เมื่อผมเปลี่ยนเป็น....หมาแพนดี้
เมื่อวันพุธที่ 21 ที่ผ่านมาเป็นวันที่เรานัดกันที่จะพิจารณา ผู้ที่จะได้รับ รางวัล ฅน KM มมส. ประจำเดือนมกราคม ซึ่งเป็นคนแรกของรางวัลนี้ ผมไปถึงห้องทำงานใหม่และโต๊ะทำงานใหม่ ที่เป็นห้องใหม่และโต๊ะใหม่จริง ๆ ที่อาคาร D ห้อง 207 ที่พวกเราชาว วิชาศึกษาทั่วไป ได้รับการอนุเคราะห์ให้มาอยู่ชั่วคราว รวม 10 ชีวิต กับหนึ่งผู้ประสานงาน หลายท่านอาจจะจำได้ว่า อาคาร D นี้คืออาคารที่เราใช้จัด KM-workshop เมื่อวันที่ 24 มกราคม ที่ผ่านมานั่นเอง เป็นอาคารเพิ่งสร้างเสร็จ ห้องจึงเป็นแต่ห้องโล่ง ๆ อย่างเดียว แน่นอนครับ ไม่มีโทรศัพท์ แต่ทุกคนก็ไม่ค่อยเดือดร้อนกันเพราะเดี๋ยวนี้ทุกคนมีมือถือติดตัวกัน สิ่งที่ผมดูเหมือนจะเดือดร้อนมากกว่าใคร ๆ ก็คือเรื่องไม่มี สัญญาณ หรือ สายเชื่อมต่อ Internet มาถึงบริเวณนั้น ห้องนั้น
ตั้งแต่วันที่ 27 มกราคม ที่ผมถูกบังคับให้ย้ายมา (ที่บอกว่าถูกบังคับก็เพราะ หลังจากจัด workshop วันที่ 24 แล้วผมติดสอน เลยไม่ได้เข้าไปที่ทำงานเดิม ไปอีกทีโต๊ะขนาดเล็กที่เคยขอใช้นั่งทำงาน ที่ผมไปขอให้เขาเดินสาย Internet Network มาให้เพื่อให้ใช้ได้ ก็ถูกย้ายไปไหนแล้วก็ไม่ทราบ เหลือแต่กล่องเอกสารวางอยู่แถวนั้น ได้รับทราบว่าโต๊ะนั่งใหญ่ตรงนั้น(ไม่ใช่โต๊ะที่ผมใช้นะครับ) เขาเตรียมจัดไว้ให้ ท่านผู้ช่วยฯ คนใหม่ไปแล้วครับ จึงต้องเคลียร์พื้นที่ให้ท่าน
ย้อนกลับเข้าเรื่องทำไมผมเปลี่ยนเป็น หมาแพนดี้ ในเช้าวันที่ 21 กุมภาพันธ์ เสียที่นะครับ เมื่อต้องมาอยู่ในที่ ๆ ไม่มี Internet ใช้ตั้งแต่ปลายเดือนมกราคมเป็นต้นมา ผมก็จะใช้เวลาส่วนใหญ่ทำงานอยู่ที่คอนโดที่พัก แต่ก็พยายามติดต่อหลาย ๆ ฝ่ายเพื่อที่จะให้ได้มี Internet มาใช้งานที่ห้อง D207 ก็ได้รับการบอกจากผู้ดูแลว่า การมาอยู่ห้องนี้ เป็นการมาอยู่ชั่วคราวเท่านั้น ผมก็เที่ยวไปเดินสอบถามห้องอื่น ๆ แถวนั้นซึ่งทราบว่าเป็นของ วิทยาลัยการเมืองการปกครอง เป็นระยะ ๆ ว่าเขาดำเนินการอย่างไร เพื่อให้ได้ Internet มาใช้งาน จนกระทั่งกลางเดือน กุมภาพันธ์ เขาก็มี Internet ใช้กัน วันจันทร์ที่ 19 ผมก็พยายามอีกโดยเดินไปดูตามห้องต่าง ๆ รวมทั้งห้องชั้นสามที่อยู่ตรงกับห้อง D207 ด้วยความบังเอิญพบอาจารย์ที่รู้จัก (รู้จักแต่หน้าและตัว แต่จนเดี๋ยวนี้ก็ยังไม่ทราบชื่อเลยครับ) เป็นอาจารย์ วิทยาลัยการเมืองการปกครอง เคยพบกันที่โต๊ะตีปิงปอง ก็เลยได้รับความอนุเคราะห์ พาไปสอบถามวิธีการที่จะไปขอให้ศูนย์คอมพิวเตอร์มาช่วยเดินสายชั่วคราว เพื่อให้สามารถใช้งาน Internet ได้ ผมขอขอบพระคุณไว้ในที่นี้ด้วยครับ
