วันมาค่ะ..บูชา
ในวันมาฆบูชา คนไทยหยุดทำอะไร ถ้าไม่หยุดพิจารณาดูใจตัวเอง ถ้าค้นหาใจตัวเองเจอนั่นแหละธรรม จะดีจะร้ายก็ขึ้นอยู่กับใจ จะดีจะงามก็ขึ้นอยู่กับใจ น้ำใจ จิตใจ การน้อมน้ำใจ ของชาวก๊วนศิษย์สำนักมหาชีวาลัยอีสานเป็นอย่างไร
ผู้นำมีหน้าที่ฝัน ขายฝัน และประคองความฝันให้เป็นจริง อย่านั่งฝันโดยไม่ทำอะไร แต่อย่าทำอะไรโดยไม่ฝัน มีวิสัยทัศน์แต่ไม่ลงมือทำ ก็เท่ากับฝันไปงั้นๆ ขยันทำแต่ไม่มีวิสัยทัศน์ก็เท่ากับว่าเสียเวลาเปล่า มีวิสัยทัศน์+ขยันทำ จะสร้างความเปลี่ยนแปลงได้ เหมือนที่หลายๆคนลงมือเขียนสาระชีวิตบวกสาระวิชา ดึงวิชาในชีวิตออกมา ทำให้ตัวหนังสือกระโดดโลดเต้นอยู่บนหน้าบล็อก..
กระโดดไปกระโดดมา กระโดดเข้าไปนั่งอยู่ในใจใครต่อใคร เกิดเป็นความครุ่นคิดคำนึง แล้วพัฒนาเป็นไมตรีจิตต่อกัน เชื่อมความฝันระหว่างภูมิภาคเข้ามาเป็นความจริง อาจารย์ Paew Ranee ลูกหว้า รัตติยา หนิง ท่าทราย จตุพร ดร.ขจิต ดร.แสวง อ.อัมพร อ.Somporn lioness ย่ามแดง แผ่นดิน เม็กดำ1 ก้านแสด อุทัย สำเนียง พันดา หนู ตุ๊ตะ ศิริพงษ์ ประสงค์ ฯลฯ
เมื่อก่อนนี้คุยกันผ่านบล็อก แต่วันที่ 6-7-8 เมษายนนี้ เขานัดที่จะมาคุยกันแบบต่อปากต่อคำต่อหน้าต่อตา นั่นก็หมายความว่าจะนั่งคุยกันสดๆ หัวเราะกันสดๆ ยิ้มให้สดชื่นครั้งหนึ่งในชีวิต ถามว่าอะไรทำให้เกิดพลังแห่งความตั้งใจได้ขนาดนี้ คนอยู่เชียงใหม่ ชวนคนพิษณุโลก นัดคนหาดใหญ่มารวมพลกันที่กรุงเทพ
ดูๆไปแล้วเหมือนเมื่อครั้งสงคราม9ทัพ เมืองกรุงมีใบบอกให้เจ้าเมืองฝ่ายเหนือเกณฑ์กองทัพให้ลงมาช่วยกันป้องกรุง ฝ่ายหัวเมืองฝ่ายใต้นั่นเล่าก็ไม่ได้รอช้า ขุนพลรัตติยาและคณะเตรียมเสบียงเป็นข้าวยำปักษ์ใต้มาโชว์ เกณฑ์กันมาหมดแก๊งค์ มีทั้งทโมน และแจ๋วแห๋ว เหมาตู้รถไฟมาเจอกองทัพฝ่ายเหนือ ที่เมืองบางกอก แล้วเหมารถตู้เดินทางต่อมาภาคอีสาน ขากลับจะเหมาลำเครื่องบินไปลงหาดใหญ่ นี่แหละใจคนไทย ถ้าทำให้เข้าใจจะเอาอะไรได้ทั้งนั้น แต่ถ้าขัดแย้งกันปั่นแปะอุดมการณ์ ก็เป็นอีกแบบ บึมส์ บึมๆๆ ปังๆๆ เปรี้ยงๆ ..วิ่งกันหางจุดตูด!!
