เจอเด็กแบบนี้...ครูจะทำอย่างไร
ทั้งสองเรื่องนี้...เตือนจิตสะกิดใจ...อะไรบางอย่างให้กับคุณครูไหมคะ
ใน “วันเด็ก” เมื่อหลายปีที่ผ่านมา มีพ่อแม่คู่หนึ่ง พาลูกสาวสามคน (คนเล็กที่มีอายุห่างจากพี่คนโตถึง 15 ปี ห่างจากคนรอง 10 ปี) ไปทานอาหารกัน เจ้าตัวเล็กนามว่า “น้อยหน่า” บอกเสียงดัง หลังได้ยินเสียงพ่อพูดว่า
“วันนี้อยากกินอะไร สั่งเลย พ่อเลี้ยงเต็มที่”
“อยากกินเบียร์ ... หนูอยากกินเบียร์”
ผู้เป็นแม่ตาเหลือกเมื่อได้ยินพ่อสั่งเบียร์ให้ลูกสาววัยอนุบาลแก้วหนึ่ง แต่ก็ต้องยอมเมื่อพ่อมีเหตุผลว่า เหมือนเด็กอยากเล่นไฟไง ถ้ารู้ว่าร้อนคราวต่อไปก็จะไม่เล่นอีก แล้วให้ดื่มต่อหน้าพ่อแม่นี่แหละ ไม่ไปลักดื่มโดยเราไม่รู้ แล้วก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ เพราะเมื่อเบียร์หายไปค่อนแก้ว ลูกสาวจอมแสบก็นั่งซึมเพราะมึนเมา ซึ่งคราวหลังพ่อถามว่าจะดื่มเบียร์อีกไหม ก็เป็นอันส่ายหน้า ในวันรุ่งขึ้นลูกสาวคนนี้ก็มีเรื่องจะบอกพ่อ...
“พ่อ ๆ หนูมีเรื่องจะสารภาพ”
“มีอะไรลูก”
แล้วเรื่องที่จะสารภาพ ก็ไหลพรูออกจากปากน้อย ๆ ของเธอ
“พ่อจำเมื่อคราวที่ให้เงินหนูเมื่อวันพ่อได้เปล่า หนูเอาเงินยี่สิบบาทที่พ่อให้หนูไปส่งครู หนูบอกครูว่า...เก็บได้”
“อ้าว! ไหงเป็นงั้นล่ะ ... แล้วเรื่องเป็นไงต่อ”
“ครูเขาก็เอาเงินไปประกาศหน้าเสาธง ก็ไม่มีใครออกมารับ ครูก็เลยเอาเงินยี่สิบบาทนั่นให้เป็นรางวัลที่หนูทำความดีไงพ่อ”
ฟังแล้วพ่อก็อึ้งปนขำ ที่ครูโรงเรียนนี้เขาตามพฤติกรรมของลูกตัวเองไม่ทัน แต่ก็บอกลูกว่าคราวหลังอย่าทำแบบนี้อีก... ไม่ดี เพราะไม่ใช่เรื่องจริง ถ้ามีคนอื่นทำอย่างนี้กับเราบ้าง หลอกลวงเราเอาความดีเข้าตัวแบบนี้บ้าง เราก็คงไม่ชอบเหมือนกัน
ทุกปี “น้อยหน่า” เด็กหญิงตัวน้อยของพ่อ จะมีวีรกรรมมากมายที่โรงเรียน มีอีกเรื่องที่คุณพ่อผู้นี้ (ท่านเป็นหัวหน้ากลุ่มนิเทศฯ อยู่ที่ปราจีนบุรี) เล่าให้ดิฉันฟังอีก เมื่อคราวพบกันตอนร่วมโต๊ะมื้อกลางวันในการประชุมรายการหนึ่งที่กรุงเทพฯ เมื่อปลายสัปดาห์ที่แล้ว
ตอนนั้นเธออยู่ชั้น ป.2 “น้อยหน่า” เอาคะแนนการสอบวิชาพลศึกษามาให้พ่อดู พ่อก็สงสัยว่าทำไมคะแนนถึงได้น้อยจัง เด็กหญิงบอกพ่อว่า
“ก็ครูเขาทดสอบให้ยืนขาเดียว ถ้าใครยืนได้นานก็ได้คะแนนมาก หนูขี้เกียจ...ก็เลยยืนแป๊บเดียว”
ที่คุณพ่อผู้นี้เขาสงสัย ก็เป็นเพราะว่า เจ้าน้อยหน่าเนี่ย เขาเป็นนักกีฬาของโรงเรียน แข็งแรงและมีทักษะในการเล่นกีฬาซะขนาดนั้น ไหงสอบวิชาพละได้คะแนนหน่อยเดียว...ตอนนี้น้อยหน่าเรียนอยู่ชั้นมัธยมฯ แล้วค่ะ แต่ผู้เป็นพ่อบอกว่าลูกสาวยังแสบเหมือนเดิม
ทั้งสองเรื่องนี้...เตือนจิตสะกิดใจ...อะไรบางอย่างให้กับคุณครูไหมคะ
