ทุกๆครั้งที่เราชาวปูนมาปฏิบัติธรรมที่วัดธรรมอุทยาน บุคคลอีกคนหนึ่งที่เป็นผู้คอยให้ความช่วยเหลือ ทั้งทางด้านการกิน การอยู่ หรือแม้แต่การใหความรู้เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรม...หากใครไม่ได้พูดไม่ได้คุยด้วยก็คงไม่ทราบว่า..เป็นผู้ที่ปฏิบัติธรรม เพราะสภาพของบุคคลผู้นั้น เหมือนกับแม่ครัวประจำวัด แต่พอได้พูดคุยด้วยแล้วถึงจะทราบว่า แท้ที่จริงเป็นผู้ที่ปฏิบัติธรรม และมีความรู้เกี่ยวกับข้อธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าไม่น้อย ถึงขั้นสามารถถ่ายทอดแนวทางให้คนอื่นที่มาปฏิบัติธรรมที่วัดได้...บุคคลที่ผมกำลังพูดถึงคือ .. ป้าใบ..ครับ..
ป้าใบเริ่มปฏิบัติธรรมอย่างจริงๆจังๆตั้งแต่ปี พ.ศ. 2529 ..ป้าใบได้ตระเวณไปปฏิบัติธรรม จากวัด สำนัก และครูบา อาจารย์ หลายๆแห่งแทบจะว่า ทั่งประเทศก็ว่าได้ ที่ไหนที่เขามีค่ายปฏิบัติธรรมป้าแกก็จะไป เงินทองที่หามาได้จากการเย็บผ้า ป้าแกจะเก็บไว้เป็นค่ารถค่าเดินทางเพื่อไปปฏิบัติธรรม และการทำบุญ จนในที่สุดป้าได้มาปฏิบัติธรรมกับหลวงพ่อกล้วย ที่วัดป่าธรรมอุทยาน ซึ่งเป็นวัดทีเริ่มจากเป็นป่าช้าในหมู่บ้านสำราญ ซึ่งเป็นบ้านเกิดของป้าใบเอง ...
พอได้มาปฏิบัติธรรมที่วัดป่าธรรมอุทยาน ป้าใบได้เรียนรู้ถึงวิธีการอย่างง่าย ตามแนวทางของหลวงพ่อกล้วย จนในที่สุด ป้าก็ได้พบกับข้อธรรมะที่สอนใจได้ โดยข้อธรรมต่างๆนั้นจะผุดขึ้นมาเองในสมอง เมื่อตอนที่ป้าปฏิบัติธรรม ไม่ว่าจะเป็นการเดินจงกลม หรือการนั่งสมาธิ ยิ่งนานวันเข้า ป้าใบก็ยิ่งสะสมความรู้ หรือ ข้อธรรมะ ที่ได้จากการปฏิบัติธรรม จนสามารถถ่ายทอด ให้กับผู้ที่มาปฏิบัติธรรมในวัดได้ อย่างลึกซึ้ง ผมเคยถามป้า ว่า ข้อธรรมะต่างๆที่ป้าสอนนั้น ป้าได้มาจากการอ่านหรือเปล่า ป้าบอกว่า " ป้าอ่านหนังสือไม่เก่งหรอก เพราะป้าเรียนจบ ป.4 แต่ป้าได้จากการปฏิบัติธรรม เวลาปฏิบัติแล้วข้อธรรมต่างๆ จะผุดขึ้นมาเอง ทำให้ได้ข้อคิด ไปเรื่อยๆ"..หากมีข้อสงสัย ป้าก็จะถามจากหลวงพ่ออีกที..
ป้าใบ เป็นตัวอย่างในด้านของการเรียนรู้ได้เป็นอย่างดี เพราะว่า การเรียนรู้ของป้าใบ นั้นเป็นการเรียนรู้ของป้าใบนั้นเกิดจากการปฏิบัติจริง ปฏิบัติจนเกิด ปัญญา ที่เป็นความรู้เกี่ยวกับพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า..วันๆหนึ่งป้าใบจะทำงานอย่างไม่มีเหน็ดเหนื่อย ไม่ว่าจะเป็นการ ทำอาหาร ซื้อของใช้ในวัด เย็บจีวรให้พระ ผมเคยถามว่า ป้าเหนื่อยไหม ป้าบอกว่า " ไม่เหนื่อยเพราะว่าการทำงานคือการปฎิบัติธรรม ยิ่งทำงานมากๆ ป้าก็ยิ่งได้ปฏิบัติธรรม"
หากใครเข้าไปที่วัดธรรมอุทยาน แล้วพบผู้หญิงอายุประมาณ 50 กว่า ทำงานคล่องแคล่วว่องไว ทำงานไปหัวเราะไป คนนั้นแหละครับ ป้าใบ..งหากมีข้อสงสัยเกี่ยวกับการปฏิบัติธรรม สามารถสอบถามได้เลยครับ...
เคยเจอ"ป้าใบ"ตอนไปร่วมบุญสร้างองค์พระที่เขื่อนป่าสัก เมื่อปลายเดือนมีนาคม แต่ยังไม่มีโอกาสสนทนากับท่านเลยค่ะ
ที่ว่า "ข้อธรรมะที่สอนใจได้ โดยข้อธรรมต่างๆนั้นจะผุดขึ้นมาเองในสมอง " ต้องอาศัยการสะสมปฏิบัติที่ต่อเนื่อง สามารถพิสูจน์และเห็นจริงได้ด้วยตัวเองค่ะ