะไปสอบติดโรงเรียนชายได้ไง...

          พ่อผมเพิ่งจบการศึกษานอกโรงเรียนชั้นป.6ได้ปีเดียว เลยมาติวผมใหญ่เลยครับ อ่านตรงนั้น ตรงนี้ เอาข้อสอบเก่ามาอ่าน มาถาม ทุกวัน จนสอบ     แล้วก็สอบติดครับ

           เฮ้อ! โล่งเลยครับ.... มีแต่คนลุ้นครับ ว่าผมจะติดไหม แต่พ่อผมมาปลอบใจว่า ดีเหมือนกันที่สอบที่แรกไม่ติด เลยไม่ต้องเสียเงินค่าประกันหลายพัน!

          พอคัดเลือกห้องใช้สอบพื้นฐานภาษาอังกฤษครับ โชคดีที่ผมจบจาก"โรงเรียนอนุชนวัฒนา" สบายบรื๋อ...อิอิ ได้อยู่ห้องเด็กเก่งของชั้นครับ

          แต่โชคชะตาก็เล่นงานตอนม.1นี่ปหละครับ ซึ่งผมจะเล่าในตอนต่อไป...