ยิ้มให้ตัวเอง...ในวันที่ใจมันอ่อนล้า

"เมื่อชีวิตเดินทางมาถึงจุดๆหนึ่งที่ใจมันอ่อนล้า หมดหวัง รู้สึกท้อแท้เหลือเกินชีวิต สิ่งเดียวที่ทำได้ คือ ยิ้มให้ตัวเองแล้วบอกกับตัวเองว่า..หนึ่งชีวิตที่เป็นเรานั้นไม่ใช่ของเรา แต่มาจากสองหัวใจแห่งความรัก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเราต้องอดทนและฟันฝ่าไปให้ได้เพื่อตอบแทนหัวใจทั้งสองดวง "

 

          หลายครั้งที่ชีวิตพบกับปัญหาต่างๆที่เข้ามารุมเร้า  และทุกครั้งเราก็ได้กำลังใจจากคนที่รักเรา ทำให้เรามีแรงและกำลังที่จะลุกขึ้นสู้ ก้าวเดินต่อไป

          ยอมรับว่าเคยมีหลายครั้งเหมือนกันที่คิดอยากหยุดทุกอย่าง อย่างหนีปัญหา ไม่อยากเผชิญกับสิ่งที่มันเกิดขึ้นอีกแล้ว ซึ่งทุกครั้งที่เกิดความคิดนี้ขึ้นมา มีภาพหนึ่งที่ลอยมาหาเรา คือ "พ่อกับแม่" คนที่ให้ชีวิตและลมหายใจเรา คนที่รักเรามากกว่าชีวิตของตัวเอง

          เคยถามตัวเองเหมือนกันว่าเราทำร้ายตัวเองได้ไหม?...คำตอบ...คือ...เราทำได้ แล้วเราจะทำร้ายหัวใจของพ่อกับแม่ได้ไหม? พอคำถามนี้มันเกิดขึ้น ความรู้สึกท้อแท้  สิ้นหวัง และความรู้สึกเหล่านั้นมันจะหายไปในทันที เพราะเราคงทำอย่างนั้นไม่ได้ หนึ่งชีวิตของเราเกิดมาจากความรักของสองชีวิต หากเราทำร้ายหนึ่งชีวิตคือตัวเรา เท่ากับเราทำร้ายชีวิตอีกสองชีวิต

          ทุกครั้งที่มองย้อนกลับไป เราดีใจที่เราผ่านความรู้สึกแบบนั้นมาได้ ดีใจที่เรามีคนรอบข้างที่ดี คอยเป็นกำลังใจให้เราอยู่ตลอดเวลา ทุกรอยยิ้มที่เราได้รับ มันทำให้มีกำลังใจสู้กับสิ่งที่เกิดขึ้น มีแรงและมีความหวังในการใช้ชีวิต  มองเห็นวันพรุ่งนี้ เพราะที่ผ่านมาเราเคยแต่ยิ้มให้คนอื่น แต่เรากลับไม่เคยยิ้มให้ตัวเองเลย  เราจึงไม่เคยได้สัมผัสความสวยงาม และเสนห์ของรอยยิ้มเหล่านั้นเลย

          วันนี้เราได้ลองหัดยิ้มให้ตัวเองแล้ว มันทำให้ได้รับรู้ว่ากำลังใจที่ดีที่สุดในชีวิต ต้องมาจากตัวของเราเอง  เพียงแค่เราลองยิ้มให้ตัวของตัวเอง เราก็มีแรงและกำลังใจที่จะสรรค์สร้างสิ่งต่างๆได้อีกมากมาย ปัญหาทุกปัญหาที่ผ่านเข้ามาในชีวิต เราก็พร้อมที่จะเผชิญ พร้อมที่จะก้าวผ่านมันไปด้วยความหวัง

          "ไม่ว่าชีวิตจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะก้าวผ่านมันไปด้วยหนึ่งรอยยิ้มกับสองความรัก"

["สายลมที่หวังดี"]

• หนึ่งชีวิตของเราเกิดมาจากความรักของสองชีวิต หากเราทำร้ายหนึ่งชีวิตคือตัวเรา เท่ากับเราทำร้ายชีวิตอีกสองชีวิต
• ประโยคนี้ทำให้เข้าใจแม่มากขึ้นเลยพี่แมว

