รู้สึกเปิ่นๆ ยังไงชอบกลที่จะเขียนบันทึกนี้ ก็ย้อนกลับไปตั้งเดือนกุมภาพันธ์ ที่ผ่านมาโน้นนนนน ได้รับ blog Tag จากสองท่านในเดือนเดียวกันนี้แต่ว่า หนูไม่ได้เปิดในคำถามค่ะ ต้องขอโทษ Mr.ดิศกุล และ ผู้ชายป้ายเหลืองด้วยน่ะค่ะ
ครั้นจะเขียนเอาตอนนี้กระแสมันซาไปยัง...แต่ยังไงก็จะเขียนอ่ะ
คือว่า
๑.งานเป็นทีมประชาสัมพันธ์ (๓ปี) ที่ทำงานมากกว่าการประชาสัมพันธ์ให้กับสคส.ค่ะ นอกจากประชาสัมพันธ์ทุกรูปแบบแล้วยังต้อง มีหน้าที่ "จับภาพ" การจัดการความรู้ทั่วสารทิศ ไม่ว่าจะเป็นภาครัฐ เอกชน หรือประชาสังคม ใครใช้การจัดการความรู้ก็บอกมาเราจะไปจับภาพท่าน (งง ล่ะซิว่า จับภาพยังไง แค่ถ่ายรูปหรือเปล่า) ทั้งนี้เป้าหมายก็เืพื่อเชื่อมโยงทุกเครือข่ายให้เป็นสังคมแห่งการเรียนรู้นั่นเอง
ก่อนหน้านี้เป็นนักข่าว
๒. เล่น ชอบว่ายน้ำ แต่ไม่ได้ว่ายมา ๓ ปีแล้ว เริ่มลงพุง ตอนนี้เห็นอะไรเลยว่ายไปหมด ศาลพระภูมิ เสาบ้าน หลังคา กงจักร (ล้อเ่ล่น)
๓. ชอบอะไร ชอบเขียนทุกรูปแบบ วาด (นานมาแล้ว) กินตลอดเวลา (ลาดหน้า หรือผัดซีอิ้ว สามารถทานได้ทุกวันไม่เบื่อ) นอนตะแคง เห็นความสัมพันธ์เชิงบวกของมนุษย์เป็นสิ่งสวยงาม, ชอบเศร้าเวลาที่เห็นสิ่งมีชีวิตต้องดำเนินชีวิตไปลำพัง หรือ ตัวเดียว เช่น เห็นคนเดินบนถนนคนเดียว เห็นหมาเฝ้าบ้านตัวเดียว นกถูกขังตัวเดียว ปล่อยปลาตัวเดียว คนแก่อยู่ตามลำพัง เด็กเล่นคนเดียว ทำนองนั้น
๔. ป่วย โรคมีเยอะมาก จนหลายคนที่อยู่ใกล้ต้องบอกว่า วันๆ หนึ่งถ้ามันไม่ปวดหัว ก็ต้องปวดท้อง ปวดตา ปวดหลัง ต้องมีสักอย่างหนึ่งทุกวัน...เริ่มเครียด นอกจากนี้ยังมีโรคกระเพราะที่ต้องเปลี่ยนจากคนทานเผ็ดมาก เป็นเลี่ยนๆ ไปได้ , ปวดหลังถ้านั่งนานๆ , เลือดน้อย, ไขมันเยอะ และน่าจะเป็นมะเร็งอะไรอีกสัก ๓ อย่างน่ะ คิดว่าน่าจะเป็นแต่ยังไม่ได้ไปตรวจ
๕. อยาก...สบาย อยาก...ให้ทุกคนมีความสุข อยากให้โลกเย็นลงก่อนที่น้ำแข็งจะละลาย ...อยากให้เด้กกำพร้า...มีคนรัก..พอแระเดี่ยวเขียนไปมากกว่านี้จะดูเหมือนนาง
งามเกินไป