คงเคยได้ยินแต่ทุน "เด็กเรียนดีแต่ยากจน" ซึ่งแน่นอนส่วนมากทุนเหล่านี้อยู่ในรูปของเงิน ค่าใช้จ่ายต่างๆ ที่มอบให้เด็ก
มหาวิทยาลัยใกล้จะเปิดเทอมแล้ว เริ่มมีการให้ทุนการศึกษาจากเจ้าของทุนต่างๆ ให้เด็กแต่ประเภทตามที่กำหนดไว้ เช่น เรียนดี พิการ
แต่เมื่อหันกลับมามองอีกมุมหนึ่ง มีเด็กอยู่ประเภทหนึ่ง คือ เรียนก็ไม่เก่ง จนก็จน พฤติกรรมก็ไม่ดี ซึ่งตอนผมเป็นวัยรุ่นก็มีเพื่อนประเภทอย่างนี้อยู่บ้างเหมือนกัน
แล้วผู้มีส่วนเกี่ยวข้องต่างๆ ทำไมไม่จัดลำดับความสำคัญของเด็กกลุ่มนี้เป็นอันดับแรก โดยให้ทุน "เด็กเรียนไม่ดีและยากจน" ซึ่งแน่นอนนอกจากจะสนับสนุนในรูปของตัวเงินแล้ว
สิ่งที่จะเป็นทุนให้กับเด็กพวกนี้ คือ คงไม่ใช้ตัวเงิน แต่การเอาใจใส่อย่างใกล้ชิดมากกว่าปกติ ให้ความสำคัญมากกว่าปกติ มากกว่าที่สำคัญ เพราะผมเชื่อว่าสมองมันพัฒนากันได้ พฤติกรรมมันเปลี่ยนกันได้ และฐานะมันยกระดับได้
KPN
สวัสดีค่ะน้อง กัมปนาท อาชา (แจ๊ค)
อิอิ
ขอบคุณครับครูอ้อย
แค่ผมอยากจะสื่อถึงว่าการให้ความอบอุ่น ห่วงใย เอาใจใส่ ผู้ที่ด้อยโอกาสนั้น สำคัญกว่าการให้เงินให้ทองครับ
ขอบคุณคุณน้อง
ทุนทรัพย์ก็เป็นสิ่งที่ดีครับ ซึ่งสามารถทำให้อะไรๆง่ายขึ้น
แต่สำหรับเด็กบ้างประเภท แค่เงินทองนั้นคงไม่เพียงพอ โดยต้องดูเป็นคนๆไปอย่างที่คุณน้องว่า
แต่พวกเด็กที่ครบในทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว ทำตัวไม่ได้เรื่อง ยิ่งไม่ยากกว่าพวก เรียนไม่เก่งแล้วยังจน เพราะมีต้นทุนเดิมอยู่บ้าง
แต่ถ้าขุนไม่ขึ้นจริงๆแล้ว ก็คงต้องปล่อยไปตามโชคชตาครับ
ข้อเสนอแนะดีมากครับสำหรับการให้ทุน
เด็กเรียนไม่ดีและยากจน - บางครั้งเด็กต้องการความใกล้ชิดเห็นอกเห็นใจ ก็จะเป็นกำลังใจที่ดีในการพัฒนาตนเองได้
ส่วนที่หลายท่านให้ทุนแต่เด็กเรียนดีแต่ยากจน - ผมเคยได้รับความเห็นมาว่าที่ต้องให้เด็กกลุ่มนี้ก็เพราะว่ากลัวทุนสูญเปล่า เลยคิดพิจารณาว่าถ้าให้เด็กที่เรียนดีแล้วมีแนวโน้มประสบความสำเร็จมากกว่า จะไม่เสียเงินทุนที่ลงไป - ผมเองยังคิดว่าน่าจะต้องพิจารณาดู ความจำเป็น ความตั้งใจ ความพยายามของเด็กประกอบด้วย
บ่อยครั้งที่เด็กบางคนเรียนปานกลางแต่มีความสามารถในการช่วยเหลือตัวเอง ทุนก็ให้เพียงการให้คำแนะนำดูแล ให้คำปรึกษาก็เพียงพอแล้ว และทุนนั้นก็สามารถมาจากอาจารย์ เจ้าหน้าที่ คนรอบข้างทุกๆคนได้
สวัสดีค่ะ
เห็นด้วยนะคะ เด็กแบบนี้ ก็ต้องการๆเอาใจใส่ยิ่งกว่าปกติค่ะ ดิฉันก็ห็นใจเขาค่ะ
ส่วนใหญ่เด็กแบบนี้ รากเง่ามาจากครอบครัว ไม่ค่อยอบอุ่น ขาดการเอาใจใส่ค่ะ
