วันหนึ่งในชั่วโมงภาษาไทย กำลังสอนเรื่องนิราศประพาสธารทองแดง นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓.๕ ก็สนใจที่จะศึกษานอกสถานที่บ้าง ขอนั่งรถรางทัศนศึกษาเมืองพิษณุโลก วัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหาร และรับประทานอาหารก๋วยเตี๋ยวห้อยขาจากร้านป้ากฐิน ก็เลยพ่วง ม.๓.๔ ไปด้วยอีก ๑ คัน บูรณาการกับวิชาแนะแนวซะเลย
ครูก็เลยแบ่งกลุ่มให้นักเรียนคิดทำโครงงาน กาพย์ห่อโคลงนั่งรถรางเปิดประตูสู่สองแคว (ชื่อนี้นักเรียนช่วยกันตั้งด้วยค่ะ) แต่ละกลุ่มแบ่งเขตการแต่งกาพย์ห่อโคลง ตอนแรกนักเรียนขอแต่งกาพย์ยานี ๑๑ เพราะง่ายกว่า เลยบอกเด็กไปว่า "ได้ซิ แต่ต้องแต่งให้ต่อเนื่องกันนะ มีสัมผัสระหว่างบทไปเรื่อยๆ "นักเรียนเลยเปลี่ยนใจ เลือกแต่งกาพย์ห่อโคลง เหมือนเดิม
วัตถุประสงค์ของการศึกษาโครงงานคือ
๑. เพื่อให้ทราบความเป็นมาของเมืองพิษณุโลกในอดีตและปัจจุบันที่สำคัญ
๒. เพื่อศึกษาวิธีการแต่งกาพย์ห่อโคลงจากกวีที่มีผลงานดีเด่น
๓. เพื่อเรียนรู้และฝึก การแต่งกาพย์ห่อโคลง
๔. เพื่อรวบรวมข้อมูลเมืองพิษณุโลกตามเส้นทางรถรางในรูปแบบของกาพย์ห่อโคลง
๕. เพื่ออนุรักษ์วัฒนธรรมประเพณี และวิถีชีวิตของประชาชนเมืองพิษณุโลก
๖. เพื่อเขียนเล่าประสบการณ์ เป็นความเรียง และบันทึกประจำวัน
ขอเสนอผลงานบางส่วนนะคะ
และแล้วก็ได้กาพย์ห่อโคลงคนละ ๑ แผ่นเมื่อนำมารวมกัน ๔ กลุ่มก็ได้๑เล่ม ๔๔ บท
ปีหน้าคงต้องพัฒนารายละเอียด หรือทำแผ่นพับตามที่นักเรียนเสนอแนะเพิ่มซะแล้ว
ตามมาให้ข้อคิดเห็นอีกเรื่องหนึ่งที่ดีมากๆ