ถึงนกกระจาบ.....จากนกกระจิบ


เรื่องดี ๆ จาก เวบค่ะ 

นิทานเรื่อง ..... นกกระจาบ

นกกระจาบสามีภรรยาคู่หนึ่ง ..... ทำรังอาศัยอยู่ที่ต้นไทรใหญ่ริมแม่น้ำ



อยู่มาวันหนึ่ง ..... ไฟไหม้รังของนกกระจาบ นกกระจาบทั้งคู่เห็นไฟไหม้รังก็ช่วยกันดับไฟ ใช้ความสามารถที่มีอยู่ทั้งหมด คือ ปากอมน้ำ ปีกก็ซับน้ำ จากแม่น้ำไปดับไฟ บินกลับไปกลับมา หลายร้อยเที่ยว ไฟก็ยังไม่ดับ



เทวดาเห็นเข้า ..... จึงกล่าวกับเจ้านกกระจาบคู่นั้นว่า เจ้านกกระจาบเอ๋ย ปากและปีกของเจ้านำน้ำไปดับไฟได้นิดเดียว เจ้าจะดับไหวหรือ” ... ???



เจ้านกกระจาบ ..... เมื่อถูกเทวดาถามดังนั้น จึงร้องตอบเทวดาว่า จะดับไหวหรือไม่เราก็ต้องพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะดับไฟ แม้ต้องดับไฟกระทั่งตัวตาย ก็ต้องดับ เพราะมันเป็นรังของเรา



<<< นิทานก็จบลง >>>



แนวทางการวิเคราะห์เพื่อประเทืองปัญญามีดังนี้ .....



1. ปัญหาของเรา เราต้องแก้ไข แม้ยากลำบากเพียงใด ก็ต้องแก้



2. ถ้าเป็นปัญหาของหน่วยงานของเรา เราต้องช่วยกันแก้ เพราะมันเปรียบเสมือนบ้านของเรา เช่นกัน



3. ปัญหา หรือ ความทุกข์ที่เกิดขึ้น เหมือนไฟที่กำลังไหม้รังของนกกระจาบ แม้แก้ยาก มีปัญญาน้อยก็ต้องแก้ไขตามปัญญาของตนก่อน



4. การแก้ปัญหา หรือ การหาทางแก้ไขให้ได้นั้น จำเป็นต้องทำให้ได้ เพราะถ้าทำไม่ได้ ก็ต้องทุกข์ทรมานไปเรื่อยๆ เหมือนตายทั้งเป็น คือต้องอยู่อย่างคนมีชีวิตแต่ไร้ซึ่งจิตวิญญาณ มีชีวิตอยู่ไปวันๆ โดยไร้จุดหมายปลายทาง



การแก้ไขปัญหา ..... ไม่ว่าจะเป็นของตัวเอง หรือของสังคมส่วนรวม จึงต้องมีความพยายาม และมีความอดทนอย่างยิ่ง 



 แล้วท่านละคะ อ่านเรื่องนี้แล้ว จะหนีปัญหา สู้ปัญหา หรือมองข้ามปัญหา 

 

ปัญหามาปัญญาเกิด จริงหรือไม่คะ???????

 
หมายเลขบันทึก: 79487เขียนเมื่อ 19 กุมภาพันธ์ 2007 16:09 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 มิถุนายน 2012 21:44 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (16)
  • เยี่ยมวรยุทธค่ะ...น้องอึ่งอ๊อบ
  • แน่นอน..ปัญหาของเรา  เราเองต้องแก้
  • และยังแก้ปัญหา  ให้กับคนอื่นอีกนี่สิ

