MT7 กลุ่มงานพัสดุ ทำงานกันแบบคุ้มค่าจริงๆ

   น้องอิ๋มและน้องเล็ก เลขาทีม แจ้งว่า   วันนี้ ห้องฟันมีประชุม  คุณหมอติ่งและคุณหมอติ้งไม่ได้มาค่ะ แต่ทีมท่านอื่นๆเตรียมพร้อมแล้ว   ที่จะไปเยี่ยมพัสดุ ที่ห้องชั้น 2 ตึกใหม่  ห้องประชุมกว้างมากนะคะ หมอ กลัวจะโหรงเหรงจัง  

ทีมเรานำโดยอาจารย์หมอสุภัค ไปถึง ปรากฏว่าอบอุ่นกว่าที่คิดแฮะ คนเยอะ และยังมีแขกพิเศษ อาจารย์หมอพัชรี มาแจมด้วย  

 พบว่าทีมพัสดุนำเสนอ เป็นแบบโรงละครเลย   

 เริ่มด้วยคุณชนกเนตรทำหน้าที่แทนหัวหน้า แนะนำหน่วยงาน แล้วจัดให้หัวหน้างานย่อย สลับฉากกันนำเสนอ สลับเดินเข้าออก ไปมา เหมือนเปลี่ยนตัวละคร โดยใช้ power point ฉายผ่านจอทีวีใหญ่ประกอบ รวม นางเอก  พระเอก 7  คนจาก 7 หน่วย ผู้กำกับเป็นรองหัวหน้านกและหัวหน้าพัสดุ  พี่ปุ๊ก ซึ่งตามมาทันตอนท้ายพอดี 

สรุปได้ว่าพัสดุเป็นเรื่องของเงินคน ของ เวลา  เป็นงานที่จัดหา ควบคุม จำหน่าย เก็บรักษา  

ความยากอยู่ที่ว่า ทำอย่างไร ให้ได้ของดี เหมาะสมกับการใช้งาน ให้ทันเวลา และทำอย่างไรให้ถูกระเบียบ  นี่ถ้าเราไม่มาฟังพัสดุเล่า  เราคงไม่รู้กันหรอกว่ามันทำยากขนาดนี้ ที่จะได้ผลงานที่ดี เช่น

 ประหยัดเงินได้ 3.8 ล้านจากการดูแลคุรุภัณท์ทางการแพทย์

ได้ยาที่ดี และได้วัสดุอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่เหมาะสมไม่เป็นอันตรายกับผู้ป่วย  

ทำ E auction ของ oxygenเหลวให้ปลอดภัย ได้คุณภาพแต่ราคาถูก   

ทำให้เรื่อง Oxygen เอื้ออาทรแก่ผู้ป่วยตามแผนการรักษาของคุณหมอ ให้เอาไปใช้ที่บ้าน ติดต่อประสานงาน สอนย้ำการดูแลไม่ให้เอาน้ำมันไปหล่อลื่นเวลาเปิดหัวท่อไม่ออก มันจะระเบิด ดีใจที่คนไข้มี Oxygenที่บ้าน แต่ต้องใช้อย่างปลอดภัยครับ 

การทำระบบ เช่าเครื่อง เอกซ์เรย์ คอมพิวเตอร์ ที่ดีและคุ้ม กว่าการซื้อ 

โครงการ Recycle ของทั้งหลายที่เก็บไว้ และคิดเอาไป เป็นประโยชน์ต่อ โรงเรียนและชุมชนนอกโรงพยาบาล ไม่ว่าจะรั้วกันนักเรียนเดินตก  ประตูหน้าต่าง อ่างล้างหน้า เบาะนอนที่นักเรียนเอาไปออกกำลังกาย โต๊ะเก่าที่ดัดแปลงเอาไปใช้วางเครื่องมือในโรงเรียน

 แม้แต่ผงซักผ้ายังเอามาคิดและปรึกษา เภสัชกร นักเทคนิคการแพทย์ ว่าสเป็ก ต้องเป็นอย่างไร จึงจะปลอดภัยผู้ใช้ สิ่งแวดล้อม และประมูลอย่างไรจึงจะได้ถูก   

งานยาก เราพัสดุ โฮงยาไทย ไม่กลัว แต่ต้องได้ของดี ถูกต้อง ปลอดภัย  ผู้ใช้พอใจ ราคาไม่แพง และทันเวลา  จน  ผลงานสามารถเป็นตัวอย่าง Best practice แก่หน่วยงานทั้งหลายในท้องถิ่นและถึงระดับประเทศ 

  ระหว่างนำเสนอมีข้อคิดและคำคม ที่เราบันทึกไว้ได้มากมาย 

-           สั่งของมาแล้ว ถูกสเปกเป๊ะ แต่ไม่ถูกใจไม่ถูกโฉลก   ผู้รับไม่รับของ คนสั่งก็ไม่ได้กังวล ไม่ท้อถอยหมดกำลังใจ คิดว่าถ้าไม่ถูกวันนี้ วันพรุ่งนี้ก็ต้องถูก 

 -            เวลาใครขออะไรมาก็ต้องหาให้ได้ 

-           มีการคุยกันทุกวัน มีเป้าหมายที่ชัดเจน คนของเราทำงานหนักจนเก่ง ถ้าย้ายไป อยู่ที่อื่นจะทำงานง่าย สบายมาก  

-           เราปิดทองใต้ฐานพระเพราะถ้าไปปิดแต่ข้างหน้า พระก็ไม่งามทั้งองค์ 

-           ทุกงานทุกคนสำคัญทั้งนั้น  ต้องเรียงลำดับตามความสำคัญแล้วค่อยทำไป 

-           งานพัสดุทำงานปิดทองหลังพระ 

เราไม่คิดว่าใครจะเห็น เมื่อได้รับคำชมและการเยี่ยม  รู้สึกภูมิใจ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้รับคำชมจากผู้บริหารโดยตรง 

-           เราเป็นตัวจักรเล็กๆตัวหนึ่งซึ่ง เป็นส่วนหนึ่งของการขับเคลื่อนการช่วยเหลือผู้ป่วย -           งานยากงานลำบากก็รับมือได้ ไม่หมดกำลังใจ เพราะพี่ๆในงานพัสดุ เป็นที่ปรึกษาและช่วยกันเต็มที่ 

-           ลุงมานะบอกว่าลุงเป็นคนพูดไม่เก่ง แต่วันนี้พูดเล่าออกมาได้มากมาย

พี่ปุ๊ก หัวหน้าพัสดุ ที่ทั้งเก่งงานเก่งคน  สรุปท้ายสุดว่า

เราช่วยชีวิตคนไม่ได้ช่วยสิ่งของ เราช่วยผู้รับบริการของเราให้ไปบริการลูกค้า บริการผู้ป่วย  ถ้ามีสถานที่ดี มีเครื่องมืออุปกรณ์ที่ดี และทันเวลาก็จะช่วยในด้านจิตใจให้บริการดีขึ้น

อุปกรณ์ดี ของที่ใช้ดีผู้ป่วยก็จะสบายใจไม่ต้องกังวล   

<table border="0" align="center"><tbody>

   

</tbody></table></span>อยากจะบอกว่าบรรยากาศไม่โหรงเหรงอย่างที่คิดคะ