เรียนรู้ได้ทุกครั้งที่ไม่มัวแต่.."งง"
เมื่อวันที่2 เมษายน 2550 ที่ผ่านมา เราได้พานักศึกษา พยาบาล ไปร่วมกิจกรรม ผู้สูงอายุ จังหวัดจันทบุรี ที่ลานค้าหน้าจวนผู้ว่าราชการจังหวัด ...เราใช้สติกลับมาพิจารณาตนเอง มองเห็นทะลุทะลวง เลยว่า ความไม่เที่ยงแท้เป็นอย่างไร ก็คนที่อยู่ตรงหน้าเรา เมื่อตอนเขาสาวๆ เขาบอกว่าเขาเป็นนางงาม เป็นนางละคร มีครูบาอาจารย์ที่เคยสอนเราอยู่ด้วย วันนี้ได้มารวมกลุ่มกันอยู่ที่นี่...
เส้นทางเดินของชีวิตและเวลา ไม่อาจแยกจากกันได้เลย ...ใกล้เข้าไปทุกทีแล้วสิหนอเราๆทั้งหลาย...อย่ามัวเพลินชักช้าทำอะไรที่ไม่ให้ผลงานมากนัก ...ใช้สติดึงๆ ตัวเองมาสร้างสิ่งมีคุณค่ากันให้เร็วที่สุดเถิด
เราตั้งปณิธานไว้ว่า ..จะไม่ทิ้งเวลาให้ลอยนวล....พักผ่อนพอควร....ชวนตนเองบรรเลงสิ่งดีงาม...ไม่เสียเวลาเหยียดหยามใคร...ให้ความสวยงามกับคุณค่าของการกระทำดีเพื่อตนเองและคนอื่น...ไม่ฝืนไม่หัก...แต่จะใช้ความรักดูแลสังคม.......แล้วก็ลงมือทำเลยทันที
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น