หัวเมืองด้านอีสานนั่นเหล่า อาจารย์Paew อ.หนิง ท่านแผ่นดิน นัดเจอท่าท่านทราย หอบยอดหวายออกมาจากป่าดงหลวง ผ่านทุ่งกุลาร้องไห้มาสมทบกองทัพเม็กดำ แล้วชวนกันแหย่ไข่มดแดง เป็นเสบียงมาตามรายทาง เร่งรีบมารับทัพพันธมิตรจากแดนไกล ไม่ให้ขายหน้าที่ปีนี้ภาคอีสานเป็นเจ้าภาพจัดก๊วนเฮฮาทัวร์ชาวบล็อกครั้งที่1 ปีถัดไปภาคไหนเป็นเจ้าภาพเดี๋ยวเราค่อยมาเป่าหยิงฉุบกัน
ความสำเร็จที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่การเรียนรู้ หากอยู่ที่การนำมาประยุกต์ใช้ เพื่อคุณประโยชน์แก่มนุษยชาติ ความมุ่งมั่นไม่ได้อยู่ที่ป้าย ไม่ได้อยู่ที่ปากแต่อยู่ที่ใจและวัดผลของการกระทำ ความรู้ความสามารถไม่พอ ไม่น่ากลัวเท่าปณิธานที่เรรวน ความมั่นคงที่แท้จริงไม่มีวันจาง ใจถึงใจ ก้าวไปด้วยกัน แสวงจุดร่วม สงวนจุดต่าง เพื่อให้เกิดเอกภาพบนความแตกต่าง
การตรัสรู้
คือความรู้ที่มีอยู่ทั่วไปนั้น เปรียบเสมือนใบไม้ในป่า แต่หลักที่จะจำนำไปปฏิบัตินั้นเท่ากับใบไม้กำมือเดียว
>> คนเก่งเรียนรู้จากประสบการของตนเอง
>> คนฉลาดเรียนรู้จากประสบการณ์ของคนเก่ง
อย่าดูสิ่งที่เขาทำ จงดูสิ่งที่เขาคิด
พัฒนาอย่างเรียบง่าย สู่เป้าหมายที่สมดุล
เราจะอยู่รอดได้คงมีเพียงทางเดียวคือ ต้องมองไปยังอนาคต และลงมือปฏิบัติอย่างจริงจัง คิดแบบเด็ก ทำแบบผู้ใหญ่ อย่าคิดแบบผู้ใหญ่ แล้วทำแบบเด็ก คิดไป ยิ้มไปแบบอารมณ์ดี ไม่ว่ากัน อย่างน้อยก็ได้คิดดี มีจิตใจที่ดีงามต่อเพื่อนมนุษย์ มีรอยยิ้มเป็นพุทธบูชา ตกลงตามนี้นะจ๊ะชาวก๊วนที่ร๊าก..(เขียนตามMiss somporn)
3 มีนาคม 2550
ณ โรงแรมรัตนโกสินทร์ ข้างสนามหลวง
ความเห็น (22)
อรุณสวัสดิ์ คะพ่อครูฯ
เมื่อคืน เฝ้าพระอินทร์นานไปหน่อยค่ะ ยาวถึงเช้าเลย ยิ้ม ๆ
วันนี้ ถือเป็นวันดี โอกาสดี ตื่นเช้า ทำกับข้าว ให้พ่อบ้านและเด็ก ๆทาน
มีแกงส้มสัปปะรส กับ ขาหมู
ต้มซุปมันฝรั่ง กับ ไก่
และ ปลาหมอหยองทอด
เย็น ๆ คงถือโอกาสพาเด็ก ๆ ไปสัมผัสธรรมะบ้าง พาไปเวียนเทียน ยังวัดแถว ๆ บ้านคะ
วันดี ๆ คุยกับคนดี ๆ คิดดี ๆ ทำดี ๆ แค่นี้ก็สุขใจแล้วค่ะ
เหนื่อยไหมค่ะพ่อ
คุยกับหนิง ได้ประเด็นมาเขียน
น่าจะตั้งชื่อตอนนี้ว่า สืบค้นจากหนิง
สงสัยว่า ถ้าวันไหนยังไม่มีหัวข้อเด็ด
- ต้องฟังจากเสียงคุยๆๆ
- เอามาคิดๆๆ
- จะได้เรื่องเขียนๆๆๆ
- น่าจะดี อีกวิธีหนึ่ง
- เพราะคนสู้ชีวิตจะมีพลังความสดของความคิด
- คิดสดๆ ย่อมดีกว่าคิดเหี่ยวๆแบบอีตาคนนั้น
- เอ้า ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ อิอิ บ่นไปตะกี้เอง แถบเครื่องมือมาแล้ว 555 ^__*