ลองอ่านเด็กอีกแบบดูค่ะ
ขอบคุณท่านอาจารย์มณฑล
เห็นด้วยครับ "กำลังใจ" และ "การให้โอกาส" นั้นเป็นสิ่งจำเป็น ไม่ว่าจะเป็นเด็กที่มีความเสี่ยงกลุ่มนี้ แม้แต่ผมก็ยังต้องการเลยครับ
สำหรับในข้อจำกัดของทุนที่มีนั้น ก็ต้องจัดลำดับความสำคัญ ดูความจำเป็นก่อนเป็นอันดับแรกๆ
ทุนทางสังคมนั้น ถือเป็นสิ่งที่วิเศษสุดครับ ถ้าสภาพแวดล้อมดี ทำอะไรก็จะดีตามไปด้วยครับ
ขอบคุณคุณ
ได้ไปอ่านhttp://gotoknow.org/blog/goodliving/96908
สะท้อนสภาพสังคม ระบบการศึกษาในปัจจุบัน
ตอนนี้คนมักมอง MQ ซึ่งส่วนมากมักขาดกัน แม้แต่ผมก็ไม่แน่ใจว่ามีศิลธรรมมากเท่าใด ระบบการศึกษาไทยทำให้ผู้เรียนแข่งขันกันเพื่อที่มี IQ ให้สูงกว่าใคร ซึ่งส่วนทางกลับ MQ
ตามเจตนารมณ์ พรบ.การศึกษาแล้วก็ต้องการให้ผู้เรียน มีทั้งความรู้คู่คุณธรรม แต่ในทางปฏิบัตินั้นยังไม่เห็นรูปธรรมที่ชัดเจน
ถึงแม้เราจะเป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งของสังคม แต่ถ้ามีกลุ่มคนในลักษณะนี้มากขึ้น ก็จะเกิดเครือข่าย เกิดพลังการพัฒนาต่อไปครับ
* เด็กเหมือนผ้าขาว ผู้ใหญ่ก็เหมือนสี จะแต่งจะแต้มอะไรลงไปก็ได้ตามใจ
* เคยมีส่วนร่วมในการพิจารณาทุนเด็กมาก็หลายครั้ง มันเป็นเรื่องยากที่เราจะมานั่งสอบถาม แล้วจะรู้ว่าใครดี ไม่ดี
* ส่วนเด็กที่เรียนไม่ดี ความประพฤติไม่ค่อยดีนั้น ผู้ใหญ่ทั้งนั้นที่ตั้งกฏกติกา ตั้งมาตรฐานของตัวเองในการมองว่าเขาไม่ดีอย่างนี้ อย่างนั้น แต่รู้ไหม เด็กเป็นวัยที่เกิดพฤติกรรมการเลียนแบบมากที่สุด ใครล่ะเป็นตัวแบบ ทั้งที่ดีและไม่ดี
* อาจารย์ที่ปรึกษาไงคะ ช่วยเขาได้ เพียงแต่ใส่ใจเขา ให้เวลาเขาหน่อย ดีกว่าเอาเวลาไปตะเวรทำบุญ 9 วัด 10 วัดอีกนะคะ เหมือนกับการให้ชีวิตใหม่เขาเลยนะคะ ได้บุญค่ะ มากด้วย ที่โรงเรียนเคยมีโครงการพ่อครู แม่ครู ก็ดีค่ะ ครูกับลูกศิษย์สนิทกันมากขึ้น
* ทำอย่างไรให้เด็กเชื่อใจและกล้าที่จะพูดด้วย อันนี้คงต้องไปอ่านหนังสือจิตวิทยาเด็ก หรือวัยรุ่นกันแล้วหละค่ะ สำหรับดิฉัน ใช้วิธีการ มนุษยสัมพันธ์ รู้ทันและเข้าใจ ค่อยๆเข้าหา
* ครูรลิน ในเรื่องสวัสดีคุณครูกล่าวว่า "จะแก้ปัญหาได้ต้องรู้ที่มาสาเหตุของปัญหาก่อน"
น่าสนใจครับทุนนี้
ซึ่งถ้าขยายความออกไปอีกหน่อย.......จนถึง
อะไรทำนองนี้....ผมว่าถ้ามองปัญหากันจริงๆ อาจจะได้คำตอบของทิศทางการพัฒนาระบบการศึกษาไทยก็เป็นได้ครับ
ด้วยรัก
ทุน "เด็กเรียนไม่ดีและยากจน" คือการเอาใจใส่ดูแลอย่างใกล้ชิด ไม่ใช่การให้เงินเพียงอย่างเดียว
ดีจังค่ะ เห็นด้วย
เห็นด้วยครับ....
