พื้นที่ที่ไร้ความมั่นคง

อยู่อย่างหวาดหวั่น

ฉันเรียนและทำงานในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้มาเป็นเวลา 6ปีแล้ว

ฉันอยู่ในพื้นที่ตั้งแต่ปัตตานี ยะลา นราธิวาสยังเป็นเมืองที่น่าอยู่ที่สุดเท่าที่ฉันเคยอยู่มา แต่เมื่อเกิดเหตุการรความรุนแรงขึ้นซึ่งมีมาต่อเนื่อง3ปีแล้วและนี่กำลังจะเข้าปีที่4 ฉันยังไม่สามารถกลับไปเป็นวิถีชีวิตแบบเก่าได้เลย

พื้นที่แห่งนี้กลายเป็นพื้นที่ไร้ความมั่นคง ผู้คนอยู่กันอย่างหวาดหวั่น แม้รัฐบาลจะพยายามสร้างความสมานฉันท์อย่างไรก็ตามทีแต่ในเมื่อรัฐบาลยังมองเห็นพื้นที่แห่งนี้เป็นเพียงโรงงานแห่งผลประโยชน์ ความรุนแรงที่เกิดขึ้นคงหาข้อจบสิ้นได้ยาก

และคนที่น่าสงสารมากที่สุดในแผนการอันนี้คือ ชาวบ้านไม่รู้เรื่องอะไรด้วย ฉันไม่ได้กล่าวหาแต่อยากให้ทุกคนเห็นใจชาวบ้านอย่างพวกเราทีหาเช้ากินค่ำ ซึ่งตอนนี้ทุกคนไม่มีจิตใจจะทำประโยชน์ให้กับพื้นที่แห่งงนี้กันแล้ว

คนที่จริงจังและจริงใจก็ต้องถอยออกไปเพราะกลัวว่าจะต้องโดนกับตัวเองเข้าสักวัน

[ย่ามแดง]

เหนื่อยจังนะ..น้องเก๋ว่าไหม

[พงศ์เทพ]

ใช่ครับพี่เก๋ ไม่รู้เป็นอะไรไปแล้วเมืองไทย ถึงเวลาแล้วที่ทุกฝ่ายจะต้องร่วมมือกันแก้ปัญหา 3 จังหวัดชายแดนใต้นะครับ ขอให้สู้สู้ ในการทำงานนะครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

• ตามมาทักทาย
• อยากให้แสดงรูปปลาตีนหน่อย
• ถ้าเป็นไปได้ลองไปทักทานท่านอื่นๆบ้างนะครับ

[จินตนา อิ่มรักษา]

เข้ามาทักทายให้กำลังใจค่ะ

ไม่รู้จะพูดอย่างไรดี ขอให้คุณพระคุ้มครอง ปลอดภัยในทุก ๆ วันนะคะ

[นาย ซัมรี แคเมาะ]

จะเอ๋พี่เก๋ไม่เข้ามาทักทายกันเลย

[จารุวัจน์ شافعى]

รัฐบอกว่า ประชาชนในพื้นที่ยังไม่ให้ความร่วมมือ ถามรัฐจริงๆ เถอะว่า ถึงแม้เขาจะรักชาติรักแผ่นดิน แต่เขาก็ต้องรักตัวเอง รักครอบครัว ดังนั้นถ้ารัฐสร้างความปลอดถัยให้เขาไม่ได้ เขาจะให้ความร่วมมือกับรัฐได้อย่างไร