[oviiphone]

• ชอบประโยคนี้ เหมือนกันเลย "หนึ่งชีวิตของเราเกิดมาจากความรักของสองชีวิต หากเราทำร้ายหนึ่งชีวิตคือตัวเรา เท่ากับเราทำร้ายชีวิตอีกสองชีวิต"
• ทำไมเอาเพลงเศร้าลงบล็อกละจ้ะ  เปลี่ยนเหอะนะ ฟังแล้วใจไม่ดี
• ชีวิตมีเรื่องอะไรให้น่าค้นหาอีกนะ อย่าเศร้ามากนะ
• คนรอให้กำลังใจอีกเพียบเลย

 

[กระบี่สีชมพู]

• อืม ....ทำไม เศร้าจัง
• ทำให้รู้สึกได้ว่า ผู้เขียนกำลังเศร้า !!!
• ไม่รู้ว่า .... พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร คงไม่มีใครทราบ  ถ้ารู้สึกว่ามองไม่เห็น   ... คิดถึงแค่วันนี้ ก็คงไม่เป็นไร...
• หวังว่าน้องแมว จะเข้มแข็ง   ปล่อยความเศร้าโศกทิ้งไปบ้าง  อย่าให้มันวนเวียนอยู่ใกล้ ตัวมากเกินไป 
• ยิ้ม ... ยิ้ม 

[น้ำตาหยดสุดท้าย]

• ขอบคุณกำลังใจจากน้องเยีนร์ น้องแก่น และพี่น้อยมากค่ะ
• มันคงเป็นความรู้สึกนะจุดๆหนึ่งมั้งพี่น้อยเดือนนี้ผลการตรวจไม่ดีเลย ทำให้รู้สึกท้อๆ พยายามคิดแต่วันนี้เหมือนกันแต่มันก็ยังทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร
• เวลามันคงช่วยทำให้ความรู้สึกเราดีขึ้น

[ann]

am still with you

[Wanpen]

• ถ้าตื่นมาพบว่าเช้านี้ฝนตกฟ้ามืด ใช่ว่าตอนเย็นเราจะไม่มีโอกาสเห็นแสงอาทิตย์
• ส่งกำลังใจมากมาย

[ดาว]

พี่แมวคนเก่งอยู่แล้ว เป็นกำลังใจให้นะ สู้สู้

[mata]

ถ้าไม่อยากให้ใครเห็นว่าอ่อนแอ ก็อย่าให้ใครเห็นน้ำตา

คนที่แย่คนที่ลำบากคนที่ทุกข์กว่าเรายังมีอีกเยอะนะคะ มองคนที่แย่กว่าเอาไว้เป็นกำลังใจให้ตัวเองนะ อย่าเครียดอย่าท้อนะ เป็นกำลังใจให้

สู้เพื่อแม่คร๊าบบบบ

[พี่น้อง]

เป็นกำลังใจให้น้องแมวเสมอนะคะ

[นักเลงกลอน]

           บางทีชีวิตคนเราก็ยากที่จะหาเหตุผลมาอธิบายบางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้นได้ แล้วจะทุกข์ไปทำไม ในเมื่อหาเหตุไม่ได้ว่าทำไมปัญหาจึงเกิด ก็จำต้องยอมรับในปัจจุบันที่เป็นอยู่ แต่สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือ เราเลือกที่จะทำอย่างไร
           "อยู่กับปัจจุบันดีที่สุด อดีตไม่ต้องสน อนาคตไม่ต้องคิดในเมื่อวันนี้ยังดีอยู่"  
           นี่เป็นสิ่งที่อยากบอกแมว คนเราเกิดมาเพื่อความทุกข์นะ ทุกข์มาก ทุกข์น้อยก็แตกต่างกันไป คุณค่าอยู่ที่เราจะสามารถกล้าเผชิญความทุกข์ และจัดการกับความทุกข์นั้นอย่างไรต่างหาก แต่ละคนก็มีวิธีเผชิญหน้ากับปัญาของตนเอง 
          อยากบอกว่า รู้สึกนับถือกับหัวใจของเธอมาก เพราะหัวใจที่เข็มแข็งเท่านั้นที่จะสามารถยืนหยัดสู้กับความทุกข์ได้ และนำมาซึ่งทัศนคติการมองโลกในแง่ที่ดีอยู่เสมอ พร้อมที่จะ "ยิ้มให้กับตัวเอง...ในวันที่ใจมันอ่อนล้า" 
          กำลังใจจากคนอื่น ก็ไม่เท่ากำลังใจของตนเอง...
       

