ฝัน

เสนาหอย (วีรชัย ฉิมงาม)หนึ่งในทีมงานของวิทยุชุมชนฅนด่านซ้าย ได้ลาสิกขาหลังจากที่บวชพระมา 7 วัน เมื่อวานนี้โทรมาแจ้งผมว่าจะมีการบายศรีสู่ขวัญที่บ้านและเชื้อเชิญกันตามประสาเพื่อนสนิทมิตรสหายที่รู้ใจ..

เดิมทีแรกแจ้งผมว่าได้ลาสิกขาตอนเก้าโมงเช้า และจะบายศรีสู่ขวัญหลังจากนั้นจะร่วมรับประทานอาหารกันในช่วงเที่ยง แต่เนื่องจากติดปัญหาในบางอย่างจึงเปลี่ยนกำหนดการใหม่เป็นช่วงเย็นแทน ซึ่งสะดวกสำหรับพี่ น้อง เพื่อนฝูงหลายคนที่มีภาระหน้าที่การงานกันอยู่ พวกเราจึงนัดพบกันตอนสี่โมงเย็น เท่าที่ติดต่อทีมงานวิทยุชุมชนได้ก็จะมีอ้ายเซียงน้อย,ลุงขอหมอกลางบ้าน,มนต์ เมืองด่าน,พี่เป็ดน้อยที่และพี่ชยุต ที่รับปากว่าจะมา

ผมติดประชุมประจำเดือนทำให้ไม่สามารถไปทันงานบายศรีสู่ขวัญ เพราะกว่าจะเลิกประชุมก็ปาเข้าไปเกือบ 6 โมงเย็น หลังจากแวะเอาของไปเก็บที่บ้านก็ขี่รถยาวไปที่บ้านเสนาหอยเลย พบสมาชิกเหลือกันอยู่ไม่กี่คนนอกนั้นขอตัวกลับไปก่อนหน้านี้แล้ว 

หลายอาทิตย์ที่ไม่ได้เจอกัน ทำให้มีเรื่องที่เสวนากันค่อนข้างมากนอกโดยเฉพาะประเด็นของวิทยุที่ตอนนี้รายการต่างๆ เริ่มแผ่วลงไป นักจัดรายการหลายคนติดภาระกิจไม่ได้มาจัดรายการตามปกติ บางช่วงฝนตกหนักถนนหนทางที่จะไปวิทยุก็จะเป็นโคลนตม ทำให้หลายคนเลือกที่จะอยู่ที่บ้านแทนการออกไปจัดรายการ ปล่อยให้เสียงเพลงทำหน้าที่บรรเลงขับกล่อมไปเรื่อยๆ..

เสน่ห์ของวิทยุชุมชนก็เป็นอย่างนี้นั่นแหละครับ ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องพะวงมากเรื่องของเรตติ้งรายการ ค่าโฆษณา หรือเงินเดือน เพราะที่นี่ทุกคนเป็นอาสาสมัครมากันด้วยหัวใจ..

พี่ชยุตมาเป็นคนลำดับสุดท้าย ก่อนหัวข้อเรื่องสนทนาจากเรื่องทั่วไปจะวกลงมาที่เรื่องราวของวิทยุ แม้จะไม่ได้ประชุมอย่างเป็นทางการ ความสุขอย่างหนึ่งของทีมงานก็คือการเล่าเรื่องราวความคิด ความฝันของแต่ละคนที่อยากทำให้จุดปฏิบัติการเรียนรู้วิทยุชุมชนให้เป็นอย่างโน้นอย่างนี้ มันเป็นการแชร์ภาพฝันของแต่ละคนโดยที่ไม่ต้องผ่านกระบวนการอะไรต่ออะไรให้มันยุ่งยาก

การที่รายการขาดช่วง นักจัดรายการมาบ้างไม่มาบ้าง เป็นสัญญาณเตือนอย่างหนึ่งว่า ถึงจุดที่เกิดความอ่อนล้า เบื่อหน่ายกับวิถีชีวิตของรายการรูปแบบเดิมๆ อย่างที่เสนาหอยชอบพูดบ่อยๆ ว่า "มุขแป๊ก"
อาจจะเป็นเพราะว่า พวกเราก้าวเดินมาถึงจุดที่วิทยุชุมชนประสบความสำเร็จได้ในระดับที่พวกเราตั้งความหวังไว้ คือการมีอาคารหลังใหม่  เครื่องส่งไม่มีปัญหาจุกจิกกวนใจ สามารถออกอากาศได้ปกติ ฯลฯ

สิ่งต่างๆ เหล่านี้กลายเป็นจุดที่พวกเราทำมาถึงแล้ว และกำลังรู้สึกว่าอยากหาอะไรทำใหม่ๆ ดูบ้าง..

เสนาหอยเริ่มเปิดประเด็นในเรื่องของชาวบ้านนาทุ่ม หนามแท่งที่อยากนำกิจกรรมกีฬามาจัดการแข่งขันเพื่อให้คนมาสนใจการเล่นกีฬาโดยเฉพาะในกลุ่มเยาวชน ที่อาจจัดเป็นทัวร์นาเมนท์การแข่งขันและจะขอความร่วมมือจากทางวิทยุชุมชนในการช่วยประชาสัมพันธ์

ลุงขอเสนอให้สร้างสนามกีฬาที่บริเวณพื้นที่ของวิทยุชุมชน เพื่อใช้เป็นที่ออกกำลังกาย พูดคุยแลกเปลี่ยนในประเด็นต่างๆ เรื่องที่น่าสนใจคือเรื่องการทำสนามเปตอง และการอนุรักษ์กีฬาอย่างตะกร้อลอดห่วง

ส่วนพี่เป็ดน้อยซอยสี่ รื้อฟื้นถึงเรื่องที่ยังค้างกันไว้ในแผนของการทำงานที่ยังไม่บรรลุผล คือการจัดทำเสื้อทีมของวิทยุชุมชน ซึ่งได้มอบหมายให้ผมไปดำเนินการต่อ  นอกจากนี้พวกเรายังพูดถึงการเรื่องไปดูที่อื่นทำงานกันบ้าง จะได้เป็นการเปิดหูเปิดตาทีมงาน ได้เห็นประสบการณ์ใหม่  ผมเสนอไปว่าน่าจะเป็นที่อำเภอปาย ทางภาคเหนือโน้น ซึ่งตอนนี้มีคนรู้จักที่พอจะติดต่อประสานงานให้ได้

 ตามแผนในเดือนนี้ ผมต้องจัดทำแผนงานโครงการเพื่อนำเสนอของบประมาณจากผู้ที่มีจิตศรัทธา เพราะช่วงนี้ตัวอุปกรณ์ออกอากาศเริ่มมีปัญหาบ้างแล้ว หลายพื้นที่บอกสัญญานรับฟังไม่ได้ ซึ่งพวกเราอยากได้งบประมาณใหม่อีกสัก 200,000 บาท เป็นเงินก้อนโตที่หาไม่ได้ง่ายแต่ก็เป็นเป้าหมายที่พวกเราอยากทำ..

เรื่องราวที่พูดคุยกันในวันนี้ แม้จะฟังดูแล้วเป็นความฝัน พูดสนุกๆกันไปเท่านั้น แต่เวลาที่พูดถึงความฝันที่ไม่มีใครมาขัดจังหวะคนพูดเองก็พูดอย่างมีพลัง มีความมุ่งมั่น คนฟังเองก็มีความสุข ซึ่งมองดูก็เห็นเป็นโอกาสที่ดีที่จะเริ่มหากิจกรรมใหม่ๆ เพื่อเติมเชื้อไฟให้ทุกคนมีชีวิตชีวากันอีก

ผมสัญญาว่าจะกลับมาทำแบบเสื้อทีมให้เสร็จและจะนำไปให้แต่ละคนดูในวันพรุ่งนี้ ยังมีเรื่องโครงการขอทุนสนับสนุนอีกที่ต้องรีบดำเนินการ ส่วนการปรับปรุงบริเวณรอบๆ อาคารของสถานีเป็นสนามกีฬา ดูท่าจะเป็นจริงเป็นจังในเร็วๆ วันนี้ เพราะเป็นเรื่องที่ดูจะทำได้ง่ายที่สุด....

สรุป(ภาพ)ความฝัน..ของพวกเราในวันนี้

ลุงขอฝันว่าจะมีสนามเปตอง, สนามตะกร้อรอดห่วง มีกิจกรรมการแข่งขันเชิญชวนแต่ละหมู่บ้านมาแข่ง บางคนอาจจะพาลูกเด็กเล็กแดงมาด้วยก็ได้ พ่อก็เล่นกีฬาไปส่วนลูกก็เข้าไปใช้บริการที่ห้องเรียนห้องเล่นตาโขน นักจัดรายการเองก็จะได้มีเพื่อน

พี่เป็ดน้อยซอยสี่ฝันว่าเราน่าจะมีเสื้อทีม เวลาเดินทางไปไหนมาไหนเอาไว้ใส่ให้ใครรู้จักว่านี่แหละทีมงานวิทยุชุมชนฅนด่านซ้าย

เสนาหอยฝันถึงการจัดทำรายการในรูปแบบที่แปลกใหม่ การจัดการแข่งขันกีฬาของเยาวชน

ส่วนผมฝันถึงว่าจะมีคนใจดี คนที่มีศรัทธาต่อสิ่งที่พวกเราทำ บริจาคเงินเพื่อซื้อเครื่องส่งใหม่ที่สามารถออกอากาศได้ดี และไกลมากขึ้น  ฝันถึงการไปแลกเปลี่ยนเรียนรู้ประสบการณ์กับชุมชนอื่น..

พี่ชยุตฝันถึงการทำงานร่วมกันของคนในหลายๆ เครือข่ายไม่ว่าจะเป็นกองทุนผู้สูงอายุ กองทุนของผู้พิการที่อยากให้มาร่วมกันเป็นเจ้าของวิทยุชุมชน..

แต่เชื่อไหม๊ครับ..
พวกเราฝันในขณะที่มีเงินงบประมาณแค่ 6,000กว่าบาท เท่านั้นเอง