|
ธรรมบรรยายโดย : |
หมายเหตุ : คัดลอกเฉพาะใจความสำคัญ
การพูดของคนเราไม่ว่าโอกาสใด จะต้องมีใจที่สงบและเยือกเย็น ถ้าใจร้อนมันก็ไม่ได้เหมือนกัน เพราะถ้าใจร้อน... คำพูดก็ต้องร้อน ถ้าใจเย็น... คำพูดก็จะเย็น เพราะฉะนั้น เวลาจะพูดอะไรในเรื่องร้อน ต้องทำใจให้เย็นเสียก่อน
คนเราต้องทำใจให้สงบเย็นไว้ จะพูดอะไรก็... สบาย ไม่วุ่นวาย ไม่เดือดร้อน วาจาที่เปล่งออกมาก็จะกลายเป็นวาจาที่ดีงาม
เราอยู่กับคนมาก ๆ ต้องระวังอย่าพูดจาหยาบคาย ต้องพูดคำที่เรียกว่า อ่อนหวาน นิ่มนวล ให้เขาสบายใจ...
เรื่องคำพูดนี่ ต้องบอกว่าบางทีก็เป็นไปตามอารมณ์ นั่นคือเหมือนเป็นการขาดสติ เลยทำให้พูดไม่นุ่มนวล พูดแล้ว เพิ่งจะคิดได้ค่ะ ว่าอาจจะทำให้ผู้ฟังรู้สึกไม่ดี เป็นดั่งเช่นบันทึกนี้ ที่คุณตั้มเขียนไว้ค่ะ ช่วงหลัง ๆ เลยปรับเปลี่ยนตัวเอง เพราะพูดไปแล้ว ตัวดิฉันเองก็รู้สึกไม่ดีด้วยค่ะ
ปล. ชอบใจ เจ้าตัวเขียว ตาโต ตัวนี้จัง จ้องหน้าอยู่ตลอดเลย อายค่ะ ^-^
เอ คุณมะปรางเปรี้ยว
ที่ว่า เจ้าตัวเขียว ตาโต ที่จ้องหน้าอยู่นี้ มันหมายถึงอะไรครับ ผมเห็นในหน้านี้ มีอยู่ 2 ที่นะครับ คือ
ที่แรก รูปเจ้าของบล็อก
ที่สอง อยู่ข้างช่องแสดงความคิดเห็น
งงๆๆๆ
jack |