[น้ำตาหยดสุดท้าย]

• ขอบคุณ ann เธอเป็นคนที่ทำให้ฉันมองเห็นคุณค่าในชีวิต ยืนอยู่ได้ด้วยความหวัง และพร้อมที่จะยืนเคียงข้างเผชิญกับวันพรุ่งนี้
• ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจจากพี่น้อย พี่วันเพ็ญ น้องดาว น้องตา พี่น้อง
• ขอบคุณสำหรับแง่คิดดีๆจาก เพื่อนมิ้ม นายทำให้เราค้นหาสัจธรรมเจออีกหนึ่งอย่างขอบคุณมากๆ

[คณะนิติศาสตร์ ม.นเรศวร]

รูปของผู้เชียน  ภาพพื้นหลังน่ารักเชียว  อิอิ  แต่ขอให้ผู้เขียนรู้ไว้บนโลกใบนี้  เราไม่ได้เดินอยู่คนเดียวลำพัง  เรายังมีอีกหลายคนที่เค้าอยู่เคียงข้างเราและให้กำลังใจ  นั่นก็คือ  พ่อกับแม่  และคนที่รักเรา 

[แผ่นดิน]

• สวัสดีครับ
• หนึ่งชีวิตของเราเกิดมาจากความรักของสองชีวิต หากเราทำร้ายหนึ่งชีวิตคือตัวเรา เท่ากับเราทำร้ายชีวิตอีกสองชีวิต
• เป็นวาทกรรมแห่งชีวิตที่ยิ่งใหญ่มากครับ
• ขอชื่นชม
• และเป็นกำลังใจให้

[P'กุ้ง]

ขอเป็นอีกหนึ่งแรงใจ......

สู้ๆๆนะจ๊ะ.... เจอกันเปิดเทอมนะ

[~เอก~ Mor_Phayao]

"ไม่ว่าชีวิตจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะก้าวผ่านมันไปด้วยหนึ่งรอยยิ้มกับสองความรัก"

ชอบประโยคนี้มากๆๆๆๆๆ คับ

[น้ำหยดสุดท้าย]

• ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากพี่กุ้งและ คุณMr.Ake AV Service มากๆค่ะ
• จะก้าวเดินต่อไปด้วยรอยยิ้มและหัวใจที่แข็งแกร่ง

[mai 14]

สู้ ๆๆๆ นะพี่แมว ใหม่เป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ

[พี่ฝน]

ถึง น้องแมว....

เมื่อชีวิตเกิดมาเพื่อต่อสู้...พี่อยากเล่าชีวิตที่ต้องสู้เพื่อเป็นครูที่ก้าวเดิน...ให้น้องแมวดูเป็นตัวอย่าง

*****ปลายปี 48 อาจารย์ท่านหนึ่งพบอุบัติเหตุแขนหัก การรักษาครั้งนั้นทำให้ท่านทราบว่าท่านป่วยเป็นมะเร็งในกระดูก แพทย์เรี่ยก MM ทำให้ท่านทราบว่านี่คือสาเหตุของกระดูกข้อสันหลังท่านหายไป 2 ข้อประมาณ 8 เซ็นต์ ท่านต้องทำ คีโมเพื่อรักษามะเร็งนั้น ต่อมาหมอบอกท่านว่า ต้องปลูกถ่ายไขกระดูก คงไม่ต้องบอกเรื่องค่ารักษา และไม่รู้ ว่าเวลานั้นความรู้สึกหรือความคิดต่างๆนาๆที่เกิดขึ้นในใจของอาจารย์ท่านนี้จะเป็นอย่างไร ไม่มีใครรู้ นอกจากตัวท่านเอง พ.ย. 49 ท่านต้องเจาะคอ เพื่อทำการเก็บ สเต็มเซลล์ในการปลูกถ่ายไขกระดูก เวลานั้น ภูมิต้านทานในร่างกายท่านเป็น 0 นับว่าเสี่ยงมากเมื่อชีวิตไม่มีภูมิต้านทานเลย 5-10 ธ.ค. 49 ท่านพานักศึกษาไปศึกษาดูงานที่ประเทศอียิปต์ ในขณะที่ท่านแค่ปิดแผลที่เจอะธรรมดา เพราะท่านต้องใช้แผลนั้นในการปลูกถ่ายไขสันหลังต่อไป การเดินทางไปอียิปต์ ท่านต้องนั่งเครื่องนาน ต้องน้งรถตะลุยทะเลทรายนาน หลายคนบอกท่านว่า ท่านป่วยอยู่ท่านไม่ไปไม่มีใครว่าท่านหรอก ท่านตอบว่าไม่ได้ ท่านมีพันธสัญญา ม.ค. 50 ท่านต้องเข้า รพ.เพื่อปลูกถ่านไขกระดูก ต้องใช้เวลา 3อาทิตย์ เพื่อการรักษาและดูผลข้างเคียง ท่านไม่มีลูกคอยดูแล สามีท่านสุขภาพไม่แข็งแรงต้องมีคนคอยดูเลยอยู่ที่บ้าน เวลานั้นความรู้สึกของท่านจะเป็นเช่นไร.....ไม่มีใครตอบแทนท่านได้ ระหว่างรอการปลูกถ่ายไขกระดูกนั้น พี่เฝ้าถามพยาบาล ว่าจะมีอาการอย่างไรบ้าง จะมีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า ใช้เวลานานเท่าใด พยาบาลตอบ ว่าไม่ทราบตอบไม่ได้ขึ้นอยู่กับร่างกายท่านจะรับไขกระดูกท่านที่จะใส่เข้าไปได้หรือไม่ ถ้าร่างกายรับก็ไม่นาน ถ้าไม่รับก็ .....ไม่มีคำตอบ ขณะที่ทำการปลูกถ่ายพี่เฝ้าภาวนาให้ไขกระดูกที่ผ่านเข้าสู่ร่างกายท่านขอให้ร่างกายท่านรับได้ ขอให้มันผ่านไปด้วยดี เวลานั้นพี่ถามท่านว่า เป็นอย่างไร ท่านตอบว่า ไม่เป็นไรมีผลข้างเคียงบ้าง แต่สีหน้าที่กังวนลึกๆในใจและพี่บอกไม่ได้ ว่าท่านคิดอะไรอยู่ ในเวลาของชีวิตที่ต้องเสี่ยงในขณะนั้น แต่สิ่งที่พี่เห็นและอยากบอกน้องแมวคือ ความเข็มแข็ง ความเด็จเดี่ยวของจิตใจ ที่ท่านต้องต่อสู้กับโครภัยที่เป็นอยู่  2-3 อาทิตย์ที่ต้องอยู่ รพ.ช่างเป็นเวลาที่ยาวนานมากเพราะต้องรอดูว่าการปลูกถ่ายไขกระดูกจะสำเร็จหรือไม่ พร้อมกับร่างกายท่านต้องต่อสู้กับผลข้างเคียงที่เกิดขึ้น พี่สงสารท่านมากท่านอายุมากแล้วท่านทนกับมันได้อย่างไร จิตใจที่เข็มแข็งเท่านั้นที่ทำให้สู้ได้ เพราะอัตราเสี่ยงสูง เคยมีผู้ชายร่างกายแข็งแรง อายุน้อยกว่าท่านทนไม่ไหว ต้องเข้า ICUก็มี แต่โชคดี ทุกอย่างผล พ้นมาได้ ด้วยจิตใจที่เข็มแข็งเพื่อต่อสู้อย่างอดทนของท่าน ปัจจุบัน ท่านต้องทานยาเม็ดละ 680 บาท วันละ 2 เม็ด ฉีดยา 6 เดือนต่อเข็ม เข็มละ 2-3 หมื่นบาท ขอให้น้องแมวดูท่านนี้เป็นตัวอย่าง และ ในปีการศึกษา 50 เทอม 2 น้องแมวจะได้เรียนกับท่าน และท่านได้ไปร่วมงานรับน้องใหม่ที่น้องแมวไปด้วย ท่านคือ อาจารย์สุนีย์ กาจศ์จำรูญ แล้วน้องแมวจะได้พบกับท่าน แล้วคุยกับท่านดูนะคะ ว่าท่านต่อสู้และผ่านพ้นมาได้อย่างไร

พี่ฝน นศ. บร.ม.ราม รุ่น13

[น้ำตาหยดสุดท้าย]

• ขอบคุณพี่ฝนมากสำหรับข้อคิดดีๆ
• อ่านแล้วรู้สึกมีแรงและกำลังใจต่อสู้ต่อไป

 

[Sasinand]

สวัสดีค่ะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ อย่าท้อแท้ค่ะ คิดทุกอย่างให้เป็นบวก อย่าคิดอะไรมากไปค่ะ

[น้ำตาหยดสุดท้าย]

• ขอบคุณกำลังใจจากคุณ sasinanda มากๆค่ะ

[แก้มแหม่ม]

• พี่เคยผ่านความรู้สึกคล้ายๆ แบบนี้มาบ้าง ก็ขอเป็นกำลังใจให้นะ
• วิธีนึง ที่ทำให้พี่ผ่านเหตุการณ์ร้ายๆ จนมาถึงวันนี้ คือ  "ความว่างเปล่า" 

เวลาเซ็งๆ  พี่ไม่รู้จะทำอะไร เลยลองทำให้ตัวเอง ว่างเปล่า  ทำเหมือนตัวเองเป็น ปุยนุ่น แต่ไม่ล่อยลอยไปไหนนะ คิคิ

หยุดคิด หยุดทำทุกอย่าง  เอนหลัง นั่งสบายๆ ในที่ที่เราชอบ คนเดียว  สูดหายใจเข้า-ออก ลึกๆๆๆๆๆ มากๆ  ซักพัก กลอกตาไปมา  อ้าปากกว้างๆ แล้วก็ขำตัวเอง  หัวเราะดังๆ  เออ ช่วยได้เยอะ

 เอ๊อ..! ทำแล้ว ดีจัง  เลยทำอีก บ่อยๆ  เดี๊ยวนี้เลยดีขึ้นมากแล้ว และเป็นอย่างที่แมวเห็นพี่นั่นแหละ ก็สดชื่นขึ้นมากหน่ะนะ 

สู้ๆๆสู้กับ "ตัวเอง" ก่อนโดยวิธี  "บอกรักตัวเองบ่อยๆ --> แสดงความรัก ให้ตัวเอง  ด้วยอาหาร อารมณ์ ออกกำลังกาย ประมาณเนี๊ย เดี๊ยวดีเอง 

[ทนัน ภิวงศ์งาม]

ทั้งเลือดเนื้อและชีวิต ดูเหมือนจะเป็นของเรา เหมือนว่าเราจะทำอย่างไรต่อมันก็ได้
แต่... ไม่ใช่
ทั้งเลือดเนื้อและชีวิตนี้ เป็นของคนสองคนและเขาให้เรามา ก่อนจะทำอะไรต่อมัน คิดถึงคนสองคนนั้นก่อน...เน้อครับ.

เคยได้ยินมาและขอบอกต่อ
"ยกมือขวาขึ้นแล้วโยกไปตบไหล่ซ้ายของตนเองเบา ๆ แล้วพูดว่า "ฉัน(กู)จะเป็นกำลังใจให้เธอ(มึง)ตลอดไป"

คิดก่อนพูด พูดแล้วทำ ทำหลังคิด / คิดก่อนทำ ทำแล้วพูด พูดหลังคิด (ในหลวง)

[chadap@dent]

เคยได้เข้าไปอ่านบทความของคุณอัญธิกา ปุนริบูรณ์ เขียนได้กินจัยมั๊กๆ“เราต้องยอมรับความจริงว่า ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะตกเข้าไปในหลุมดำแห่งความทุกข์ด้วยกันทั้งนั้น ไม่เวลาใดก็เวลา หนึ่ง แม้แต่ คนที่ดูเหมือนจะเพอร์เฟ็กไปหมดทุกอย่าง ก็คงต้องเคยมีอากาของไข้ใจประเภทใดประเภทหนึ่งบ้าง ล่ะ ฉะนั้นสิ่งที่ทำได้คือถนอมตัวเองไว้ให้ดี จนกว่าจะถึงพรุ่งนี้ (เป็นอย่างน้อยที่สุด)”