ความสำคัญของลูกผู้ชายไทย

ชีวิตของคนเป็นพ่อแม่  สิ่ิงที่หวังคือการมีลูก  โดยเฉพาะความเชื่อที่ว่าถ้าคู่สมรสมีลูกคนหัวปีเป็นผู้ชายเชื่อว่าจะเป็นเนื้้อคู่กันอย่างแท้จริง ลูกยังจะเป็นผู้สืบสกุล  ลูกผู้ชายจะสืบสกุลต่อได้อย่างยาวนาน  (ว่าไงผู้ชายถึงพยายามจะมีภรรยาหลาย ๆ คน  คงจะมีภรรยาเพื่อจะได้มีบุตรไว้สืบสกุลมาก ๆ นั่นเอง โถน่าสงสาร) ส่วนลูกผู้หญิงพอแต่งงานต้องเปลี่ยนไปใช้นามสกุลของสามี  เหมือนกับผู้บันทึก  มีพี่น้อง 4 คน  เป็นผู้หญิงทั้งหมดพอแต่งงานก็ต้องเปลี่ยนไปใช้นามสกุลของสามี  มีลูกก็ใช้นามสกุลของสามี  สรุปว่าเมื่อจบรุ่นของผู้บันทึก  นามสกุลของตระกูลของเราก็จะหมดไป  เฮ้อไม่ยุติธรรมเลย(เลยขอกลับมาใช้นามสกุลของตัวเองดีกว่า) มีลูกชายหวังไว้จะได้บวช  เป็นประเพณีของคนไทยมาแต่สมัยโบราณ ว่า  เมื่อมีลูกชายพ่อแม่จะดีใจมากตอนที่อายุครบบวช  เมื่อลูกชายได้บวชเรียน  พ่อแม่ก็จะเกาะชายผ้าเหลืองลูกขึ้นสวรรค์   วันที่ลูกชายจะบวชเป็นพระ  เคยเห็นงานของคนอื่น  ผู้เป็นแม่ ซึ่งเรียกว่า “ แม่นาค”   จะปลื้มปิติยินดี  แต่งตัวสวย  มีเครื่องเพชร  เครื่องทอง เท่าไร  ก็ขนมาใส่อวดชาวบ้าน  เรียกว่าแต่งสวยสุด ๆ  รองลงมาจากวันเป็นเจ้าสาวอย่างไงอย่างงั้นเลยเชียว ผู้บันทึก  เพิ่งจะเริ่มเดินทางบนถนนสายที่  50  ได้  2  วัน (เกิดวันที่  10  มีนาคม  2501)  ในช่วงที่อายุ  48  ปีเต็มย่างเข้าเดินบนถนนสายที่  49   มีหลายคนทักว่า  อายุ 48  ปีเต็มจะไม่ดี  เพราะเลข 4 กับเลข 8  เป็นเลขที่เชื่ือกันว่าไม่ดี  ก็คงจริง  ในช่วง 1 – ปีที่ผ่านมา  ชีวิตต้องเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง    พบกับอุปสรรค  ศรัตรู  แต่ก็พยายามทำบุญ  และยึดคำที่อาจารย์ที่เคารพท่านหนึ่งท่านสอนว่า “ให้คิดดี  ทำดีี  และพูดดี”  ทุกอย่างจะดีเอง  ก็พยายามทำอยู่ก็ไม่ดีขึ้นสักที มรสุมชีวิตเพื่อโหมกระหน่ำแล้วน่าจะหมดไป  “ฟ้าหลังฝนน่าจะสดใส”  พออายุครบ 49 ปีเต็ม (เมื่อวันที่  10  มีนาคม  2550)  ลูกชายคนเล็กโทรศัพท์มาบอกว่าจะบวช  จะทำขวัญนาคตอนบ่ายของวันที่ 10  มีนาคม   และบวช ในเช้าวันที่  11  มีนาคม  2550(ผู้บันทึกเองมีลูกชาย 2 คน  คนโตยังเรียนไม่จบเลยยังไม่คิดจะบวช  แต่คนเล็ก เรียนจบก่อนเลยขอบวชก่อน)  ถามว่าดีใจไหมที่ลูกจะบวช    ดีใจ แต่เสียใจที่ไม่สามารถเดินทางไปบวชลูกได้ (เหตุผลส่วนตัว)  เลยไม่ได้รับบทบาทเป็น แม่นาค  เลย  ถามว่าเสียใจไหม  เสียใจมากแต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร แต่ก็โทรศัพท์บอกกับลูกว่า  ไม่ต้องรอแม่บวชไปเถอะนะ เพราะแม่มาร่วมงานไม่ได้  แล้วแม่จะโอนเงินเข้าบัญชี  แทนการถวายเงินใส่ย่ามตอนออกจากโบสถ์ (ถวายปัจจัยทาง IT) วันที่ 10  มีนาคม  ตรงกับวันเกิดก็เลยไปทำบุญที่วัด  ถวายสังฆทาน  เติมน้ำ้มันตะเกียงเพื่อให้ชีวิตรุ่งโรจน์ดุจแสงไฟที่ตะเกียง  แล้วก็อธิษฐานจิตเสี่ยงเซียมซีได้ใบที่ 35  ทำนายว่าต่อจากนี้ไปจะมีชีวิตที่ดีจะได้ในสิ่งที่ปรารถนา พอเช้าวันที่ 11  ซึ่งลูกจะบวช   วิญญาณแม่นาคเข้าสิงห์ตื่นแต่เช้ามืดเชียว  ไม่รู้ว่าเป็นอะไรเหมือนจะปลุกแม่ครัวให้เตรียมสำรับกับข้าวเพื่อถวายพระ อย่างงั้นเชียว  แต่ไม่ใช่เลยต้องรีดผ้าแทน  พอสว่าง  ก็อาบนำ้แต่งตัว ไปวัด  แล้วก็นั่งอยู่หน้าพระประธานในโบสถ์อธิษฐานจิตให้ลูกจงบวชเรียนโดยไม่ต้องคิดถึงแม่  ถึงแม้ว่าแม่จะไปร่วมงานไม่ได้ก็ส่งใจมาตามร่วมงานแทนพอกะว่างานบวชลูกเสร็จพิธีในโบสถ์ก็ราวประมาณ 10.00 น.  ก็กลับไปทำงานต่อด้วยความชอกช้ำใจ ถามผู้รู้ว่าไม่ได้ไปงานบวชลูก  ไม่ได้ไปทำหน้าที่ “แม่นาค”  มีความผิดสถานใด  จะต้องแก้ไขอย่างไร   นี่เพิ่ิงจะเดินบนถนนสายที่  50  ได้เพียงป้ายเดียวเท่านั้นก็พบกับความเสียใจเสียแล้ว   แล้วในป้ายที่ 2,3 ....และต่อ ๆ ไปจะเป็นเช่นไรหนอชีวิต

[ลำดวน]

• อ่านมาหลายวันแล้ว แต่ไม่รู้จะต่อว่าอย่างไร
• มันตื้อไปหมด  คิดว่าถ้าเป็นเราจะทำอย่างไร
• สงบ  สมาธิ  แล้วจะเกิดปัญญา
• พี่เป็นกำลังใจให้เสมอจ้ะ