- ลองอีกครั้ง
ความสำเร็จที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่การเรียนรู้ หากอยู่ที่การนำมาประยุกต์ใช้ เพื่อคุณประโยชน์แก่มนุษยชาติ ความมุ่งมั่นไม่ได้อยู่ที่ป้าย ไม่ได้อยู่ที่ปากแต่อยู่ที่ใจและวัดผลของการกระทำ ความรู้ความสามารถไม่พอ ไม่น่ากลัวเท่าปณิธานที่เรรวน ความมั่นคงที่แท้จริงไม่มีวันจาง ใจถึงใจ ก้าวไปด้วยกัน แสวงจุดร่วม สงวนจุดต่าง เพื่อให้เกิดเอกภาพบนความแตกต่าง
เราจะอยู่รอดได้คงมีเพียงทางเดียวคือ ต้องมองไปยังอนาคต และลงมือปฏิบัติอย่างจริงจัง คิดแบบเด็ก ทำแบบผู้ใหญ่ อย่าคิดแบบผู้ใหญ่ แล้วทำแบบเด็ก คิดไป ยิ้มไปแบบอารมณ์ดี ไม่ว่ากัน อย่างน้อยก็ได้คิดดี มีจิตใจที่ดีงามต่อเพื่อนมนุษย์ · พ่อครูขา หนิงกราบขอบพระคุณแทบตักค่ะ แล้วมีพ่อครูลูบหัว เป็นสุขจัง· ได้คุยกับพ่อครูบาแล้ว ( และอาจารย์แป๋วด้วย ) หายอกหักแล้วค่ะ· หนิง ลูกครูบาสุทธินันท์ซะอย่างเนอะ... พ่อเนอะ^__*
พ่อครูฯ คะ
บ้านนี้ อ้วน 2 ผอม 2 ค่ะ
ขาว 2 คล้ำ 2
เหมือนพ่อคนนึง เหมือนแม่คนนึง
ไม่เชื่ออย่าลบหลู่
วันนี้ วันดี วันพระ พี่ ๆ น้อง ๆ ลูก ๆ พ่อครูฯ ท่านใด ที่อยู่กับครอบครัว (พ่อ แม่) อย่าลืมดูแลแม่พระ พ่อพระ ในบ้านด้วยนะคะ
- นัดเจอท่าท่านทราย
- คนเก่งเรียนรู้จากประสบการของตนเอง
- ไปทำอะไรที่กรุงเทพฯครับพ่อครูบา เดินทางอีกแล้ว
- รอคำตอบจากผู้ใหญ่ท่านหนึ่งอยู่ครับผม
- ขอบคุณครับ
มองไปยังอนาคต และลงมือปฏิบัติอย่างจริงจัง คิดแบบเด็ก ทำแบบผู้ใหญ่ อย่าคิดแบบผู้ใหญ่ แล้วทำแบบเด็ก คิดไป ยิ้มไปแบบอารมณ์ดี ไม่ว่ากัน อย่างน้อยก็ได้คิดดี มีจิตใจที่ดีงามต่อเพื่อนมนุษย์ มีรอยยิ้มเป็นพุทธบูชา ตกลงตามนี้นะจ๊ะชาวก๊วนที่ร๊าก..
ตกลงค่ะ.....ครูบาขา
วันนี้ มาเป็นหัวหน้าสนามสอบ A-NET ที่โรงเรียนกัลยาณวัตรอีกแล้วค่ะ....แล้วก็เจอกับปัญหาเดิมๆ ทั้งๆ ที่ย้ำแล้ว ย้ำ อีกค่ะ.....
 |
paew เมื่อ |
เราเลือกงานไม่ได้
แต่จะช่วยให้งานเป็นปกติ เท่าที่จะทำได้
ผมไม่ห่วงหรอก คนที่ผ่านสนามหัวเราะของสำนักนี้มาได้ จะเผชิญอะไรๆได้สบายมาก
หลักการ เครียดแค่ไหนก็ยิ้ม
กระบวนการ ยิ้มแล้ว ชวนกันแย้มยิ้ม
นโยบาย ยิ้มวันละนิดจิตแจ่มใส
ปฎิบัติการ วันนี้คุณยิ้มแล้วหรือยัง
ข้อควรระวัง ท่านอาจจะเป็นโรคยิ้มเรื้อรังได้!!
- คุณพ่อขา...แวะมารับสิ่งดีๆในวันมาฆบูชาค่ะ
- หว้าจะพิจารณาจิตใจของตัวเองค่ะ วันนี้ถ้าไม่ได้ไปเวียนเทียนก็คงทำวัตรเย็นอยู่ที่บ้านค่ะ
- พี่หนิง...อกหักเป็นเรื่องธรรมชาติค่ะพี่ ไม่มีใครเราก็อยู่ได้เน๊าะพี่เน๊าะ...
