ตามดูตัวเอง:ความสุขหายไปไหน?.....


มองดอกไม้ไม่สวยดั่งเดิม มองดวงดาวไม่สุกสกาวเช่นเคย ผีเสื้อหายไปไหนหมดไม่มาบินวนให้หัวใจเริงร่าเช่นเคย....พบว่าความสุขที่เคยวนเวียนรอบๆตัว....แท้จริงยังคงอยู่

พักนี้ดิฉั้นเป็นโรคไร้อารมณ์ขึ้นมาดื้อๆ...แปลกใจตัวเองที่เคยสั่งสมทำอะไรที่ไม่เคยหมดกลับเหือดหายไป.....(เสียท่าหม๊ด...เคยโม้ท่านอาจารย์ประพนธ์ไว้ว่าแบตเตอร์รี่ชั้นดีไฟไม่หมด)
      ถามตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้น....มนุษย์อยู่ได้ด้วยเหตุผล...ที่ต้องมีมากกว่าอารมณ์....เหตผลของการอยู่ร่วมกันเหตผลของการพึ่งพา....เหตผลของการมีชีวิตอยู่....หรือเหตผลหลายต่อหลายอย่าง....การพบเจอปัญหาเป็นเรื่องปกติ....บางคราวก็มีแรงกระโดดข้ามพ้น....บางคราวก็หมดพลังยอมจ่อมจมกับมันให้พ่ายกันไปข้างหนึ่ง....มีคนกล่าวเสมอว่าดิฉั้นมักปล่อยวางอะไรไม่ได้เก็บมาเป็นห้วงคำนึง ดูจริงจังไปหมด 
            ดิฉั้นยังคงเขียนบันทึกทุกวันแต่กลับซ่อนมันไว้...มิให้ใครอ่านคงเขียนงานสม่ำเสมอ....รู้สึกว่าภาษาที่ใช้ไม่มีพลังงาน...หากปล่อยออกไป....รังแต่จะทำให้ผู้อื่นหมดพลังงานไปด้วย....ผ่านไป....ดิฉั้นก็อ่านงานตัวเองทุกวัน ทุกวัน ทุกวัน ไม่กี่วันดิฉันก็มีพลังงานคืนมาจากการทบทวน...ถามตัวเองกลับไปกลับมา....เสียงจากใจก้องผ่านโสตประสาทรับรู้ วิเคราะห์ ทบทวน ความสุขหายไปไหน?.....
ดอกไม้ไม่สวยดังเดิม มองดวงดาวไม่สุกสกาวเช่นเคย ผีเสื้อหายไปไหนหมดไม่มาบินวนให้หัวใจเริงร่าเช่นเคย....พบว่าความสุขที่เคยวนเวียนรอบๆตัว....แท้จริงยังคงอยู่....แต่เธอมัวจ่อมจมความสุขจึงมิกล้าเปิด โบกมือทักทาย

หมายเลขบันทึก: 79485เขียนเมื่อ 19 กุมภาพันธ์ 2007 16:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน 2012 14:23 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (19)
ลองเอาบันทึกมาลงให้อ่านสิคะ  เขียนไว้เฉยๆ  เสียดายแย่

เอาเพลงนี้คืนมาฝากเป็นกำลังใจสำหรับมิตรภาพค่ะ

http://gotoknow.org/blog/metta-love/65816

 

ความสุขอยู่ที่ใจแหละครับ  ไม่หายไปไหน

  • ครูอ้อยก็เคยเป็นค่ะ...แต่เวลาผ่านไป..ความสุขก็อยู่ที่ใจเราเองค่ะคุณจิ๊บ

การเขียนบันทึก...เป็นการได้ส่งความรู้สึกออกมานะคะ

  • มาคุยกัน  ระบายออกมาเถอะค่ะ..ครูอ้อยมีเรื่องตลกตั้งเยอะ  จะอ่านไหมคะ

วันหนึ่ง...ครูอ้อยแทบช็อค  ตอนที่ขับรถอยู่ที่ถนนลาดพร้าว  บริเวณโชคชัย 4  ครูอ้อยเห็นมนุษย์โครมันยองค่ะ  ไม่ใส่เสื้อผ้า  อ้อ...ลืมไปมนุษย์โครมันยองผู้ชายค่ะ 

สูงประมาณคุณไมโต 

ผิวพรรณประมาณคุณขจิต 

ดวงตาเหมือนคุณแผ่นดิน 

มุมปากเหมือนคุณเอกจตุพร 

เดี๋ยวก่อน...มีใครอีกคะ...คุณจิ๊บยังไม่ยิ้มเลยค่ะ  เอ...ฟันขาวเหมือน..ใครดีน้า..ฮั่นแน่..คุณจิ๊บยิ้มแล้ว..ครูอ้อยดีใจจัง....เย้!  ......

