แรงงาน...แรงใจ

เหมือนนกจากรวงรังหวังป่าใหม่
เป็นป่าที่กว้างใหญ่กว่าป่าเก่า
คือภาพเธอพลัดพรากจากลำเนา
เมื่อครั้งเข้าเมืองกรุงมุ่งหางาน...

ทั้งล้างท่อก่อสร้างรับจ้างทั่ว
งานตามปั๊มตามครัวห้องอาหาร
เพื่อชีวิตพ้นปลักอันดักดาน
และเพื่อคนทางบ้านได้มีกิน

จนก้าวสู่โรงงานการทอผ้า
เธอยิ่งกล้ายิ่งแกร่งดังแท่งหิน
เริ่มมีชื่อลือไปในแผ่นดิน
ทุกแถวถิ่นเรียก “ผู้นำกรรมกร”

”สหภาพฯ”  เธอใหญ่ใครก็รู้
เธอเรียกร้องต่อสู้ไม่หยุดหย่อน
สิทธิ์ควรมีควรได้ในขั้นตอน
แข็งหรืออ่อนรู้หมดรู้กดดัน

มีแนวร่วมมากมายหลายแห่งช่วย
เดินขบวนเดินด้วยไม่หวาดหวั่น
ไปทำเนียบฯปิดถนนคนด่ากัน
เธอเคยนำทั้งนั้นไม่หวั่นใคร

จนกลายเป็นนกป่าที่ล้าอ่อน
หมดแรงร่อนชมฟ้าชมป่าใหม่
เพราะเธอบินเพลิดเพลินสูงเกินไป
คนที่ร่วมเห็นใจจึงไม่มี

ทรงธรรม ธนวิภาคย์ (กรุงเพฯ)
ที่มา สโมสรสมานมิตร นิตยสารสกุลไทย