บันทึกนี้ เขียนด้วยอารมณ์หดหู่อย่างแท้จริง ในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ ดิฉันได้เรียนรู้ ได้เพิ่มประสบการณ์ชีวิตหลายอย่าง ประสบการณ์ที่ว่า มีทั้งการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว (จุดสูงสุด-จุดต่ำสุด), จริยธรรมเสื่อมถอย, การยึดพวกพ้องมากกว่ายึดความถูกต้อง, การคล้อยตามกันโดยไม่มีเหตุผล ฯลฯ
ดิฉันยังจำวันเวลาที่เคยบอกเล่ากับเพื่อนต่างชาติอย่างภาคภูมิใจว่า I am so proud, born to be Thai. จนตอนนี้ รับตามตรงว่า พูดไม่ออกเสียแล้วค่ะ และชักจะเริ่มอายนิดหน่อยที่ว่า เราเกิดเป็นคนไทย
ยกเว้นประการเดียวที่ยังโม้ได้อย่างภาคภูมิ ก็คือ เรายังมีพระมหากษัตริย์ที่มีจริยวัตรงดงาม ทรงให้ตลอดเวลาหลายสิบปีมานี้อย่างไม่ย่อท้อ แทบจะเรียกได้ว่า เป็นความภูมิใจสุดท้ายแล้วละมังคะ
ขอยกตัวอย่างง่ายๆ ที่ดิฉันขบคิดมาตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา นั่นคือเรื่องของเรื่องการถ่ายเปลือย หรือคลิปทั้งหลายทั้งแหล่
ถามว่า
แต่สุดท้ายที่ดิฉันขบคิดไม่แตกจริงๆ ก็คือ ทำไมเด็กสาว, ผู้หญิง (ทั้งสวยและไม่สวย, รวมถึงไม่สาว เหี่ยวจริงๆ แล้ว) ทำไมจึงยังกล้าถ่ายรูปเรท X และ ยังกล้าโชว์เองบนโลกไร้พรมแดนแห่งนี้ได้
ครั้นจะว่า ถ่ายไปให้คนดูปลง ก็คงจะไม่น่าใช่, หรือว่าจะถ่ายให้คนดูหลงใหล แล้วมันจะได้ประโยชน์อย่างไรกับตนเองหรือ? หรือสังคมได้ประโยชน์เช่นไรจากการกระทำอย่างนั้น?
และอย่างที่บอกคือ โลกไซเบอร์นั้น ไร้พรมแดน, ภาพหญิงตั้งใจเปลือยร่างเห็นทุกรูขุมขนนั้น ต่างชาติก็ได้ทัศนาทุกขุมขนเช่นเดียวกับ คนไทยที่ได้ดูภาพดังกล่าวเช่นกัน
แล้วเมื่อเป็นเช่นนั้น เราจะไปโกหกตัวเองกันทำไมว่า เมืองไทยไม่ใช่เมืองขาย sex ในเมื่อ เราสามารถ search ความโป๊ได้ทุกซอกซอยของประเทศ (ทั้ง online และ offline ด้วยสิ)
เดินออกจากบ้านไป มีม่านรูดเล็กๆ แฝงตัวในซอยเล็ก, ไปทำงานผ่านย่านอาบอบนวด สวยงามโอ่อ่า (ใหญ่กว่าอาคารสำนักงานหลายๆ แห่งด้วยซ้ำ), vcd ลามก ขายเกลื่อนเมือง, ถึงที่ทำงานจิบกาแฟ คลี่หนังสือพิมพ์อ่าน เพื่อให้ได้เจอข่าว ข่มขืน แอบถ่าย ฯลฯ และย้ำอีกทีในข่าวทีวีภาคค่ำ กับเรื่องข่มขืน แอบถ่าย, online ทำงาน ก็เจออีเมลลามกยัดเียียดถึงโต๊ะทำงาน และหนักกว่านั้นคือ ส่งมาพร้อมเสริฟในมือถือแล้ว (อันนี้ไม่นับรวมไปถึงผีขนุนนะคะ)
เราชาชินกันไปจนไม่เห็นว่า ของพวกนี้ เป็นการขายอย่างครบวงจรของไทยไปแล้ว sex industry ของไทย
หลายๆ ที รู้สึกขำเซ็งๆ กับการเต้นไปตามเพลงของเจ้าหน้าที่ ด้วยการปิดเว็บ บล๊อกเว็บ จับซีดีโป๊ ฯลฯ เราเกาไม่ถูกที่คันกันเสียที จึงเป็นโรคคันถาวร หากี่หมอก็รักษาไม่ได้ คันตรงนี้ ก็เกาตรงนี้ คันตรงนั้น ก็เกาตรงนั้น ....
