หัวอกพ่อแม่ทุกคน ...อยากให้ลูกๆทุกคนเป็นคนดี มีวินัยในตนเอง ครอบครัวเราก็เหมือนกันลูกๆทั้งสองคนวัย10 ขวบ และวัย 7 ขวบซึ่งทั้งสองคนมีลักษณะแตกต่างกันอย่างมาก คนเล็กจะช่างพูดและมีความกล้ามากกว่าสักเล็กน้อย โดยปกติก็จะตกลงกันว่ากลับจากโรงเรียนต้องเก็บรองเท้า ถุงเท้าให้เรียบร้อย และเอากล่องอาหารกลางวันออกจากกระเป๋าก่อนจะทำอย่างอื่นแต่เด็กก็ยังคงเป็นเด็กการรักษาสัญญาก็ยังเป็นไปตามอารมย์ ตามแต่กรณีครั้งหนึ่งผมกลับจากที่ทำงานประมาณ 1 ทุ่มเด็กๆก็กำลังดูการ์ตูนอยู่ "สวัสดีครับเด็กๆรองเท้าใครยังไม่ได้เก็บ ถุงเท้าเก็บหรือยัง"แคมป์ลูกคนเล็กก็เริ่มเลย"เอาอีกแล้วคุณพ่อเอาแต่สั่ง.....เอาแต่สั่งรู้แล้วละว่าจะพูดอะไรรองเท้าถุงเท้าเก็บหรือยัง กล่องอาหารเอาออกมาหรือยัง อาบน้ำได้หรือยัง"คุณพ่อไม่ได้สั่งนะเด็กๆดูซิว่าควรทำอย่างไร แคมป์"อย่างนี้แหละชอบสั่ง...ชอบวุ่นวาย คุณพ่อนะ เป็นMr.CONTROLผมเองถึงกับหยุดนิ่งไปพักใหญ่ๆและก็คิดได้ว่าเด็กๆก็ต้องการความเป็นส่วนตัวไม่ใช่เราเป็นพ่อเป็นแม่แล้วเราจะเป็นเจ้าของชีวิตเขาได้ แท้จริงแล้วเด็กก็คือ ผู้ใหญ่ตัวเล็กนั้นเอง