พิราบขาว

พิราบขาวตัวหนึ่งยืนเกาะอยู่บนขอนไม้ในกรงทอง รอวันที่มันจะได้หลุดพ้นจากพันธนาการที่คุมขังมันไว้มานานแสนนาน  ในแต่ละอาทิตย์จะมีคนมาให้ธัญพืชและเปลี่ยนน้ำ นานๆครั้งจึงจะได้ลิ้มรสผลไม้สดที่ฝานเป็นเสี้ยวสักครั้ง

กรงทองตั้งอยู่บนระเบียงของบ้านเดี่ยวที่กินอาณาบริเวณหลายไร่

วันแล้ววันเล่า เดือนแล้วเดือนเล่า ปีแล้วปีเล่าผ่านไป พิราบขาวยังอยู่ที่เดิม มันยังมองออกไปเห็นทิวทัศน์ที่คุ้นตา  เกาะอยู่บนขอนไม้ขอนเดิม และยังคงเป็นคุกสีทองที่พันธนาการมันไว้ไม่เปลี่ยนแปลง แต่คนที่ให้อาหารมันนั้นกลับสับเปลี่ยนหน้ากันตลอด บางคนอยู่นาน บ้างคนมาได้เพียงสองสามครั้งก็ไป

ครั้งนี้ก็เช่นกัน กรงทองกรงเดิม  คนให้อาหารคนใหม่

เปรี๊ยง! เสียงปืนดังขึ้นขณะที่ คนให้อาหารกำลังเปิดกรงทอง คนกระเด็นตามแรงกระแทกของลูกปืน กรงทองล้มคว่ำ ประตูสู่อิสรภาพเปิดออก

พิราบขาวกระพือปีกแต่กลับลอยตัวได้เพียงน้อยก็ตกลงมาใหม่ อาจเพราะหลายปีมานี้มันไม่เคยต้องบิน

พิราบขาวพยายามอีกหลายครั้งกว่าจะลอยพ้นออกจากประตูกรง มันกางปีกออกสุดเหยียด กระพือปีกสุดกำลังที่มีแล้วบินสู่อิสรภาพที่ใฝ่หามานานแสนนาน