แต่สงสัยทุนนี้จะพิจารณาลำบากครับ...
ขอบคุณครับ...
ชอบวิธีคิดที่มองอีกมุมนะครับ
เคยคิดเช่นนี้เหมือนกัน คือจะออกไปทางความสามารถด้านอื่น ๆ เช่น ศิลปะ หรือกีฬานะครับ ซึ่งเด็กที่เรียนไม่ดีไม่ใช่จะไม่มีความสามารถด้านอื่นด้วย
ส่วนด้านการเรียนนั้นเป็นอีกด้าน
ขอบคุณครับ
ขอบคุณน้องไก่
น้องไก่ |
แวะเข้ามาเยี่ยมคุยกันบ่อยๆนะครับน้องไก่
ขอบคุณคุณประชาชน ศิษย์เก่าสถาบันเดียวกัน รร.สารคามพิทยาคม
ที่ว่า...
อะไรทำนองนี้....ผมว่าถ้ามองปัญหากันจริงๆ อาจจะได้คำตอบของทิศทางการพัฒนาระบบการศึกษาไทยก็เป็นได้ครับ
ซึ่งผมเชื่อว่าทุกคนเกิดมามีทุนเท่าๆกัน นับเริ่มจาก 0 เช่นกัน จะต่างกันก็ตรงที่โอกาส สิ่งแวดล้อมรอบข้าง การศึกษา
ก็ต้องจำแนกประเภทอย่างที่คุณประชาชน แบ่งกลุ่มมา แล้วมาจัดลำดับความเร่งด่วนในการแก้ไขปัญหา คงต้องเริ่มกันตั้งแต่ระดับสูงๆ ระดับนโยบายของประเทศกันเลยหล่ะครับ
ขอบคุณน้องนุ้ย
วันนี้ต้องสุขสันต์วันเกิดก่อนนะครับ
ความห่วงใย เอาใจใส่ เป็นคำตอบสุดท้าย รวมทั้งการให้โอกาสครับ แต่ก็ต้องมีขอบเขตของโอกาสเช่นกัน
ประเภทดึงจากหลุมดำไม่ขึ้นจริงๆก็มีอยู่บ้าง
ขอบคุณคุณ
IQ EQ MQ ต้องสัมพันธ์กันครับ ต้องมีสัดส่วนที่เหมาะสม
จะเพียงแต่เรียนเก่งอย่างเดียว เข้ากับใครไม่ได้ แถมไม่มีคุณธรรมอีก คงไม่มีใครต้องการ
เห็นด้วยค่ะ หนูเป็นเด็กกำพร้า การเรียนก็อยู่กลางๆ ไม่ถึงกับไม่ดี #อยากเรียนมากค่ะ แต่ก็น่ะค่ะ ทุนมีแต่เรียนดีเท่านั้น เด็กหัวไม่ดีอย่างพวกเราๆ ก็คงไม่มีใครให้โอกาส มันน่าเศร้าน่ะค่ะ