ถ้าครู...10...ศึกษานิเทศก์ต้อง...20

          ห่างหายจาก G2K เสียหลายวัน ก็เป็นเพราะภารกิจหลายเรื่องที่ประดังติดต่อกันเรื่อยมา ช่วงสัปดาห์นี้กำลังเตรียมการเรื่องการจัดงานมหกรรมนำเสนอผลงานทางวิชาการ (Symposium) ครั้งที่ 3 ซึ่งในปีนี้ถึงคิวต้องไปจัดที่อำเภอดอนเจดีย์ เราก็ได้โรงเรียนบรรหารแจ่มใสวิทยา 1 พี่ใหญ่ของชาวดอนเจดีย์ เป็นเจ้าภาพ หลังจากปีแรกคือ โรงเรียนอู่ทอง และ ปีที่สองเป็นโรงเรียนบางลี่วิทยา พี่ใหญ่ของอำเภออู่ทอง และอำเภอสองพี่น้อง

          การเคลื่อนตัวเองของศึกษานิเทศก์ไปทำงานหรือพบกับคุณครูทีละอำเภอแบบนี้ เป็นวิธีการปฏิบัติของพวกเรามานานแล้ว ทั้งนี้ก็เพื่อเอื้อต่อความสะดวกของคุณครูที่ไม่ต้องเดือดร้อนเดินทางมาไกล ๆ ต่างอำเภอ การทำเช่นนี้เป็นการสร้างความพึงพอใจให้แก่ผู้ร่วมงานทางหนึ่งด้วย คุณครูจะได้มีความสุขในการทำงานร่วมกับเรา

          ในช่วงสามวันนี้ดิฉันมีโปรแกรมไปเตรียมความพร้อมของ “คุณอำนวย” ของแต่ละห้องย่อยรวม 50 ห้อง 50 คน ใน 44 หัวปลา ซึ่งดิฉันได้แบ่งการทำงานเป็น 3 รอบ วันจันทร์ที่ผ่านมานัดพบซักซ้อมความเข้าใจในการทำกระบวนการ Storytelling การสรุปขุมความรู้ สกัดแก่นความรู้ และการประเมินตนเองโดยใช้ตารางอิสรภาพ กับเพื่อนครูในท้องที่อำเภอสองพี่น้องที่โรงเรียนวัดท่าไชย รวม 14 ท่าน เมื่อวานเป็นคิวของเจ้าหน้าที่บนสำนักงานเขตพื้นที่ฯ 6 ท่าน และวันนี้จะเดินทางไปพบคุณครูในท้องที่อำเภอดอนเจดีย์ที่โรงเรียนบรรหารแจ่มใสวิทยา 1 อีก 30 ท่าน พูดจาด้วยเรื่องเดียวกันแต่ฉายซ้ำถึง 3 รอบ

          การเสียสละ เป็นบทบาทสำคัญต่อการสร้างความเชื่อมั่นในการทำงานระหว่างศึกษานิเทศก์กับเพื่อนครู....

         มีเพื่อนครูที่คุ้นเคยกันเคยถามดิฉันว่า ทำงานอยู่ในตำแหน่งหน้าที่นี้มีความสุขดีหรือ? ที่ถามอย่างนี้เพราะเธอเห็นดิฉันไปโน่นมานี่ไม่ได้หยุด วันหยุดก็ไม่ค่อยได้พัก ดิฉันก็ว่า ที่ลุกมาเป็นศึกษานิเทศก์นั้นมิได้เกี่ยงงานสอน ยังรักการสอนหนังสืออยู่ เพียงแต่อยากออกมาเรียนรู้ประสบการณ์ทำงานที่เหนือชั้นมากขึ้น

         วันนี้ยังรู้สึกว่าทำงานกับคุณครูนั้นน่าท้าทาย เหนื่อยแต่ก็ยังมีความสุขดีอยู่ วันหน้าค่อยว่ากัน ... ย้อนกลับมาถึงเหตุผลว่าทำไมดิฉันต้องมานะมานังขับรถตระเวนไปพบเพื่อนครูทีละจุดเช่นนั้น ทำไมไม่เลือกวิธีง่าย ๆ นัดครั้งเดียวที่ใดที่หนึ่งแล้วก็พูดคุยครั้งเดียวจบ ก็เพราะว่าดิฉันเห็นใจที่เพื่อนครูหลายคนต้องเดินไกล แทนที่จะเป็นดิฉันเดินทางไกลคนเดียว (ประหยัดน้ำมันเพื่อชาติ) และยิ่งเป็นช่วงเปิดเรียนใหม่ ๆ เช่นนี้ก็ไม่อยากให้คุณครูต้องละห้องเรียน จึงเชิญประชุมในช่วงบ่ายแก่ ๆ ไปถึงเย็นหลังเลิกเรียน

          ดิฉันเรียนรู้วิธีการทำงานร่วมกับคุณครูจากการเก็บเกี่ยวประสบการณ์การจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญของคุณครู ซึ่งเราจะเห็นว่าหากคุณครูท่านใดที่จัดการเรียนการสอนในแนวนี้คุณครูจะเหนื่อยอยู่สักหน่อยในการเตรียมการเพื่อให้ลูกศิษย์ของเราเป็น “พระเอก” “นางเอก” ในชั้นเรียน ผู้เรียนต้องลงมือปฏิบัติเพื่อเรียนรู้เอง โดยมีคุณครูเป็นผู้ให้ความช่วยเหลืออยู่เบื้องหลัง

         “เน้นคุณครูเป็นสำคัญ” คือแนวทางการทำงานที่ดิฉันยึดถือ ทำเสียเองเป็นเรื่องง่าย แต่จะจัดการอย่างไร นิเทศแนะนำ ให้คำปรึกษาอย่างไร ครูจึงจะได้มีบทบาทมากขึ้น เรียนรู้ร่วมกันมากขึ้น โดยมีศึกษานิเทศก์เป็นผู้ช่วยเหลืออยู่เบื้องหลัง เป็นเรื่องที่ท้าทายไม่น้อย....

          ยังมีอีกหลายเรื่องราว ที่ศึกษานิเทศก์มือใหม่อย่างดิฉันต้องเรียนรู้เพื่อการทำงานร่วมกับคุณครู สะสมชั่วโมงบินพร้อมการสร้างศรัทธาความเชื่อมั่นเพื่อการทำงานที่มีความสุขต่อ ๆ ไปค่ะ

 

[อรุฎา หงดิษฐาราม]

• แวะเวียนมาทักทาย ค่ะ
• และแวะเอาใจมาช่วยกับ "ศึกษานิเทศก์มือใหม่"

[ปวีณา ธิติวรนันท์]

• ขอบคุณ คุณอรุฎา นาคฤทธิ์ ที่แวะมาให้กำลังใจค่ะ
• เมื่อวานกว่าจะเสร็จงาน ขับรถออกจากโรงเรียนบรรหารฯ 1 ซักประมาณทุ่มนึงได้
• เรื่องกลับมืดค่ำ เป็นเรื่องประจำของศึกษานิเทศก์ของเขตฯ เราไปเสียแล้ว
• เราทำงานหนักและเหนื่อยก็จริงอยู่ แต่ถ้าหันกลับไปดูคุณครู ท่านทั้งหลายเหล่านั้นทำงานหนักและเหนื่อยกว่าเรามากนัก
• น่าเห็นใจครูที่มีภาระมากมายในตอนนี้ค่ะ

[ขจิต ฝอยทอง]

• มาทักทายพี่กุ้ง
• เตรียมพร้อมแล้วครับ
• ศน งานหนักจัง

[ตาหยู]

แอบมาครับ มาให้กำลังใจ พี่กุ้งครับ

[ปวีณา ธิติวรนันท์]

• ขอบคุณคุณแอ๊ด ขจิต ฝอยทอง มากค่ะ
• และขอบคุณเป็นสองเท่า ที่กรุณาสละเวลามาร่วมแลกเปลี่ยนเติมเต็มความรู้ให้กับพวกเราชาวเขต 2
• สุพรรณฯ 2 มี ศน.จำนวนน้อยแค่ 16 คนค่ะ แต่ละคนก็เลยมีงานเต็มไม้เต็มมือ (บางคนถึงขั้นล้นมือ)
• มีงานมากแค่ไหน ถ้าไม่หยิบจับนำมาทำ ก็เหมือนไม่มีนะคะ
• ใจจริงพี่ก็อยากรับผิดชอบงานน้อย ๆ ด้านหน่อย เพื่อจะได้มีเวลาทำงานแต่ละด้านให้ได้คุณภาพ แต่ในความเป็นจริงที่เป็นเขตพื้นที่ฯ มา 3-4 ปีแล้ว ก็ไม่ได้เป็นไปตามที่หวังเลยค่ะ
• ชาวสุพรรณฯ ตั้งตารอพบ อ.ขจิต อยู่ค่ะ....พบกันที่ ร.ร.บรรหารฯ 1 ดอนเจดีย์นะคะ....
  

[ปวีณา ธิติวรนันท์]

• สวัสดีคุณน้องตาหยู ค่ะ
• เวลาเหนื่อย ๆ ท้อ ๆ ก็ได้กำลังใจจากกัลยาณมิตรทั้งหลายใน G2K นี่แหละค่ะ...
• ขอบคุณมาก ๆ สำหรับกำลังใจนะคะ
• พรุ่งนี้และมะรืนจะถึงงานแล้ว งานนี้ อ.Handy อ.ขจิต และ ครูอ้อย จะมาร่วมเติมเต็มความรู้ให้กับพวกเราด้วยค่ะ
• คุณน้องตาหยูลงทะเบียนงานเฮฮาศาสตร์กับพี่องุ่นหรือเปล่าคะ ถ้าได้พบกันที่บ้านท่านครูบาฯ ครั้งนี้ก็คงจะดีมากนะคะ
• ระลึกถึงเสมอ และขอให้มีความสุขกับการงานเช่นเดียวกันค่ะ

[ครูตุ้ม]

     ขอเป็นกำลังใจช่วย  ท่านศน.    ที่มีอุดมการณ์  นิเทศก์  เพื่อครูสู่เด็ก  ครูที่สุพรรณบุรี  ต้องเป็นครูมืออาชีพแน่ๆเลยค่ะ   ครูของครูก็คือ  ศน. มาช่วยชี้แนะครูสุรินทร์ด้วยนะคะ  

        ศน.ก็สำคัญที่สุดค่ะ

[ตาหยู]

ลงทะเบียนแล้วครับ แล้วเจอกันครับพี่

[ปวีณา ธิติวรนันท์]

• ขอบพระคุณคุณครูตุ้มมากค่ะ
• ไม่ทราบว่าคุณครูตุ้มเป็นสมาชิกของ G2K หรือยังคะ เราเลยตามกันไม่เจอ...ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าหากคราวหน้าพบกันอีกจะได้ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันนะคะ
• ดีใจมากที่ครูสุรินทร์มาให้กำลังใจ และบอกว่า "ศน.ก็สำคัญที่สุด" นี่แหละค่ะโลกของ KM ที่เราต่างเปิดใจยอมรับกัน
• มีอะไรที่ชาวสุพรรณฯ จะเอื้อประโยชน์ให้ชาวสุรินทร์ได้บ้าง...ก็ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ
• ขอบพระคุณท่านอีกครั้ง

[ปวีณา ธิติวรนันท์]

• เย้...เย้...เย้!!!
• พี่มีโอกาสพบน้องชายคุณ ตาหยู แล้ว
• งานนี้พวกเราคงได้พูดคุยแลกเปลี่ยนกันชุ่มใจเลยนะคะ...
• แล้วพบกันค่ะ

[แผ่นดิน]

• สวัสดีครับ 
• ผมชื่นชมการทำงานจริงของอาจารย์และทีมงานนะครับ
• ดูจากบันทึก มุมมอง ทัศนะและผลึกทางวิชาการก็ดูจะเข้มแข็งและเข้มข้นมากอยู่ในที
• ผมเคยพบสภาวะที่ไม่ค่อยสุขใจนัก  ซึ่งหมายถึงครั้งที่ลงพื้นที่ไปนิเทศนิสิตที่จัดกิจกรรมของโครงการของรัฐบาล ...  บรรจบเวลากับคณะประเมินมาประเมินสถานศึกษาแห่งหนึ่งในหมู่บ้านไกลโพ้น
• ผมพบซากเศษของขวดสุราและอื่น ๆ  อย่างน่าตกใจ  รวมถึงสะท้อนสะเทือนใจอย่างบอกไม่ถูก
• ...
• ผมไม่ได้ก้าวล้ำไปสู่วิถีนั้น  ..นิ่งเงียบและขบคิดอยู่เพียงลำพัง
• ....
• หากแต่มาเห็นภาพชีวิตการทำงานของอาจารย์แล้ว  ผมก็ยิ่งไม่สิ้นหวังต่อภาระกิจทางการศึกษาในการที่จะต้องกู้วิกฤตของชาติ
• ....
• การเสียสละ เป็นบทบาทสำคัญต่อการสร้างความเชื่อมั่นในการทำงานระหว่างศึกษานิเทศก์กับเพื่อนครู
• ด้วยความสัตย์จริง...ผมเป็นกำลังใจให้เสมอนะครับ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

สวัสดีค่ะน้อง ศน.กุ้ง

• งานหนักเป็น..ดอกไม้แห่งชีวิตค่ะ
• ครูอ้อยก็รู้สึกว่าตัวเองทำงานหนักมาก่อน...ตอนนี้เริ่มสบายแล้วค่ะ...สบายใจไงล่ะคะ

ขอบคุณค่ะ...ดีใจที่ได้รู้จักและทำงานร่วมกับน้องค่ะ

[ปวีณา ธิติวรนันท์]

• ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจจาก อ.แผ่นดินค่ะ 
• จากบันทึกนี้...ผ่านมาหลายวัน...หลายเหตุการณ์...และหลายความรู้สึก
• มีเรื่องต้องทบทวนมุมมองของความคิด และความรู้สึกต่อเรื่องที่พัดเข้ามากระทบจิต
• เหมือนการเดินทางที่ขึ้น-ลงเพื่อต่อรถสายหนึ่งไปยังอีกสายหนึ่ง...ไปยังอีกสายหนึ่ง อย่างมิได้หยุดพัก มีเหตุต้องทำงานทั้ง 7 วันมาร่วม 2 เดือนแล้ว
• คิดถึงบ้านมาก ๆ ค่ะ

[ปวีณา ธิติวรนันท์]

• สวัสดีคุณครูพี่อ้อยค่ะ
• น้องขวัญ กับ คุณพี่สะ-มะ-นึก สบายดีไหมคะ
• คิดถึงทุกคนและยังซาบซึ้งใจ ในไมตรีจิตของครอบครัว "กุ่ยกระโทก" ที่น่ารัก(อบอุ่น) อยู่เสมอค่ะ
• ต้องขอโทษมาก ๆ ค่ะ ที่ไม่ค่อยมีเวลาดูแลกัน เมื่อได้มีโอกาสพบกันจริง ๆ ทั้งที่รอคอยมานานว่าจะได้พบคุณครูอ้อยจริง ๆ สักที
• ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจที่มีค่ายิ่ง
• สัปดาห์ก่อนได้มีโอกาสไปพูดคุยกับศึกษานิเทศก์ที่มาร่วมประชุมปฏิบัติการแกนนำนักจัดการความรู้ของ สพฐ. ที่โรงแรมแกรนด์ เดอ วิลล์ กรุงเทพฯ ยังได้ไปเล่าถึงอานุภาพของ blog ที่นำพา อ.Handy อ.ขจิต คุณครูอ้อยและครอบครัว มาร่วมงานกันเติมเต็มความรู้ให้ชาวสุพรรณฯ ค่ะ
• เหนื่อยพอควร เพราะมีงานต่อ ๆ กัน แบบไม่เว้นช่วงให้หายใจหายคอบ้างเลยค่ะ...เหนื่อยกับงานนั้นพอสู้ ... แต่เหนื่อยกับคน... เหยื่อยใจจังค่ะ

[ขจิต ฝอยทอง]

• ตามมาขอบคุณพี่กุ้ง
• ทราบว่างานคงยุ่งมาก
• วันก่อนไปกำแพงเพชร
• ยังคิดถึงพี่อยู่เลยครับผม
• ขอบคุณครับ