ทำผลงานให้ได้ “รางวัล” นั้นยาก... แต่การทำให้ได้รางวัลครั้งต่อไปนั้นยากกว่า

วันนี้เปิด  MSN  ขึ้นมาเหมือนทุกวัน...  ขอบอกไว้ก่อนนะครับว่า...  มันไม่ใช่สิ่งที่หลายคนกำลังคิดที่ว่า  มันเป็นเรื่องไร้สาระที่จะมานั่งใช้มันในการพูดคุยซะที่ไหน  แต่...  โปรแกรมนี้มันเป็นเครื่องมือในการใช้ชีวิตการทำงานของผมอยู่ในขณะนี้ทีเดียว...  ผมไม่ได้ใช้เพื่อพูดคุยกันเพียงอย่างเดียว  แต่ใช้มันในการติดต่อสื่อสาร  หาความรู้ต่างหาก...

พอเปิดขึ้นมา...  มันก็แสดงข้อความของผู้ที่ใช้งานมันอยู่  มีอยู่ข้อความหนึ่งเขียนว่า  “การได้รับรางวัลนั้นยาก  แต่การได้ครั้งต่อไปนั้นยากกว่า”  เจ้าของข้อความนี้เป็นเพื่อนของผมเอง...  เป็นอาจารย์อยู่ที่มหาวิทยาลัยมหาสารคามนั่นเอง...

ก็ไม่ใช่อะไรหรอกครับ  เพียงแค่เขาส่งผลงานเข้าประกวด  เป็นโครงการหนังสั้น Tokyo Video Fastival 2007   รางวัล  Excellence  Award ประเทศญี่ปุ่น  และได้รับรางวัล  เป็นความภาคภูมิใจของตัวเอง...  และพึ่งได้ไปรับรางวัลมาด้วยตนเองหมาด ๆ 

แล้วทำไมเขาพิมพ์ข้อความนี้ไว้...  เขาต้องการแสดงถึงอะไร...  แล้วมันยากกว่าตรงไหน...  ผมลองมานั่งคิดทบทวนดูอีกครั้ง...  เออ...  จริงของเขา...

การที่ใครคนหนึ่ง...  ทำงานของตัวเองจนประสบความสำเร็จ...  และได้รับรางวัลยิ่งใหญ่ได้นั้น  ช่างยากจริง ๆ  เพราะกว่าจะตรากตรำทำมาจนได้  ต้องฝ่าอุปสรรคหลาย ๆ  อย่าง  มีทั้งเหนื่อย  ทั้งหน่าย  มีทั้งหมดกำลังใจ  ใครที่ผ่านจุดนี้มาได้ต้องมีความมุ่งมั่นจริง ๆ

แต่... 

อย่าลืมว่า...  รางวัลชิ้นแรกคือชัยชนะแห่งความสำเร็จ...  แต่ถ้าอยากได้รางวัลในครั้งต่อไป  ต้องเอาชนะความสำเร็จครั้งแรกให้ได้  นี่สิ...  ยิ่งยากกว่าหลายเท่า

เพราะการที่จะได้รับรางวัลติดต่อกันนั้น...  มันแทบเป็นไปไม่ได้เลย  เพราะผลเห็นน้อยมากที่จะมีใครได้รับรางวัลแบบนี้ติดต่อกัน  แน่หละ...  ผู้ให้ย่อมคิดอยู่แล้วว่า  ถ้าจะให้จริง ๆ  ผลงานผู้นั้นต้องเหนือคำบรรยาย  ไม่มีใครเทียบได้...

และนี่แหละ...  จึงทำให้หลาย ๆ  คนบ่นว่า  “ยาก”  และในทางกลับกัน  เรื่องที่ยากมักมีแต่คนอยาก  “ลองของ”  แทบทั้งสิ้น...  เพราะมันคือ  “ชัยชนะเหนือชัยชนะ”  เขาไม่ได้วิ่งเข้าเส้นชัยเพียงเพื่ออยากดัง...  แต่นี่เป็นสิ่งที่มนุษย์หลายคนอยากสัมผัสมัน  “ความภาคภูมิใจ”