เดือนหน้าจะต้องเดินทาง ไม่อยากแสดง passport ไทยเลยนะเนี่ย !
พี่น้องคนไทย ที่เรียกผมว่า ลาว และ ใช้คำว่า ลาว เสี่ยว เป็นคำด่า มีคนไทย(ที่ตามข่าวไม่มีเชื้อสายลาว) ฆ่ากันตายเพราะว่าโดนด่าว่า อีลาว
ผมก็ยังสงสัยอยู่ว่า ตกลง ผมเป็นอะไรกันแน่ ผมมี passport ของประเทศไทย แต่ก็ไม่ได้รู้สึกอัปยศ หรือภูมิใจอะไร ถ้ามีคนมาด่าประเทศไทยว่ามี sex insdustry ผมก็นึกในใจว่า จริงๆ แล้วมีเรื่องแย่กว่านั้นอีก
ภาพโป๊เปลือยก็มีกันแทบทุกประเทศ? แต่คนไทยอาจจะชอบดูเป็นพิเศษ เพราะว่าหาดูฟรียาก? บางประเทศไม่ต้องแบบถ่ายก็ได้ดูจบเบื่อ?
เรื่องข่มขืน ละเมิด ต่างๆ ก็น่ากลัว แต่ก็ไม่ได้น่ากลัว แต่เรื่องข่มขืน เดินบนทางเท้าก็น่ากลัวแล้ว มีทั้งปล้นทั้งอะไร หมาก็เดินกันเห่ากัดเต็มไปหมด นั่งรถข้ามถนนล้วนแต่อันตราย จนแอบคิดว่ากฎหมายมีไว้บังคับใช้กับคนที่มีปัญหากับรัฐบาลเท่านั้นหรือเปล่า? เอาง่ายๆ เลย ทางม้าลาย ต้องจอดรถ ให้คนข้าม? ผมอยู่เมืองไทยมานาน ปีนึงเห็น ไม่ถึง 3 ครั้ง
คนแอบถ่ายว่าน่าอนาถแล้ว
คนถูกแอบถ่ายก็น่าสงสาร
แต่ที่น่าอนาถที่สุดคือคน ที่ไปรังเกียจ ถากถางคนที่โดนแอบถ่าย ทั้งๆ ที่เขาก็ไม่ได้ไปทำผิดกฎหมายอะไร แต่ว่าคนทำผิดกฎหมาย จอดรถที่ห้ามจอด ซื้อโปรแกรมเถื่อน โกงนั่นโกงนี่ ไม่โดนถากถาง ไม่โดน รังเกียจ กลายเป็นคนฉลาดไป
อีกปัญหานึงอาจจะเกิดจากการ เทิดทูล ภรรยา อย่างผิดๆ หรือเปล่า? อาจจะนึกว่า เป็น แม่ ไม่ยอมทำอะไร เวลาทำก็อาจจะรู้สึกผิดเลยไม่อยากทำ ก็เลยต้องไปมีอะไรกับคนอื่นแทน สังคมก็เลยมีปัญหา เพราะสามี ภรรยา ไม่ได้มีกิจกรรมกันอย่างพอเพียง (ผู้ชายทำกิจกรรมได้อย่างจำกัด ต่อ หนึ่งช่วงเวลา)
ขออนุญาตตอบคุณ วีร์ ก่อนจะหนีไปนอนค่ะ
สวัสดีครับ
---> พี่น้องคนไทย ที่เรียกผมว่า ลาว และ ใช้คำว่า ลาว เสี่ยว เป็นคำด่า มีคนไทย(ที่ตามข่าวไม่มีเชื้อสายลาว) ฆ่ากันตายเพราะว่าโดนด่าว่า อีลาว
ผมคิดว่าคุณบ่าววีร์น่าจะรู้ความหมายที่แท้จริงของคำว่า "ลาว" ที่หมายถึง หัวหน้า,ขุน,นาย,ผู้เป็นใหญ่
ส่วนหัวข้อเรื่องนี้ ผมคิดว่าได้แสดงความเห็นไว้ที่การแต่งกายยั่วยุกามารมณ์แล้ว และเห็นด้วยเกือบทุกความเห็นของเรื่องวันนี้
สวัสดีครับ