อาจารย์ที่เคารพ

ผมไม่รู้ว่าจะตั้งหัวข้อนี้ว่าอย่างไรดี เพียงแต่รู้สึกว่าอยากคุยถึงอาจารย์ที่ผมเคารพรักเท่านั้นเอง

เมื่อวานระหว่างพาภรรยาและลูกไปเดินช๊อปปิ้ง บังเอิญได้เจอะเจอกับอาจารย์ของผม ต้องบอกว่าอาจารย์เดิมมาทักครับ เพราะผมมัวพวงกับการหยิบซื้อของอยู่

อาจารย์ที่ผมกำลังจะเล่าเรื่องมีสองท่านครับ แต่คนที่เจอคือ อ.รอหีม นิยมเดชา (เดิมพิมพ์ผิดครับ บังเอิญมีคนมาโฟสท์ทักไว้ ขอบคุณครับ) ครับ อีกท่านหนึ่งที่อยากพูดถึงพร้อมกันเลยคือ อ.หะสัน หมัดหมาน ครับ

สำหรับอาจารย์ทั้งสองท่านนี้ คนที่จบอิสลามศึกษาในประเทศไทย คงไม่มีใครไม่รู้จักครับ เพราะทั้งสองท่านคือสองจากอีกหลายคนที่ทำให้เกิดสาขาวิชาอิสลามศึกษาขึ้นในเมืองไทย และในส่วนตัวผม ผมมองว่าท่านรักศิตย์ของท่านมาก ท่านทั้งสองนี้เอ็นดูพวกเราจริงๆ แม้กระทั่งจบไปแล้วก็ยังเป็นห่วงเป็นใยอยู่ตลอดเวลา (อันนี้ไม่เฉพาะผมนะครับ เพื่อนๆ ทุกคน)

อาจารย์ทั้งสองท่านนี้มีบทบาทต่อการศึกษาอิสลามระดับอุดมศึกษาอย่างยิ่งทีเดียว จะพบว่า อิสลามศึกษาในมหาวิทยาลัยในประเทศไทย ตอนนี้มีอยู่สามที่ คือ มอ.ปัตตานี มหาวิทยาลัยอิสลามยะลา และม.นราธิวาส ปรากฏว่าชื่อของทั้งสองท่านปรากฏในการดำเนินงานของทั้งสามสถาบัน และต้องยอมรับว่าท่านมีบทบาทมากทีเดียวในการสร้างมิติของการศึกษาอิสลามในประเทศไทย (อันนี้เป็นคำพูดของ อ.สุกรี หลังปูเต๊ะ คณบดีคณะศิลปศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยอิสลามยะลาครับ)

นอกจากบทบาทในการบริหารงานการจัดการศึกษา การสอน การให้คำปรึกษา แล้ว มีอีกหลายอย่างที่ศิตย์ของอาจารย์อย่างผมจะเอาเป็นแบบอย่างครับ ต้องขอบอกว่า ผมภูมิใจที่ได้เป็นศิตย์ของท่านทั้งสองครับ

[อัสสะกอมี]

อัสสลามมุอาลัยกุม..อาจารย์อีย์

อาจารย์ยังหนุ่มยังแน่น(หรือเปล่า??)อยู่แท้ๆ ผมว่าอาจารย์อีย์เอานามสกุลใครมาใส่ให้ท่านเอ่ย..

ระวัง..โดนอ.รอฮีมเขาฟ้องผบ.ทบ.(....ที่บ้าน)เอานะ ฮา...

หยอกเล่นๆ...แวะมาเยี่ยมครับ