ห่างหายกันไปน๊าน..นาน กับการเขียนบันทึกจากการทำงานตั้งใจจะเริ่มต้น เล่าเรื่องราวดี-ดี ที่ได้จากการประชุม ทั้งสาระความรู้ รวมถึงแง่คิดต่าง-ต่าง แต่ก็หาเวลาว่างยากเสียจริง-จริง ทั้งนี้ ทั้งนั้น อาจเป็นเพราะ .. ช่วงนี้ เป็นช่วงต้นๆปีของการทำงานและกลางปีงบประมาณ การจัดประชุมอบรม ชี้แจง เกี่ยวกับงานต่าง-ต่าง เลยมีมามากมาย จนช่วงนี้ต้องให้คำกัดความ กับตัวเองดังนี้ "งานท่วมหัว ประชุมพันพัว แต่จะมั่วก็ไม่ได้ ค่อย-ค่อยสะสางกันไป ไม่เป็นไรทำงานตามยถากรรม" (สนุกๆหน่ะคะ- - ขำขำ คลายเครียด)
เริ่มทบทวนสิ่งที่ตกค้างกันมา เอาเป็นว่าขอเริ่มต้นจากการเข้าร่วมอบรมแกนวิชาการสุขภาพชุมชน รุ่นที่ 1 ครั้งที่ 2 ที่ โรงแรมPrince Palace มหานาค กรุงเทพฯ ในวันที่ 19-20 กุมภาพันธ์ 2550 ซึ่งเป็นภาคสองต่อเนื่องจากการอบรมในครั้งแรกที่จัดขึ้น ระหว่างวันที่ 18-21 ธันวาคม 2549 ณ ห้องโยธิน 1 โรงแรมหาดทอง จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ในการอบรมทั้งสองครั้ง ---> ทำให้ผู้เขียนได้เข้าใจถึงกระบวนการทำงาน และแนวทางที่จะเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนจริงๆ และเหล่านี้เองยิ่งทำให้กระตุ้นให้สมอง อยากลองลงไปทำงานในพื้นที่ดูบ้าง ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องยกความดี ความชอบให้กับ วิทยากร: นพ. โกมาตร จึงเสถียรทรัพย์ และคณะ ที่สามารถสร้างบรรยากาศของการอบรม ให้เป็นเวทีของการเรียนรู้งานวิชาการปฐมภูมิ ชนิดที่ว่าเข้าใจเนื้อแท้ของงานวิชาการปฐมภูมิ และงานสาธารณสุขในชุมชนเลยที่เดียว ในการบรรยาย แต่หล่ะหัวข้ออาจารย์โกมาตรก็มีเอกสารประกอบที่ครบถ้วน จนทำให้ผู้เขียนเกิดสนใจและอยากลงไปทำงานในชุมชนจริงๆ เรียกได้ว่า --> อยู่ในช่วงค้นหา"ตัวเอง" ว่า... หากเป็นไปได้ก็อยากลงไปศึกษารูปแบบการทำงานในพื้นที่สัทีน๊า (เฮ้ยย .. รอโอกาสอยู่เนี๊ยะ) งี่แหละค่ะการทำงานของข้าราชการไทย เลือกได้ซะที่ไหน ว่าอยากทำอะไร แต่ถึงจะทำที่ไหนก็ถือว่าทำงานเหมือนกัน เอาหล่ะคะแล้วจะเก็บเกี่ยว เก็บตกบรรยากาศและสาระดี-ดี จากการประชุมครั้งนี้มาฝากกันอีกครั้งนะคะ
มาร่ายยาวกันต่อ - -> หลังจากกลับมาจากอบรมที่กรุงเทพ ก็เข้าอบรมเทคนิคการทำ Pap-smear กันต่อเลย ซึ่งจัดขึ้นเพื่อพัฒนาศักยภาพเจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบงานควบคุมโรคไม่ติดต่อประจำสถานีอนามัยแต่ละแห่ง ให้มีทักษะในการตรวจและส่งที่ถูกต้อง ที่จัดขึ้นที่โรงพยาบาลระนอง ในวันศุกร์ที่ 23 กุมภาพันธ์ 2550 โดยการจัดทำโครงการจาก ฝ่ายสนับสนุนวิชาการสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดระนอง ที่ต้องเข้าร่วมเนื่องจากผู้เขียนเป็นผู้รับผิดชอบงานควบคุมโรคไม่ติดต่อ สำนักงานสาธารณสุขอำเภอกะเปอร์ (แหะๆ)เรียกได้ว่าเป็นการเออ.. อบรมที่ค่อนข้างเข้าใจยากนิ๊ดนึง เนื่องจากผู้เขียนเองไม่ได้มีทักษะการตรวจมาก่อนหน้านี้ แต่คิดว่าเราเข้าไปเพื่อรับรู้และเข้าใจในเนื้องาน เพื่อเพิ่มความรู้ในงานที่ตนเองรับผิดชอบมากกว่า ( รู้ไว้ใช่ว่า... ใส่บ่าแบกหาม) ในทางกลับกัน การอบรมในครั้งนี้กลับเป็นประโยชน์มากมายกับผู้ปฏิบัติงานจริงในพื้นที่