ครูอ้อยกลับบ้านก่อน  สัญญาว่าจะเข้ามาอ่านบันทึกคุณจิ๊บทุกบันทึกค่ะ

บ๊าบบาย  ซียู อะเกน

ข้าฯ  ขอสัญญาว่า......ฮั่นแน่ยิ้มออกมาแล้ว

  • ต๊กกะใจหมดเลยค่ะ
  • ตกลงไร้อารมณ์เลยหรือคะ
  • ก็มีเหมือนกันที่เซ็งๆ ก็พยายามหาอะไรทำให้หายเซ็งค่ะ
  • เลือกทำสิ่งที่ตนเองชอบ
  • โทรหาใครสักคนที่เราอยากคุยด้วยค่ะ
  • หรือไม่ก็ทำอะไรบ้าๆบ๊องๆไปเลย
  • (แต่ไม่ทำให้ใครเดือดร้อนนะคะ)
หนิงฟื้นไข้แล้วแต่หัวยังทึบๆอยู่ค่ะคุณจิ๊บ ยังไงก็เชื่อว่า...มือชั้นนี้(คุณจิ๊บ)แล้วพลังใจไม่มีหมดค่ะ
คุณพิชญ์ คะ...จะทยอยลงค่ะ...ปรับภาษาให้คม ขำ อีกนิด ขอบคุณค่ะ
คุณsomporn ครูอ้อย คุณน้อง คุณหนิง(คนสวย)และคุณกล(มิตรใหม่) ขอบคุณค่ะ.....พลังใจไม่มีหมด

"ถามตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้น....มนุษย์อยู่ได้ด้วยเหตุผล"

 รู้สึกดีใจที่พี่จิ๊บ..เริ่มด้วยคำถามนี้ต่อชีวิต...ก้าวเดินหาคำตอบด้วยตนเองนะคะ...ได้อย่างไรเรามาแลกเปลี่ยนกัน..ไม่มีใครสามารถตอบแทนใครได้...ใช้ปัญญาที่เรามีอยู่นี้ค้นหาคำตอบนั้น...กะปุ๋มอยู่เคียงข้างเสมอค่ะ

(^______^)

  • วันเวลาของชีวิต  น้อยนิดแต่ยิ่งใหญ่
  • วันเวลาของหัวใจ... ดำเนินไปอย่างไร้ที่สิ้นสุด
  • อย่าปล่อยให้ชีวิตต้องกลายเป็นเหมือนเข็มนาฬิกาที่หยุดเดินนะครับ...
  • เป็นกำลังใจให้เสมอ...และขอให้อาจารย์เป็นแบตเตอรี่ชั้นดี ไฟไม่มีหมด...เสมอไป
  • แต่เหนื่อยนักก็พักบ้างนะครับ...(พรุ่งนี้วันใหม่ยังมี)

สวัสดีค่ะ คุณเมตตา

  • คุณเมตตาไม่ได้เงียบไปคนเดียวหรอกค่ะ..หลายๆคนก็เงียบไป..อาจจะพักผ่อนซักหน่อย..แล้วกลับมาสนุกกันต่อค่ะ...
  • คนน่ะค่ะ...ไม่ใช่เครื่องจักร...ต้องการความรักและการพักผ่อน...
  • ดิฉันเองก็ไข้หวัดถามหามาซักอาทิตย์กว่าๆแล้ว..เพิ่งโงหัวให้ร่าเริงได้...
  • เราไม่ต่างกันค่ะ..
  • ...มามะ...มาจอยกันจอยกัน...มาซิมา...มาจอยกันจอยกัน...
  • good night ค่ะ

เอาคำสวยๆจาก Ann Davies มาฝากค่ะ

We all have to lose sometimes
                     before we can win,
We have to cry sometimes
                     before we can smile,
We have to hurt
                     before we can be strong,

                              But if you keep on working
                                       and believing,
                                         you'll have victory
                                                in the end.

เราทุกคนต้องพ่ายแพ้ในบางครา
                       ก่อนจะพบชัยชนะ
บางครั้งเราต้องร้องไห้
                       เพื่อจะได้ยิ้มในภายหลัง
เราต้องเจ็บปวด
                      เพื่อสร้างความเข้มแข็ง

                             แต่หากคุณตั้งใจทำต่อไปด้วย
                                       ความเชื่อมั่นศรัทธา
                                          ในที่สุดแล้ว
                                             ชัยชนะจะเป็นของคุณ

 

เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ คุณจิ๊บที่รัก       

  • ให้กำลังใจน้องจิ๊บนะคะ
  • บางครั้งบางเวลาพี่ก็เป็นนะ เข้าใจความรู้สึกน้องจิ๊บจ๊ะ
  • แต่พยายามเข้าใจ และผันตัวเองไปหาสิ่งที่สนใจและสร้างสุขให้ตนเอง
  • ห้ามเครียดนะ ปัญหาทุกอย่างแก้ได้นะ
มาให้กำลังใจค่ะ....ลึกๆข้างในอาจจะต้องการพักผ่อนบ้าง...เพราะคุณเมตตาทำงานตลอดเวลา....ลองทำให้สมองว่างจากงานสัก 3 ชั่วโมงดูนะค่ะ ว่าจะดีขึ้นบ้างรึปล่าว....
หากโดดเดี่ยวจงเหลียวมองคนรอบข้าง
หากหลงทางจงถามทางอย่าเก้อเขิน
หากเหนื่อยนักจงหยุดพักก่อนก้าวเดิน
หากหนักเกินจงปล่อยวางทุกอย่างลง......

เป็นบางช่วงเวลาครับที่เรารู้สึกแย่กับชีวิตขึ้นมาบ้าง...

แต่ไม่นานเราก็ต้องสร้างกำลังใจขึ้นมาใหม่ได้ครับ...

ตามมาขออ่านเรื่องเล่า "แบบเร้าพลัง"  หน่อยค่ะ

รอ รอ รอ.....

สวัสดีครับ

   ความสุขที่หายไป...อาจจะเป็นความสุขที่ยังไม่เที่ยงแท้ก็ได้ครับ??

    ความสุขที่ละเอียดและมากกว่าอาจจะตามมาหลังจากนี้ครับ ^_^

  เป็นกำลังอีกหนึ่งครับ

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท