|
ธรรมบรรยายโดย
: |
หมายเหตุ : คัดลอกเฉพาะใจความสำคัญ
ปัญญาเกิดจากความคิดมีสติสัมปชัญญะ การเจริญพระกรรมฐานต้องการให้มีสติสัมปชัญญะ ให้เรารู้ว่าปัญญาคืออะไร เราจะได้รอบรู้ในกองการสังขาร อ่านตัวออก บอกตัวได้ ใช้ตัวเป็น เห็นตัวตาย คลายทิฎฐิ จะได้ดำริชอบ จะได้ประกอบกุศล ได้ผลอนันต์เป็นหลักฐานสำคัญ ต้องการจุดมุ่งหมายอันนั้น
แต่เราก็ไม่ทราบว่ารัตนตรัยคืออะไร เราก็สวดมนต์ " พุทธัง สรณัง คัจฉามิ ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ สังฆัง สรณัง คัจฉามิ " สรณะ เป็นที่พึ่งของเรา แต่เราก็ไม่รู้ว่าไปพึ่งใคร ถ้าเรามีสรณะที่พึ่งได้แล้ว เราก็จะรู้ตัวว่า ฮ๋อ พึ่งตัวเองแล้วนะ ตัวเองเป็นที่พึ่งของตน ช่วยตัวเองได้ พึ่งตัวเองได้ สอนตัวเองได้ เป็นประโยชน์แก่ตัวเองโดยเฉพาะ....
ไม่มีความเห็น