ซุปเปอร์โนวา ไม่ค่อยเกิดใกล้โลกเรานัก
ครั้งล่าสุดในดาราจักรของเรา ระเบิดขึ้นเมื่อปี 1640
ส่องแสงเจิดจ้าราวกับดาวพฤหัสบดี
และตราตรึงอยู่ในความทรงจำของ โยฮันเนส แคปเลอร์
นักดาราศาสตร์ผู้บุกเบิก...
หากซุปเปอร์โนวาเกิดใกล้โลกไม่กี่ปีแสง
จะทำให้โลกถูกอาบด้วยรังสีมณะ
แต่ถึงกระนั้น มรดกของซุปเปอร์โนวาก็อยู่ในตัวเรา
ทั้งคาร์บอนในเซลล์ร่างกาย ออกซิเจน ในอากาศ
ซิลิคอนในหิน และในชิปคอมพิวเตอร์
เหล็กในเลือดของเราและในเครื่องจักร
หรือจะว่าไปทุกธาตุที่มีในอะตอมหนักกว่าไฮโดรเจนหรือฮีเลียม
ธาตุเหล่านั้นหลอมขึ้นภายในดาวดึกดำบรรพ์
และกระจัดกระจายทั่วไปในเอกภพ
...ขณะที่ดาวระเบิดขึ้นเมื่อหลายพันล้านปีก่อน...
---------------------------------------------------------------------------
อ่านข้อความในนิตยสาร NGThai แล้วนึกถึงกลอนของคน2 คน
ที่ว่า..
"กว่าแสงจะเดินทางมาถึง ดวงดาวก็ไม่ได้อยู่ตรงนั้นแล้ว" - - อาทิเช่น
กับ
"หากกวีมองเห็นรอยตำหนิของดวงจันทร์
มากกว่าความงาม - - -
เขาจะกลายเป็นนักวิทยาศาสตร์" - - - ณรงค์ พัว ประพนธ์พันธ์
หมายเหตุ ***
ภาพนิตยสารNational Geographic ฉบับ มีนาคม 2550
ลองเข้าไปดูที่ ดูดาว.com นะคะ