คำสำคัญ (Tags): #การจัดการเรียนรู้#การจัดประสบการณ์#การดูแล#การประเมินผล#ครู#นักเรียน#พฤติกรรมนักเรียน#พ่อแม่#ลูก
หมายเลขบันทึก: 93318เขียนเมื่อ 30 เมษายน 2007 05:55 น. ()ความเห็น (12)
เรื่องแรก ความดี กับความซื่อสัตย์ ไม่ได้ไปด้วยกัน
เรื่องสอง ความขี้เกียจหรืออดทน ไม่ได้ตามกับคะแนน แต่ตามความรู้สึก
บางครั้งคงต้องสอนให้สอดคล้องต่อเนื่อง
ขอบคุณครับ กับกรณีศึกษา
บางเรื่อง เราก็แลกเปลี่ยนเรียนรู้ เพื่อปรับแก้ใช้ต่อกันได้จริงๆครับ
- ขอบคุณคุณน้องตาหยู มากค่ะ
- เรื่องทำนองนี้มีให้เห็นอยู่บ้างในสังคมของผู้ใหญ่เราค่ะ...พี่หมายถึงเรื่องแรกค่ะ
- เป็นเรื่องสำคัญของครู ที่ต้องรู้เท่าทันเด็กบ้าง เพื่อจะได้ปรับพฤติกรรมของเด็ก ๆ ให้เป็นไปในแนวที่ถูกต้อง
- ส่วนเรื่องที่สอง...ก็เป็นข้อเตือนใจของครูค่ะ
- ที่บางครั้งเราจะยึดถือเกณฑ์ในการประเมินผลมากไป โดยไม่ได้พิจารณาดูสภาพที่เป็นจริงของผู้เรียน
- คงไม่เป็นผลดีเท่าไรค่ะ
- สวัสดีครับพี่ปริศนา
- สบายดีไหมครับ
- ขอบคุณมากครับ สำหรับเรื่องที่อ่านไปลุ้นไปครับ ท่าทางหนูน้อยหน่าจะฉลาดไม่เบาครับต่อไปในอนาคตครับ
- อยากทราบเหมือนกัน ว่าหนูน้อยหน่า จะทำไง หากมี นักเรียนสองคน ออกมาที่หน้าเสาธง เพื่อมารับเงิน 20 บาทนั้น
- หากพี่ว่าง เชิญร่วมถกประเด็นนี้ด้วยครับ ประเด็นทิ้งท้าย ที่ไม่ทิ้งขว้าง...คุณคือคนสำคัญเรื่องนี้...การศึกษา....ปัญหาและแนวทางแก้ไข พี่คงมองอะไรได้ดีกว่าผมมากพอสมควรครับ
- ขอบคุณมากครับ
- ขอบคุณคุณเม้งค่ะที่มาทายทัก ... แม้จะทักพี่ผิด ๆ ถูก ๆ ก็ไม่เป็นไรค่ะ... ดีใจมากกว่าที่มีโอกาสได้แลกเปลี่ยนกับคุณเม้ง
- หนูน้อยหน่าเป็นเด็กฉลาดค่ะ...ออกจะฉลาดแกมโกงซะด้วยนะคะ..
- เรื่องที่หากมีคนสวมรอยออกมารับเงิน ที่หนูน้อยหน่านำมาส่งคืนนั้น เกิดขึ้นได้จริงค่ะ พี่เคยพบแล้ว ทำให้คุณครูปวดหัวมากที่ต้องสอบสวนทวนความเรื่องเงิน 20 บาท กับเด็ก 3 คน ว่าเก็บได้จากไหน ทำหายที่ไหน เป็นพัลวันเลยค่ะ
- แต่เรื่องนี้เด็กที่นำเงินมาส่งนั้น เขาเก็บได้จริง ส่วนเด็กสองคนที่แสดงตัวเป็นเจ้าของเงินนั้น คนหนึ่งเป็นเจ้าของเงินจริง แต่อีกคนหนึ่งเป็นผู้สมอ้างค่ะ
- เรื่องที่คุณเม้งชวนไปถกประเด็นด้วย น่าสนใจมาก แต่ไม่รู้เป็นไงอ่านจบแล้วก็ปวดหัวข้างเดียวไปเลย เป็นปัญหาที่จุกอยู่ตรงคอหอยนี่ล่ะค่ะ
ฉลาดแกมโกงจริง ๆ ค่ะ อิ อิ น่ารักน่าหยิกชะมัดเลย 55555+
- สวัสดีครับ
- หนูน้อยหน่า...ดูจะแก่นแก้วฉลาด เหลี่ยมคมอยู่มาก หรือเรียกให้ตรง ๆ หน่อยก็คือ แกมโกงเล็ก ๆ ... แต่นั้นก็คือบุคลิกภาพของเด็กที่ส่อให้เห็นแววฉลาด หรือมีไหวพริบเกินตัวไม่น้อย
- ซึ่งน่ารักดี...เหมือนกัน
- และลูกชายคนเล็กของผม...ก็ออกอาการเก๋า ๆ เหมือนกันเลยทีเดียว
- ...
