วิพากย์เรียนแบบเน้นคุณธรรม จริธรรม ตามกระแสจริงหรือ
วิพากย์เรียนแบบเน้นคุณธรรม จริธรรม ตามกระแสจริงหรือ
ในปัจจุบันการผสมผสานของวัฒนธรรมใหม่ที่เข้ามาในเมืองไทยนับวันจะมีมากขึ้น บทบาทของครูไม่ใช่เป็นผู้ให้ความรู้ด้านวิชาการอย่างเดียว ครูต้องมีบทบาทในการสอนให้เด็กรู้จักสะท้อนการคิด รู้จักแยกแยะข้อมูลที่หลากหลาย รู้จักประมวลความรู้ ก่อให้เกิดการตกผลึกความคิด การตกผลึกเป็นสิ่งที่ลึกล้ำ สามารถคงอยู่ในความคิด จิตวิญญาณของเด็ก ไม่ใช่การสอนให้คิดแบบยัดเยียดให้คิด หรือการหวังผลเลิศจากการทำใบงาน ผลงานหรูๆ หรือการหวังว่าห้องเรียนที่สงบ นักเรียนนั่งนิ่งเรียบร้อย คือ ห้องเรียนที่ประสบความสำเร็จ
ข้าพเจ้าคิดว่าการสอนอย่างไรจึงจะเป็นรากฐานที่ดี และแข็งแกร่งสำหรับเด็ก อันดับแรกเราต้องสอนให้เด็กได้เข้าใจตัวเองเสียก่อน ให้เข้าใจว่าตนเองมีความชอบ ไม่ชอบอะไร เพื่อครูจะได้วางแผนตอบสนองตามความคิด ความต้องการของเด็กในแง่ของวิชาการ ในแง่ของพฤติกรรมที่เป็นปัญหาในปัจจุบัน ไม่ว่าจะเป็นปัญหา ไม่อยากเรียนเพราะติดเกม การติดเพื่อน การที่เด็กไม่รู้ความสำคัญของการเรียน การที่พ่อแม่ผลักภาระการดูแลบุตรให้กับทางโรงเรียน โดยที่พ่อแม่อ้างว่าไม่มีเวลาดูแลลูกที่บ้าน ปัญหาค่านิยมที่หลั่งไหลเข้มา เช่น เด็กไทยคลั่งไคล้ดารานักร้องเกาหลี อย่าว่าแต่ตัวเด็กเลย แม้แต่ผู้ใหญ่ยังนิยมไปทัวร์ต่างประเทศต่างๆ โดยเฉพาะประเทศเพื่อนบ้าน หรือประเทศแถบเอเชีย นั่นเป็นเพราะเราไม่ตระหนักถึงความสำคัญของตนเอง ทำให้เรามองอะไรที่ไม่ใช่ของเราที่เป็นของผู้อื่นจะดีกว่าของเราเสมอ
ครูทุกคนจงสอนเถิด สอนให้เด็กรู้จักบทบาทของตนเอง ให้เขาเข้าใจตนเองอย่างแท้จริง อย่าให้ปัจจัยภายนอกแทรกซ้อนมารบกวนกระบวนการค้นหาความรู้ของเด็ก การพัฒนาความรู้จึงต้องควบคูกับการพัฒนาทางจิต ยิ่งในปัจจุบันเรามักจะพูดเน้นคุณธรรม จริยธรรม และหลักเศรษฐกิจพอเพียง เรามักจะได้ยินผู้คน สื่อต่างๆ บอกถึงสิ่งเหล่านี้ และแน่นอนรัฐบาลกำหนดให้เน้นยุทธศาสตร์ ด้านคุณธรรม จริยธรรม เข้าสู่แผนการศึกษาในปี 2550 คงไม่แปลกที่เราได้เห็นบุคคลในประเทศไทยจะต้องเต้นไปตามนโยบายของรัฐบาลทุกยุค แต่ขาดความเข้าใจเพียงพอในเรื่องนั้นๆ หลักเศรษฐกิจพอเพียงหรือการเน้นคุณธรรม จริยธรรม เข้ามาในจังหวะพอดีกับภาวะการเกือบล่มสลายทางวัฒนาธรรมของไทย การหลั่งไหลของวัฒนธรรมต่างชาติ การใช้อินเตอร์เน็ตในทางที่ผิด แทนที่เด็กจะเข้าไปค้นคว้าข้อมูลที่เป็นประโยชน์ทางการเรียน กลับเข้าไปดูหมกมุ่นในเว็บไซต์ลามก หรือการติดเกมของเด็กทำให้เด็กหมกมุ่นกับเกม ลืมเรื่องเรียน ขาดความสัมพันธ์กับผู้อื่น ทำอย่างไรเราจึงจะสร้างเด็กให้มีมิติของจิตใจให้มากขึ้น ในเมื่อเด็กคือรากฐานของสังคม ครูเป็นผู้ตอกย้ำรากฐานทางจิตให้มีความแข็งแรง ไม่แกว่างไกวไปกับการใช้ชีวิตในภาวะความเสี่ยงของโลกปัจจุบัน
ข้าพเจ้าเห็นด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง ที่ปีการศึกษา 2550 โรงเรียนแต่ละโรงต้องมีแผนการศึกษาที่เน้นคุณธรรม จริยธรรม โรงเรียนต้องสร้างโครงการที่สามารถพัฒนาจิตให้นักเรียนตระหนักในภาวะที่เป็นอยู่ของตนเอง ให้เด็กตระหนักการเสริมสร้างความรู้ ต่อยอดความรู้ มีกระบวนการคิดเพื่อหาคำตอบให้แก่ตนเองได้ทั้งในเรื่อง เรียน และเรื่องของจิตใจ
สุดท้ายครูนั่นแหละที่จะเป็นผู้ชี้แนะแนวทาง สิ่งที่ดีให้แก่เด็ก และต้องเป็นต้นแบบที่ดีให้แก่เด็กอย่างแท้จริง โดยมิได้หวังรางวัลหรือวิทยฐานะใดๆ เพราะเมื่อเราทำความดีด้วยความบริสุทธิ์ใจ ความดีนั้นจะส่งผลให้เราได้รับในสิ่งที่เราปรารถนาอย่างแน่นอน
คำสำคัญ (Tags): #คุณธรรมนำความรู้
หมายเลขบันทึก: 83725เขียนเมื่อ 13 มีนาคม 2007 14:53 น. ()