อิอิ  ขำขำค่ะ  กลับบ้านก่อนค่ะ

ทุกปัญหามีคำตอบ

ไม่ใช่ ทุกคำตอบ มีแต่ปัญหา

เฮ

ลึกซึ้งมากค่ะ จะจำเอาไว้เตือนใจ

ขอบคุณค่ะ ต้องดับไฟให้ได้ด้วยตัวเองค่ะ

^___^

ปัญหามีไว้แก้ ไม่ได้มีไว้แบก.....หากหนักหนาก็พัก แล้วออกมาจากวงจรแห่งปัญหา มองกลับเข้าไป อาจทำให้เรามองเห็นวิธีการแก้ปัญหานั้นได้.....ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆ.....แต่ตัวบุ้งไม่ดีแน่ๆ แม้มันจะน่ารักก็เหอะ........
  • ขอบคุณครับ...
  • นิทานสอนใจ  สอนคน ได้อย่างล้นเหลือ..
  • เยี่ยมยุทธในกุศโลบายครับ
  • พรุ่งนี้ขออนุญาตจ่ายแจกให้น้อง ๆ พี่ร่วมงานได้อ่านนะครับ
เราเริ่มต้นแก้ปัญหาด้วยนเองก่อน เมื่อแก้ไขไม่ไหว หาตัวช่วย เผื่อจะมีความรู้ ความคิดดีๆจากคนอื่นมาช่วยได้ด้วยค่ะ มาอ่านนิทานก่อนนอนเหมือนกัน ค่ะ

สวัสดีค่ะ  อ่านคอมเม้นท์ของท่านอาจารย์ JJ แล้ว ฮา เลยค่ะ

ทุกปัญหามีคำตอบ

ไม่ใช่ ทุกคำตอบ มีแต่ปัญหา

ชื่นชมในความอดทนของเจ้านกกระจาบที่พยายามจะแก้ไขปัญหา แต่อย่างลองทำอย่างนี้อาจจะเร็วขึ้นและได้ผลขึ้น ฮิๆๆ

 เอ่อ  มาเติมจากข้างบนนิดนึงนะคะ

...เจ้านกกระจาบเห็นว่า ได้บินไปบินมา อมน้ำมาหลายเที่ยวแล้วไฟก็ยังไม่ดับ

ก็เลยไปบอกเพื่อน ๆ คือ เจ้านกกระยาง นกกระสา และนกอื่น  ๆ มาช่วยกันดับอ่ะค่ะ 

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า  หากปัญหานั้นยิ่งใหญ่ จนสุดปัญญาแล้ว  กัลยานมิตรดี ๆ ก็พร้อมมีช่วยเหลือ  .. คุ้น ๆ เหมือนการ์ตูนของวอลดิสนีย์ ไหมคะ  ฮิๆๆ

ชอบค่ะ ชอบ  ชอบที่พี่อึ่งฯ เขียนเล่า ผนวกกับที่คุณจินตนา ต่อยอด เป็นอะไรที่ดีมาก ๆ เลยค่ะ

ทุกปัญหา แก้ได้ ถ้าได้กัลยณามิตร ที่ดี

อ่านแล้ว ทำให้นึกถึงบันทึกของคุณเมตตา ที่เธอเปรียบเปรยตัวเองเป็นไก่ ที่ต้องหัดบิน

อยากบอกเธอเหลือเกิน มีปัญหาอะไร กัลยาณมิตรอย่างพวกเรา พร้อมที่จะช่วยเหลือ จริงไหมค่ะ

ครูอ้อยคะ

  • บางทีเจอกับตัวเอง ก็หนักเหมือนกัน
  • เดี๋ยวนี้หนูเก่งขึ้นเยอะ ฝึกค่ะฝึก
  • เดี๋ยวก็ผ่านไปเอง ทุกอย่างมีทางออก
  • ไม่ประตูก็หน้าต่าง กระจกก็ทุบง่ายหน่อย  ร้าวไปแก้ไขไม่ได้ ก็หากระจกใหม่ เสียตางค์แต่ถ้าคุ้มก็โอเค  ไม่อย่างนั้นก่อกำแพงเลย ถ้าอยากให้แข็งแรง  แต่ถ้าจำเป็นต้องรื้อก็ต้องใช้เวลา  ดังนั้น 
  • ก็แล้วแต่ว่าเราจะใช้อะไรในการทำเป็นทางออก   (อย่าลืมทางออกฉุกเฉิน  และบันไดหนีไฟด้วยก็แล้วกันค่ะ) 
  • ยิ้ม ๆ