- ขอบพระคุณเรื่องเล่าชวนคิดในบันทึกนี้มาก
- ...
- ในชีวิตและการงานคงไม่เงียบเหงานะครับ
- ผมเป็นกำลังใจให้เสมอ
- ต้องขอโทษ อ.ราณี และ อ.พนัส มาก ๆ ค่ะ ที่ตอบกันช้ามากขนาดนี้
- เด็ก ๆ ทำอะไรก็ยังดูน่ารักน่าหยิกค่ะ ดูเหมือนว่าจะฉลาดแกมโกง
- แต่ถ้าผู้ใหญ่ทำบ้าง ไม่น่ารักแน่ ๆ และคงจะเรียกว่าขี้โกง...ซึ่งต่างจากเด็กค่ะ
- ในบางเรื่อง ที่บางครั้งผู้ใหญ่ละเลย หรือคิดไม่ถึงว่าจะต้องปรับพฤติกรรมในบางเรื่องที่ไม่เข้ารูปเข้ารอยของเด็ก ๆ
- มีตัวอย่างให้เห็นจริง ที่ดิฉันเคยพบ คือ เด็กเล็ก ๆ ที่ยังไม่ค่อยรู้ประสา เขาด่าตามที่ได้ยินผู้ใหญ่พูด พ่อแม่ชอบใจว่าเด็กขนาดนี้รู้จักพูดคำนี้ ก็ขำกัน และไม่คิดปรับพฤติกรรมลูก เพราะเห็นว่ายังเด็ก เด็กเองก็เรียนรู้ว่าถ้าพูดคำนี้ออกไป พ่อแม่จะหัวเราะชอบใจ เลยติดคำด่านั้นไปนานเลยค่ะ
- สวัสดีครับ
- ผมแวะมาให้วันที่มีเวลาอย่างเต็มที่พอสมควร แต่เดี๋ยวก็ไปราชการยาวอีกรอบ
- ...
- ลุก ๆ กลับมาจากบ้านที่กาฬสินธุ์ มาพร้อมกับคำพูดต่าง ๆ ที่ดูจะกร้านแกร่งเกินตัวพอสมควร
- ถามดูก็รู้ว่ามาจากเพื่อน ๆ พี่ ๆ ในหมู่บ้านทั้งนั้นเลย ซึ่งผมกับแฟนก็ปวดเศียรเวียนหัวไม่น้อยต่อการจับจังหวะเพื่อย้ำบอกกับเขาว่า นั่นคือ "ความไม่เพราะ" ไม่น่ารักและไม่ถูกต้อง
- แต่ก็เชื่อว่า ..ถ้าผู้ใหญ่อย่างพ่อแม่, พี่พ้องน้องรัก หรือแม้แต่ครู ไม่ละเลยในเรื่องพรรค์นี้ ย่อมช่วยขัดเกลาและช่วยให้เขาตระหนักรู้ได้อย่างไม่ยากเย็น ซึ่งจะกลายเป็นภูมิต้านทานที่ดีเมื่อก้าวไปสู่เวทีที่กว้างกว่านี้ในอนาคต
- นั่นคือ ..สิ่งที่ผมซึมซับและเห็นจากแนวคิดของอาจารย์ ที่ว่า
มีตัวอย่างให้เห็นจริง ที่ดิฉันเคยพบ คือ เด็กเล็ก ๆ ที่ยังไม่ค่อยรู้ประสา เขาด่าตามที่ได้ยินผู้ใหญ่พูด พ่อแม่ชอบใจว่าเด็กขนาดนี้รู้จักพูดคำนี้ ก็ขำกัน และไม่คิดปรับพฤติกรรมลูก เพราะเห็นว่ายังเด็ก เด็กเองก็เรียนรู้ว่าถ้าพูดคำนี้ออกไป พ่อแม่จะหัวเราะชอบใจ เลยติดคำด่านั้นไปนานเลยค่ะ
โชคดีกับชีวิตและการงาน, นะครับ
ผมเป็นกำลังใจให้ (เหมือนเคย)
- ขอบพระคุณเสมอสำหรับกำลังใจ
- ชื่นชมกับบทบาทของพ่อแม่ที่เอาใจใส่ลูก ๆ อยู่เสมอเช่นนี้
- เป็นกำลังใจสำหรับการงาน และการดูแลน้องแผ่นดิน กับน้องแดนไท ด้วยเช่นกันค่ะ
สวัสดีค่ะ
มาเยี่ยมค่ะ เข้ามาอ่าน กรณีศึกษาหลายเรื่องแล้วค่ะ
เด็กน้อยเรื่องแรกนี่ ฉลาดแกมโกงนะคะ คงต้องปรับพฤติกรรมด้วยนะคะ
สวัสดีครับ
- แวะเข้ามาเยี่ยม เรียนรู้ด้วยครับ
- ขอชื่นชมและเป็นกำลังใจให้นะครับ
- เด็กอนุบาล ขนาดนี้ โตขึ้น คงจะเดาไม่ได้เลยนะครับ