คะแนนชีวิต ภาค 2 (ภาคยังไม่ต่อ)

จากบันทึก คะแนนชีวิต ส่งเสริมคนดี เพื่อได้คนเก่งและดี
ที่ผมได้กล่าวที่ คะแนน ที่มาจาก ชีวิต ของนักเรียนเอง ได้มีความคิดเห็นที่หลากหลาย และเป็นประโยชน์ดีมากเลยครับ
ที่ไม่ได้ตอบในหลายบันทึกหลังๆ เพราะมีเหตุหลายประการ
แต่ก็ยังนำความคิดเห็นของทุกท่านไปคิดตอบโจทย์ และสร้างโจทย์ใหม่ๆต่อไป

จุดมุ่งหมาย คะแนนชีวิต ผม คือ มาจากชีวิต เน้นที่เป็นประโยชน์หรือความดีงาม
ส่วนความละเอียดของ คะแนนชีวิต เป็นสิ่งที่ต้องปรับแต่ง และเติมต่อ กันต่อไป

ในความคิดผม ที่คิดคะแนนชีวิต คือ
เปิดช่อง ของการศึกษา
เปิดช่อง ของความตั้งใจ ของนักเรียนที่คิดจะในสิ่งดี ในสิ่งที่เป็นประโยชน์ ถึงแม้ไม่ใช่ความดี แต่ก็ไม่ใช่ความชั่วร้ายแน่นอน
เปิดช่อง ของการขับเคลื่อนกระบวนการ สรรค์สร้าง สังคม

ต้องขอขอบคุณที่ช่วยแสดงความคิดเห็นและทุกกำลังใจครับ
ผมกำลังหาทางให้หลายหน่วยงานทางการศึกษาได้ลองรับความคิดนี่ไปพิจารณากันก่อน

นโยบาย การทำงานของผม (สอนนักศึกษาผมเองด้วย)
1. ทำให้ได้
2. ทำให้ดี
ต้องและควร ทำ 1. ก่อน 2.           ไม่ควรให้  2. มาก่อน 1. แต่เราสามารถทำพร้อมกันได้ ถ้าคิดและวางแผนการทำงานที่ดีๆ

ปล.ขอรับความคิดเห็นเพิ่มอีกนะครับ

[mr. สุมิตรชัย คำเขาแดง]

               ที่จริงผมว่ากระทรวงศึกษาก็เปิดโอกาสให้คนกลุ่มหนึ่งได้ใช้คะแนนความดีคะแนนแห่งประสบการณ์ เข้าเรียนต่อในระดับที่สูงขึ้นได้ หรือว่าประกอบการรับเข้าศึกษานะครับ

               1. ในสายอาชีพก็มีอาชีวหลาย ๆ แห่งรับรองประสบการณ์ทำงานประกอบวุฒิการศึกษารับเข้าศึกษาในระดับที่สูงขึ้น

                2. ในสายธรรม ก็เทียบการเรียนทางโลกและธรรมไว้ให้

                ปัญหาคือตัวสถานการศึกษาหลายแห่งหรือสภาการศึกษา หรือใครอีกหลายคนในระดับผู้คนที่มีอำนาจ  ไม่ได้เปิดโอกาสให้กว้างพอ และรับในมาตรฐานเหล่านี้เพียงพอ  ส่วนใหญ่มีแต่สถาบันทางอาชีวศึกษาครับที่ให้คุณค่าของงานทำงานและประสบการณ์ ( ผมว่าการทำงานและประสบการณ์ก็เป็นตัวบ่งบอกถึงความดีที่ทำมาได้เหมือนกันครับ)

                  อีกมหาวิทยาลัยที่น่ายกย่องคือมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ที่ให้นำประสบการณ์ทำงานร่วมกับวุฒิการศึกษามาเข้าศึกษาในระดับที่สูงขึ้นได้โดยไม่ต้องมาตามลำดับขั้นของชั้นเรียน