ผมเดินไปติดต่อที่ตึกศูนย์คอมพิวเตอร์ (เน้นว่าเดินนะครับ เพราะไม่มีโทรศัพท์) เจ้าหน้าที่ผู้ดูแลเรื่องนี้ที่ศูนย์คอมพิวเตอร์ และก็ได้กรอกแบบฟอร์มขอความอนุเคราะห์ แล้วก็ต้องเดินมาขอความกรุณาให้ทางฝ่ายวิชาการ ซึ่งเป็นต้นสังกัด ขอให้ช่วยทำหนังสือเพื่อขอความอนุเคราะห์ไปยังศูนย์คอมพิวเตอร์ด้วย เพราะเจ้าหน้าที่จะไม่สามารถมาดำเนินการให้ได้ ถ้าไม่มีหนังสือจากหน่วยงานต้นสังกัดขอไป
ผมเข้าไปดูห้องพักอาจารย์ ของวิทยาลัยการเมืองการปกครอง ที่อยู่ชั้นบนตรงกับห้อง D207 แล้ว พบว่า Hub ของเขาที่มีอยู่ ยังมี Port ว่างเหลืออยู่อีก จึงขอความอนุเคราะห์ขอใช้ชั่วคราว เพราะทราบดีว่า ถ้าให้ฝ่ายวิชาการ จัดซื้อก็คงอีกนาน และไปชี้แจงขอความกรุณาจากทางเจ้าหน้าที่ศูนย์คอมพิวเตอร์ เพื่อขอโยงจากชั้นสามลงมาใช้ชั้นสองชั่วคราวก่อน ซึ่งทางเจ้าหน้าที่ศูนย์คอมพิวเตอร์ก็รับปากว่าจะช่วยมาดำเนินการให้ อันนี้ผมขอขอบพระคุณ เป็นอย่างสูงไว้นะที่นี้ด้วยครับ
แล้ววันที่ผมต้องแปลงร่าง จากหมีแพนด้า กลายเป็น.....หมาแพนดี้ ก็มาถึงในเช้าวันที่ 21 กุมภาพันธ์ เมื่อผมเข้ามาที่ห้อง D207 พบว่า มีสาย Internet ต่อลงมาจากห้องชั้นสาม ลงมาใช้ได้แล้วที่ ห้อง D207 แต่มันไปเชื่อมต่อกับเครื่องคอมพิวเตอร์ ของอาจารย์อีกท่านหนึ่ง แถมสายที่โยงลงมา กลับไปลงที่ด้านตรงกันข้ามกับโต๊ะที่ผมนั่งอยู่ซึ่งอยู่ด้านเดียวกับสายที่ลงมาจากชั้นสาม แถมมีเครื่องส่งสัญญาณแบบ WiFi ติดอยู่อีกด้วย ผมจึงถาม สาเหตุมันคืออะไร ? ทำไมจึงเกิดอย่างนี้ขึ้นได้ ? ผมซึ่งเป็นคนพยายามติดต่อเพื่อให้ได้มาซึ่ง การที่จะสามารถใช้ Internet ได้ เมื่อได้มา กลับกลายเป็นคนอื่นได้ใช้ก่อน ขณะที่ผมยังใช้ไม่ได้ ได้รับการอธิบายสาเหตุว่า ทางศูนย์คอมพิวเตอร์ไม่มีสาย สายที่ใช้เป็นสายส่วนตัว เช่นเดียวกับเครื่องส่งสัญญาณ WiFi ก็เป็นของส่วนตัว ผมจึงสติแตกและแปลงร่างเป็น หมาแพนดี้ไป พูดอะไรไปบ้าง ต้องขอโทษอาจารย์ ที่อยู่ในห้อง D207 ในตอนนั้นด้วยครับ คำอธิบายหรือเหตุผล รับไม่ได้ครับ เป็นการฉวยโอกาส
(วันนี้ สติ กลับมาแล้วครับ ทำใจได้แล้ว ครับ....สติมา..ปัญญาเกิด.....อโหสิ)
ความเห็น (1)
เรียนท่านพี่ปานดา
จะเป็นหมาแพนดี้ หรือ หมีแพนด้า ขอให้ร่วมพลีสร้างสรรค์ ร่วมพลังสรรค์ลิขิต สะกิดร่วมเรียนรู้ ครับ