ยังไม่หมดแค่นี้แน่นอน .. เพราะต่อมาก็ได้รับมอบหมายจากท่าน(รักษาการ)สาธารณสุขอำเภอกะเปอร์ ให้เข้าร่วมประชุม NGO Meeting เพื่อพัฒนาเครือข่ายการทำงานร่วมกันระหว่างภาครัฐและเอกชน ครั้งที่ 2/2550 วันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2550 ณ ห้องประชุมชั้นที่ 3 สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดระนอง ซึ่งในครั้งแรกทางสาธารณสุขอำเภอเป็นผู้เข้าประชุม แต่เนื่องจากทาง(รักษาการ)สาธารณสุขอำเภอกะเปอร์ คุณอำนาจ เทพรักษ์ ติดภาระกิจจึงมอบหมายให้ผู้เขียนเข้าร่วมประชุมแทน เป็นการพบปะพูดคุยกันระหว่างหน่วยงาน NGO ทั้งหมดที่เข้ามาทำงานและให้ความช่วยเหลือในพื้นที่จังหวัดระนอง ผู้รับผิดชอบงานและสาธารณสุขอำเภอทุกแห่ง โดยมีนายแพทย์สาธารณสุขจังหวัดเป็นประธานในที่ประชุม แนวคิดคงเริ่มต้นมาจากในพื้นที่จังหวัดระนองเองมีกลุ่ม NGO หลายกลุ่มเข้ามาทำงานจึงได้มีการจัดเวทีขึ้นเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารและติดตามผลการดำเนินการเพื่อจะได้มีการร่วมมือ และเป็นตัวเสริมแรงในการทำงานอีกด้วย
ประชุมติด-ติดกันสามงาน กลับมาที่สำนักงาน พี่ๆเกือบจำหน้าไม่ได้(อิอิ) บางคนถึงขนาดทักว่า คิดว่าย้ายซะแล้ว เป็นงั้นไป!! วันอังคารกลับมาเลยต้องนั่งสะสางงานเป็นการใหญ่ พอวันพุธงานเริ่มเบาบาง ก็ได้รับมอบหมายให้ไปช่วยระดมสมอง และเตรียมพื้นที่ในการรับคณะกรรมการตัดสินการประกวดอสม.ระดับประเทศ (ซึ่งสาขาสุขภาพจิตเข้ารอบสุดท้ายคะ) เรียกได้ว่าเป็นงานช้างเลยที่เดียวเชียวเนื่องจากจังหวัดระนองยังไม่เคยไปเข้าใกล้ความจริงในการประกวดอสม.ได้ถึงขนาดนี้เลย สำหรับกลไกในการดำเนินงานหลักคงเป็นพื้นที่เอง ซึ่งผู้เขียนก็ลงไปช่วยในส่วนของงานวิชาการ และนิทรรศการให้ความรู้ รวมถึงการเตรียมคนในชุมชนให้เข้าใจในงานสุขภาพจิตมากขึ้น มีรูปบรรยากาศการระดมสมองมาให้ดูกันด้วย
มาวันพุธ (ก็วันนี้หน่ะซี!!!) ช่วงเช้าก็ประชุมประจำเดือน โดยมีหัวหน้าสถานีอนามัยทุกแห่ง และเจ้าหน้าที่สำนักงานสาธารณสุขอำเภอกะเปอร์ทุกท่านเข้าร่วมประชุม พอช่วงบ่ายก็เร่งทำวาระการประชุมคปสอ.กะเปอร์ครั้งที่3/2550 ซึ่งจะมีขึ้นในวันพรุ่งนี้คะ.. ดู*-ดู ไปแล้วผู้เขียนเห็นว่า ต่อไปหากมีใครถามถึงงานหลักที่ต้องรับผิดชอบ เห็นที่คงต้องบอกว่า อ้อ!! "งานประชุมทั่วไปคะ" ถึงจะถูก อิอิ เอาเป็นว่า.. ขอพักสายตาจากคอมพิวเตอร์ก่อนดีกว่า เพราะช่วงบ่ายก็นั่งอยู่หน้าจอตลอดเลย เกือบ 4 ชั่วโมงได้แล้วมั้ง??? แล้วจะมาเขียนบันทึกเรื่องเล่าจากการทำงานอย่างต่อเนื่องคะ..