 

ท่าน อ.หมอ JJ คะ

  • ทุกปัญหามีคำตอบ
  • ไม่ใช่ ทุกคำตอบ มีแต่ปัญหา
  • ยังสงสัยค่ะ นอาจารย์  เค้าบอกว่า ปัญหามาปัญญาเกิด  แล้วถ้าปัญหาไม่มา ปัญญาจะเกิดหรือเปล่าคะเนี่ย  ยิ้มยิ้ม
  • ขอบคุณอาจารย์นะคะ

น้องแนนคะ

  • ทำคนเดียวอาจะเหนื่อยและต้องใช้เวลา และบางครั้งเมื่อใช้เวลา อาจทำให้เกิดความเสียหายเพิ่มขึ้น
  • ทีมจะช่วยเราได้มาก มองหาเพื่อนเถอะค่ะ
  • แล้ว "เรา" จะช่วยกันฟันฝ่า ไงคะ
  • พี่เชื่อพลังใจในการทำงานเป็น "ทีม" ค่ะ
  • เหมือนที่เรารวมกันเป็นทีมใน G2K แห่งนี้ไงคะ ช่วยกันขับเคลื่อนตามกำลัง บทบาท ศักยภาพ ของแต่ละคนที่มีอยู่
  • สำหรับพี่เป็นแนวร่วมและกำลังใจค่ะ  ยิ้มยิ้ม

อ.แป๋วคะ

  • ปัญหาทุกอย่างมีทางออกเสมอ และยิ่งได้คำแนะนำจากท่านอาจารย์ทั้งหลายใน G2K ยิ่งทำให้พวกเราตัวเล็ก ๆ (เล็กจริง ๆ ค่ะ) มีกำลังใจในการทำงาน เพื่อประโยชน์สุข แก่ตัวเรา แก่งาน แก่สังคม และประเทศชาติ (หนูเป็นเรื่องเหมือนกันนะคะ...อิอิ)

คุณแผ่นดินคะ

  • ขอบคุณที่จะนำสิ่งที่เล่าสู่กันฟัง แบ่งปันถึงน้อง ๆ ด้วย
  • งานที่คุณแผ่นดินทำอยู่ เป็นการส่งเสริม/สนับสนุน ในการผลิตบัณฑิตให้ออกไปเป็นบุคคลคุณภาพ  และทำด้วย(หัว)ใจ (เหี้ยม ๆ ....ฮา.....ความลับหรือเปล่า)
  • พี่นับถือค่ะ

มาเยี่ยม...ขอชื่นชมข้อคิดจากนิทานดี ๆ

นกกระจาบ...ตัวน้อย ๆ ทำรังแต่พอตัวนะครับ

เป็นข้อคิดเตือนตนได้อย่างดีทีเดียวครับ

ขอบพระคุณค่ะอาจารย์ที่มาเยี่ยม

วันนี้ก็เป็นนกกระจาบ ที่ไม่ยอมหนีปัญหาค่ะ

ปัญหามา  ปัญหาก็เกิด ทำไมปัญญามันมาช้าจังเน๊อะ

มาเยี่ยม...

สิ่งของมีค่านะ  มักซ่อนตัวอยู่ไกลเราต้องไปหาเอง

เหมือนเพชรอยู่ในดินลึก ๆต้องแสวงหาจึงได้มา

ปัญญาก็เหมือนสินค้าอันมีค่าอยู่เมืองไกล  ต้องยากลำบากไปจึงจะได้สินค้ามา...ปัญญาไม่มาหาเรา  เราต้องไปหาปัญญา...ฮา ๆ เอิก ๆ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท