สวัสดีครับ
นี่คือลบล็อคที่ผมมีความตั้งใจอยากเขียนมากเลยครับ เพราะผมรักในวัฒนธรรมท้องถิ่นที่มีการสืบทอดกันมาอย่างยาวนานจากบรรพบุรุษ เราควรหวงแหนและรักษาสืบต่อไปไม่ให้สูญหาย เพื่อสะท้อนถึงชีวิตความเป็นอยู่ของพี่น้องชาวปักษ์ใต้ ทางด้านการสื่อสารด้วยภาษาพูด อยากขอร้องพี่น้องชาวปักษ์ใต้ทุกคนให้ช่วยกันรักษาวัฒนธรรมนี้ไว้ตราบเท่าชีวิตยังมี ซึ่งในที่นี้ผมคงใช้โอกาสนี้ในการนำเอาคำพูดภาษาถิ่นมานำเสนอเป็นระยะๆ ผู้ใดสนใจหรืออยากร่วมนำเสนอขอเชิญได้นะครับสำหรับวันนี้ผมขอเสนอด้วยคำง่ายๆที่ใช้กันบ่อยมาก และคนทั่วไปคุ้นเคยกันดี คือคำว่า “แหลง” ครับ
“แหลง” หมายถึง “พูด” ครับ ง่ายๆตรงๆ ซึ่งถ้าหากเป็นคำประสมความหมายก็จะเปลี่ยนไปครับ เช่น
“แหลงไหลล่าว” หมายถึง “พูดอะไรอีก” หรือที่ใช้เป็นสำนวนก็จะหมายถึง “จะพูดทำไมอีก ไม่ต้องพูดแล้ว มันต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว”
ครับวันนี้คงเสนอไว้สั้นๆ โอกาสต่อไปจะนำเสนอใหม่นะครับ
ด้วยความเคารพ
แสงตะวันบ้านผม (นครศรีฯ) ออกเสียงว่า "แหลงไหรหล่าว"
มีอีกคำหนึ่งครับ เห็นครั้งแรกนึกว่าภาษาญี่ปุ่น
"อีไซกูนิ" เป็นภาษาติดไปทางนักเลงซักหิด แปลเป็นภาษากลางประมาณว่า "แล้วจะทำอะไรกูเหรอ"
ดีมาก ๆ ที่เผยแพร่ภาษาปักษ์ใต้บ้านเรา ช้าพเจ้าก็สายเลือดเมืองตรัง มาทำงานเป็นสาธารณสุข อยู่ภาคกลางนานแล้ว แต่ก็รักภาษาถิ่นของเรามาก ปัจจุบันนี้เห็นหลายครอบครัวที่อยู่ปักษ์ใต้ มักสอนลูกให้พูดภาษากลาง ฟ้งแล้วไม่ไพเราะ ทองแดงร่วงอีกต่างหาก อยากร่วมรณรงค์ให้คนใต้พูดภาษาใต้ กันดีกว่า เป็นการรักษาวัฒนธรรมของเรา ให้คงอยู่ตลอดไป
ขอบคุณครับคุณที่ใช้นามว่าพัทลุง
ด้วยความยินดีครับ ผมขออธิบายนิดนึงครับ ถ้าตามความหมายแล้วต้องใช้คำว่า "ไหร" ถูกต้องแล้วครับ แต่บ้านผมไม่มีใครพูดออกเสียงเป็นเสียง รอเรือเลยครับ ผมจึงพยายามเขียนคำศัพท์ให้ใกล้เคียงกับการออกเสียงจริงครับ ขอบคุณมากเลยครับ คราวต่อไปผมจะหมายเหตุเอาไว้นะครับ ยินมากสำหรับคำแนะนำครับ จะนำไปปรับปรุงครับ
ด้วยความเคารพ
แสงตะวัน