ขำ ขำ ปน กลุ้มใจ เล็กน้อย
แหมก็เรื่องคนแถวๆ นี้แหล่ะ....
เอิ๊กส์.....เอิ๊กส์.....
หัวเราะ..ทำใจดีสู้เสือไว้ก่อน เพราะเรื่องต่อไปนี้ คงทำให้หลายคนอยากสอนวิชา รับประทานบาทาอย่างไรให้สนุก แก่ไร้นาม..ก็เป็นด้าย...
(คำว่า ใจดีสู้เสือ เป็นคำพังเพย....แปลว่า การข่มความกลัวเมื่ออยู่ต่อหน้าสิ่งที่น่ากลัว....เห็นมะ...ไร้นามน่ะ ไม่ได้ใช้โกทูโน สำหรับกวนคนนะ...ขอบอก)
เนื้อเรื่อง
เวลาที่เขียนบล็อก ลงรูป แล้วก็ไปเจอกันตัวเป็นๆ (อ่านคำว่า ตัวเป็นๆ แล้วจักกะจี้ใจ ...เดาว่า การเจอตัวเป็นๆ คือเจอตอนที่ ทั้งคนเจอและคนถูกเจอ ยัง เป็นๆ หายใจ และดิ้นได้เหมือนปลาในตู้กระจกที่รอให้ชี้เอามาทำกิน)
เอ้า...นอกเรื่อง....ขออภัยนะท่านผู้ชม คือว่า ไร้นามกลัวลืมว่า คิดอะไรอยู่
ถึงไหนแล้ว อ๋อ....ถึงว่า ถ้าบล็อกเกอร์เจอกัน มักจะเจอคำว่า หน้าอ่อนกว่าในบล็อก
ไร้นามเลยอยากนำเสนอ วิธีทำให้หน้าอ่อนกว่าอายุ..คับทั่น
วิธีการนี้ไม่สงวนลิขสิทธิ์ และไม่ต้องรอเจอปาติหาน
1. เวลาเอารูปมาแปะ พยายามหารูปที่หน้าตาดูทรุดโทรม แก่ และไร้พลัง
2. ก่อนไปพบเจอบล็อกเกอร์ ตัวเป็นๆ ให้ตัดผมใหม่ อาบน้ำ เติมความสดชื่นด้วยแป้งเย็น ตรา...(อุ๊บ เกือบไปไหมล่ะ เกือบได้ค่าโฆษณาโดยไม่ตั้งใจซะแล้ว) ในวันที่จะไปเจอนั้น......แต่ถ้านวดหน้า อาบน้ำแร่ แช่น้ำนมได้ ควรทำก่อนภายใน 1 สัปดาห์ (ปกติเจ้าสาวจะทำแบบนี้ เป็นครอสติดต่อกัน 1 เดือนนะตะเอง)
3. หลังจากเจอกันแล้ว....ควรเปลี่ยนรูปแปะบล้อกเกอร์ ...ถ้ามีลูกให้อุ้มลูก จูงหลานมาเข้าฉากด้วย....ถ้าไม่มีให้ไปขอยืมลูกใครก็ได้ อายุไม่ถึง 5 ปี นะ ..ขอเตือน...เพราะถ้าเกินกว่านี้ มันจะเห็นความแตกต่างชัด.....
สรุป
การทำให้หน้าอ่อนกว่าวัย ที่ดี จะมีผลกับความประทับใจ แต่ถ้าทำเกินไป อาจถูกค่อนขอดว่า.....เป็นคนที่ดูแล้ว...หน้าอ่อนอกอ่อนใจ.....สมควรไปอัพเกรด.....ก๊าก.......
