การคิดสังเคราะห์ข้อความยังมีระดับความยากด้วยครับ คนที่มีความคิดสังเคราะห์ข้อความที่ถือว่ามีระดับที่ยากมากขึ้นนั้น มักแสดงพฤติกรรมดังต่อไปนี้ให้เห็นบ่อยๆครับ เช่น
สามารถ "แสดงความคิดที่แปลกพิสดาร" โดย "ถ่ายทอด" ออกมาผ่านทางข้อความที่ พูด หรือเขียน เช่น ผูกเรื่องเป็น นิยาย ความเรียง ร้อยกรอง เล่าเรื่องให้ผู้ฟังรู้สึกเสมือนว่าได้เข้าไปอยู่ในสถานการณ์ที่เล่านั้นจริงๆ เป็นต้น เช่น
ถ้าเราเป็นครู เราสามารถพัฒนาความสามารถนี้ได้โดยเขียนข้อความลงไปในกระดานว่า " มีผู้กล่าวกันว่า ไม่ว่าพระอภัยมณีจะตกไปอยู่ ณ ที่ใด ก็มักจะมีภรรยาที่นั่นเสมอ" ให้ท่าน "วิจารณ์ความประพฤติของพระอภัยมณีในแง่ ก. วัฒนธรรม ข. ความรัก
หรือ เราเขียนว่า " ........... ข้าพเจ้ารู้สึกว่า พื้นที่รองรับข้าพเจ้าอยู่นั้นเป็นหิน ข้าพเจ้าไม่อาจจะอธิบายให้ละเอียดได้ เพราะในขณะนั้น ไม่มีแสงใดๆเลย ................. " ให้ท่านอ่านแล้วผูกเรื่องเป็น "นิยายสั้นๆ" มาประมาณ ๑๐ บรรทัด
หรือเขียนว่า จงต่อคำประพันธ์ต่อไปนี้ให้จบ
" ถึงตากตึกตักเต้น ตึงตัง "
ความสามารถที่จะมาสังเคราะห์ข้อความตามที่แสดงข้างบนนี้ ไม่ธรรมดา ครับ ความสามารถที่ใช้จึงต้องเป็นความสามารถที่เรียกว่า "ปัญญา" อย่างแน่นอน และแน่นอนทีเดียวว่า จะต้องมีความสามารถด้าน "ความคิดสร้างสรรค์"รวมอยู่ด้วย ครับ
ครูคนใดที่ทำได้ถึงระดับนี้ ต้องเป็น "ยอดครู" เลยทีเดียวครับ และครูเช่นนีแหละที่เราควรให้เงินเดือน ๒ ขั้น ๓ ขั้น !
ไม่ใช่ไปให้ ๒ ขั้น ๓ ขั้น กับครูที่ "สร้างรั้วโรงเรียน" หรือ "ปลูกต้นไม้หน้าห้องครูใหญ่" !! เพราะครูเช่นนั้น ไม่ใช่ยอดครูครับ ภารโรงก็ทำได้ นี่ครับ
เรียกว่าให้รางวัลผิดจุดประสงค์ !!!
ยอดครูจึงสูญหายหมด !!!!
แวะมาเรียนรู้เรื่องการคิดวิเคราะห์ และจะนำวิธีการนี้ไปใช้ในการขับเคลื่อนกระบวนการคิดสู่ห้องเรียนค่ะ
มาเยี่ยม...
เห็นด้วยครับผมกับคำกล่าวนี้...
ครูคนใดที่ทำได้ถึงระดับนี้ ต้องเป็น "ยอดครู" เลยทีเดียวครับ และครูเช่นนีแหละที่เราควรให้เงินเดือน ๒ ขั้น ๓ ขั้น ! ...
ดร.ไสว เลี่ยมแก้ว |
............. (สงวนความเห็น)
เจริญพร
พระคุณเจ้ายั่วน้ำลายผมอีกแล้วครับ