- 555 อกหักเรื่องงานค่ะ อาจารย์ลูกหว้าขา แต่มีคนดามแล้วค่ะ ทั้งพ่อครูบาทั้งอาจารย์แป๋ว ดีใจที่มีวันนี้...มีกัลยาณมิตรมากมาย
- พ่อครูบาขา วันนี้พาคุณแม่และครอบครัวพี่สาวไปทานข้าวนอกบ้านที่ขอนแก่นมากันค่ะ เราพูดคุยกันถึงพ่อครูบาฯ ตลอดทางเลยค่ะ วันหลังหนิงจะพาพี่เขย (ผอ.รร.ประถมฯ) เข้าไปกราบพ่อครูบาด้วยนะคะ
 |
ได้ฟังเรื่อง ครอบครัวดีมีความเอื้ออาทรกัน ก็ดีใจที่มีวันครอบครัวกันได้บ่อยๆ
- เมื่อคืนญาติๆที่อยู่บางกอกทั้งหมดก็นัดเจอกัน คุยกัน แล้วก็ยกโขยงไปกินข้าวกันที่เดลีควีนหรืออะไรไม่แน่ใจ อยู่ติดกันกับร้านบัว ใกล้ๆกับโรงพยาบาลวิภาวดี อาหารเข้าก็ฉูดฉาดดี เพราะอยู่ในกรอบ ระดับ มืออาชีพ แต่มันขาดเสน่ห์
- ไม่เหมือนกับที่เราจะได้ชิมข้าวยำปักใต้
- แกงผักหวานใส่ไข่มดแดง
- แกงอ่อมยอดหวาย
- แล้วยังจะมีสลัดมาจากหัวเมืองพิษณุโลกอีก (ถ้าเขามีวาสนาพอมาได้)
- เอ้อ ว่าแค่ค่ายสารคาม กับ ขอนแก่นนี่ จะโชว์ อะไร
- ทางกรุงเทพไม่ต้องห่วง ล้วนเป็นเจ้าแม่เสน่ห์ปลายจวักทั้งนั้น
พ่อครูฯ ค่ะ
ข้าวยำ จะอร่อยได้ ก็เพราะพวกเราชาวบล็อก เลือกเก็บผักสด ๆ จากสวนพ่อครูฯ มาเป็นส่วนประกอบของข้าวยำค่ะ
- สารคามโชว์การกินค่ะพ่อครูขา กินมาก กินไวในพริบตา ในขณะพูดจ้อยๆ อิอิ ^__* มีรางวัลแชมป์กินวิบากเป็นประกันค่ะ
- หนิงทำกับข้าวไม่เป็นค๊า...ไม่มีเสน่ห์ปลายจวักเลยค่ะพ่อครู แย่เนอะ ^__*
สวัสดีค่ะ พ่อครูฯ
เจ้านกขมิ้นเหลืองอ่อนเอย ค่ำแล้วจะนอนที่ตรงไหน
นอนไหนก็นอนได้ สุมทุมพุ่มไม้ก็เคยนอน
อิอิ
พ่อครูฯ ทานข้าวรึยังค่ะ ช่วงนี้ ลูก ๆ สงกะสัย ทำไมคุณแม่ ทำกับข้าวทานเองบ่อยจัง
บอกไปว่า แม่ต้องหัดฝึกปรือฝีมือไว้ กลัวไปทำให้ก๊วนพ่อครูฯ ทาน แล้วไม่อร่อย อายเขาแย่เลย
น้องฟางบอกว่า โอ้โหแม่ กว่าจะไปอีกตั้งนาน เดือนเมษาฯ โน่น รีบฝึกไปทำไม
ด้วยความเคารพค่ะ
พ่อครูฯ ขา
อีกไม่กี่นาที ก็จะเป็นวันดีอีกวันหนึ่ง อยากให้พ่อครูฯ เป่ากระหม่อมให้จังเลยค่ะ
พรุ่งนี้จะรีบตื่นไปตักบาตร แต่เช้า ค่ะ พ่อครูฯ ขา
- มายิ้มยิ้มๆครับพี่
- ท่านครูบาครับ และอาจารย์ขจิตครับ ประมาณคนสักเท่าไหร่ครับ ผมจะได้กะ "หวายดงหลวง" ได้ถูก หรือว่าใกล้วันค่อยแจ้งก็ได้ครับ
- ไหนๆจะมากันทุกภาคแล้วก็ต้อนรับอาหารถิ่นให้เต็มที่ ถ้าไม่เช่นนั้นผมจะเตรียมยกภูไก่เขี่ย ภูเพ็ก ภูโตงเตง ภูถ้ำนก ภูผาแดง ภู........มาหมดเลยนะเนี่ย