ความรักขอพ่อแม่
กาลครั้งหนึ่งมาแล้ว มีต้นแอปเปิ้ลใหญ่อยู่ต้นนึงเด็กชายเล็กๆคนนึงชอบที่จะมาเล่นรอบๆต้นแอปเปิ้ลนี้ทุกวันหนูน้อยจะปีนต้นไม้เล่น ปลิดลูกแอปเปิ้ลมากินและก็งีบหลับใต้ต้นไม้นั้นหนูน้อยรักต้นแอปเปิ้ลมาก และต้นแอปเปิ้ลก็รักแกเช่นกัน
แต่เวลาผ่านไป.... เด็กน้อยโตขึ้นและไม่มาเล่นใต้ต้นแอปเปิ้ลทุกวันเหมือนก่อนแล้ววันนึง เด็กชายกลับมาพร้อมกับท่าทางหงอยเหงา”มาเล่นด้วยกันเถอะ” ต้นแอปเปิ้ลชวนเด็กชาย”ฉันไม่ใช่เด็กอีกต่อไปแล้ว ฉันไม่อยากเล่นรอบต้นไม้อีกแล้ว “เด็กชายตอบ “ฉันอยากเล่นของเล่น แต่ไม่มีเงินซื้อมัน”
”เสียใจด้วย ฉันก็ไม่มีเงิน...แต่เธอพอจะเก็บลูกแอปเปิ้ลของฉันไปขายได้นะ
เธอจะได้มีเงิน” ต้นแอปเปิ้ลกล่าวเด็กใจดีใจมาก เก็บลูกแอปเปิ้ลจนหมดต้น
และจากไปอย่างมีความสุข และก็ไม่ได้กลับมาอีกเลยหลังจากนั้น
ทิ้งให้ต้นแอปเปิ้ลเสียใจวันนึง ต้นแอปเปิ้ลตื่นเต้นที่เห็นเด็กชายกลับมา
”มาเล่นด้วยกันเถอะ” ต้นแอปเปิ้ลชวน”ฉันไม่มีเวลาที่จะเล่นแล้ว ฉันต้องทำงานเพื่อครอบครัวของฉันเราต้องการจะสร้างบ้าน เธอพอจะช่วยฉันได้ไหม?””เสียใจด้วยฉันไม่มีบ้านจะให้เธอ...แต่เธอพอจะตัดกิ่งของฉันไปสร้างบ้านของเธอได้นะ”เด็กชายจึงตัดกิ่งแอปเปิ้ลหมด และจากไปพร้อมกับความสุข
ต้นแอปเปิ้ลดีใจที่เห็นเด็กน้อยมีความสุขแต่เด็กชายก็ไม่ได้กลับมาอีกเลย
ทิ้งให้ต้นไม้ต้องเสียใจและเดียวดายเช่นเคยวันนึงในฤดูร้อน เด็กชายได้กลับมาอีก ต้นแอปเปิ้ลดีใจมาก”มาเล่นด้วยกันเถอะ” ต้นแอปเปิ้ลชวน
”ฉันแก่มากจนเล่นไม่ไหวแล้วฉันอยากจะไปแล่นเรือเพื่อพักผ่อนในช่วงสุดท้าย
มีเรือให้ฉันยืมบ้างไหม?”
”ใช้ลำต้นฉันมาสร้างเรือสิ เธอจะได้แล่นเรือไปไกลตามที่ต้องการ”เด็กชายจึงตัดต้นไม้มาสร้างเรือ และเขาก็แล่นเรือจากไปไม่ได้กลับมาให้เห็นอีกนาน
สุดท้าย หลายปีผ่านไป เด็กชายก็กลับมา”ฉันเสียใจด้วย เด็กน้อยของฉัน
ฉันไม่มีอะไรเหลือจะให้เธออีกแล้ว แม้แต่ลำต้นให้ปีนก็ไม่มี”
ต้นแอปเปิ้ลกล่าว”ฉันก็แก่เกินไปแล้วเหมือนกัน” เด็กชายตอบ
”สิ่งเดียวที่ฉันพอจะเหลือให้เธอได้คือ รากที่กำลังจะตายของฉันเท่านั้นเอง”
ต้นไม้ร้องไห้”ฉันไม่ต้องการอะไรมากหรอก นอกจากที่ซึ่งจะได้เอนกายพักผ่อน
ฉันเหนือ่ยล้ามาหลายปีแล้ว” เด็กชายตอบ”ดีเลย รากไม้นี่แหละคือที่ๆดีที่สุดที่จะเอนกาย นั่งลงสิและพักผ่อนเถิด”เด็กชายนั่งลง ต้นแอปเปิ้ลดีใจมาก และยิ้มทั้งน้ำตา....นี่คือเรื่องราวของเราทุกคนต้นแอปเปิ้ลก็เปรียบได้กับพ่อแม่ของเรา
ตอนเรายังเด็ก เราอยากเล่นกับพ่อแม่ของเราแต่พอเราโต เราก็จากพวกเขาไป
จะกลับมาก็ต่อเมื่อ เรามีปัญหาและต้องการความช่วยเหลือแต่อย่างไรก็ตาม พ่อแม่ของเราก็ยังอยู่ที่นั่นเสมอคอยให้ทุกอย่างเพื่อให้เรามีความสุข
คุณอาจจะคิดว่าเด็กชายในเรื่องช่างโหดร้ายต่อต้นแอปเปิ้ล
แต่เราล่ะ ไม่ได้ทำเช่นเดียวกันกับพ่อแม่ของเราหรือ.....
วันนี้คุณให้อะไรกับพ่อแม่คุณหรือยัง แค่ความรักและทำตัวเป็นคนดีก็พอ
ความเห็น (3)
อ่านแล้วได้คิดเราคิดแต่จะรับโดยไม่รู้จักรับ สังคมจะดีถ้าเรารู้จักให้มากกว่ารับ**************/
คิดว่าเป็นเรื่องที่ดี อ่านแล้วซึ่ง ทุกคนคิดได้หมดและสุดท้ายแต่ละคนจะย้อนกลับไปดูคนแก่ 2 คนที่อยู่ที่บ้านและกำลังนั่งรอการกลับมาของเราหรือเปล่า วันนี้คุณบอกรัก พ่อกับแม่แล้วหรือยังจ๊ะ
อ่านแล้วดีมากเลยค่ะ ประทับใจ คนเราต้องรักพ่อและแม่ จึงจะถือว่าเป็นคนดีอย่างแท้จริง