เราน่าจะเริ่มบันทึกประจำวันของเราตั้งแต่วันนี้เป็นต้น.....เพราะเราได้ร้างรามานานแล้ว
ความห่างเหินจากสิ่งที่เรารักทำให้เราไม่ถึงกับเป็นทุกข์หรอก แต่ทำให้เราคิดถึง โดยเฉพาะวันเก่าที่เราเคยได้ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับเพื่อนเรา คิดถึงวันเก่า ๆ ที่เราได้เคยพูดคุยกับเพื่อนครู ความทรงจำอันงดงามยังฝังลึกอยู่ในใจของเราตลอดเวลา
เรารอคอยและรอคอย......ว่าเมื่อไหร่เราจะได้คุยกับเพื่อนที่เราเคยรัก รอและก็รอ........
และวันนั้นก็มาถึง แล้วความสุขอย่างวันเก่าก็กลับมาอีก........สุข...สุขจริง ๆ ได้พบเพื่อนเก่าของเรา เป็นปลื้มที่สุดที่ได้มาพบเพื่อนเก่า
ความหลังครั้งเก่าคืนมา แม้จะมีเฉพาะเพื่อนในภาคอีสานก็ไม่เป็นไร หลายคนถามเราว่า หายไปไหน คิดว่าเกษียณแล้ว และอีกหลายคำถาม....... ดีใจที่เพื่อน ๆ ยังคิดถึงเรา
การได้กลับมาสัมผัสกับสิ่งที่เราเคยรักและผูกพัน ทำให้เราเป็นสุขจริง ๆ
สุขครั้งนี้ก็คือ ได้เข้าร่วมประชุมอบรมบุคลากรแกนนำโรงเรียนศูนย์เด็กปฐมวัยต้นแบบเข้มแข็ง ซึ่งเนื้อหาการอบรมเป็น "การจัดการเรียนรู้ที่สอดคล้องกับพัฒนาการทางสมอง BBL ในชั้น ป.1 โดยเฉพาะการจัดการเรียนรู้ทางด้านภาษาไทย เพื่อปลูกฝังให้ผู้เรียนอ่านออกเขียนได้ รักการแสวงหาความรู้และมีนิสัยรักการอ่าน"
สงสัยว่าแค่นี้ก็สุขหรือ จะไม่ให้สุขได้อย่างไรเราชอบภาษาไทยเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่ระยะหลังเราได้สัมผัสแต่เพียงผิวเผิน ฉะนั้นวันนี้เราได้มาพบเพื่อนเก่าในรูปแบบการนำแนวคิด BBL มาใช้ในการจัดการเรียนรู้ทางด้านภาษาไทย แล้วยังต้องนำแนวคิดนี้ไปสู่การปฏิบัติ....ไปทดลองกับห้องเรียนภาษาไทย
อ้า....ต่อไปนี้เราจะได้ไปอยู่กับคนรักเก่าของเราแล้ว
พรุ่งนี้จะเล่าเรื่อง BBL ให้ฟังนะคะ
ไม่มีความเห็น