นางสาวอรุฎา นาคฤทธิ์
งานเยอะจริงๆครับ
ผมก็ประชุมเป็นอาชีพเหมือนกันครับ ยิ่งในพื้นที่ 3 จังหวัด ผมประชุมเป็นกิจวัตรเลยแหละครับ เดี๋ยว ศอบต. เดี๋ยวกระทรวงยุติธรรม เดี๋ยว สกว. เดี๋ยวตำรวจ เดี๋ยววิทยาลัยชุมชน ประชุมคณะฯ สภาอาจารย์ ผมว่าเมื่อไหร่สามจังหวัดจะสงบซักที ผมจะไม่ได้ไปประชุมแบบนี้ (เหนื๋อย เช่นกันครับ บางครั้งผมคิดเหมือนคุณน่ะครับ ผมเป็นอาจารย์ หรือ นักmeeting กันแน่) แต่ดีครับที่ไม่ประชุมตอนกลางคืนด้วย มีเวลาเขียนบทความและทำงาน หาข้อมูล อ่านหนังสือก็ตอนกลางคืนนี้แหละครับ งงไปหมดแล้วครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ต่อไปครับจีบัน
น้องเปิ้ล ครับ
ผมเองช่วงนี้ก็เข้าทำนอง "ประชุมเป็นอาชีพ" เหมือนกัน ตั้งแต่กลางเดือน ก.พ. มาแล้ว มีหลายงานที่คั่งค้างไม่ได้มาบอกกล่าวกันในเวทีแห่งนี้เลย และยิ่งมีโปรแกรมต่อเนื่องในการร่วมทีมประเมินสถานบริการของ สสจ.ชุมพร ในฐานะ QRT อีก เดือนนี้ทั้งเดือนก็คงแทบจะไม่ได้อยู่ติดที่ทำงานเหมือนกัน
สวัสดีครับ คุณ
|
สร้างฝันของชีิวิต
คิดตามที่ฝัน
มองหาความจริง
เดินไปในสิ่งที่ควร
.
น้องเปิ้ล เงียบหายก็ยังสงสัยว่าอยู่ดีมีสุขอย่างไร
หาตัวเองในงานเจอหรือยัง
ทุกขั้นจังหวะของบันไดชีวิต มันคงต้องก้าวขึ้นต่อไป
คนทำงานย่อมได้้กำลังใจเสมอ พี่คนหนึ่งในหลายคน ก็เป็นกำลังใจในการทำงานครับ
พยายามต่อไปนะ
น้องเปิ้ล จ๋า...
พี่ ตาหยู ที่ถามว่า..
หาตัวเองในงานเจอหรือยัง ... ยังไม่แน่ใจเหมือนกันนะคะ คงอยู่ที่โชคชะตา มากกว่า
"พี่คนหนึ่งในหลายคน ก็เป็นกำลังใจในการทำงานครับ พยายามต่อไปนะ.." ขอบคุณมากมายกับกำลังใจกองโต๊-โต
แอบแวะเข้ามาฟังเพลงหน่อยนะ
.
ทุกเวลา เดินไปข้างหน้า แชกเช่นชีวิตเรา