Blog Tag พร้อมความลับ ๕ ประการ
เนื่องจากถูก Tag มาโดยอาจารย์พิชัยทำเอาฉันงงไปหนึ่งวันว่า อาจารย์มาทำอะไรเราหว่า Blog Tag มันคืออะไร ก็เลยต้องไปค้นดู แล้วเพิ่งค้นเจอว่าต้องเล่าเรื่องตัวเองออกมา ๕ อย่างที่คนอื่นยังไม่รู้ อืม....เล่าอะไรดีล่ะ ฉันถนัดแต่เล่าเรื่องของคนอื่นนี่นา เอ้าลองดูซักหน่อย
เรื่องแรก ฉันเป็นแม่ทูนหัวของลูกชายเพื่อนคนนึง อายุตอนนี้ก็ ๑๐ ขวบแล้ว เอ....เรื่องเจ้าหนูนี่เคยเกริ่นมาแล้ว แต่ประเด็นที่จะเล่าในคราวนี้คือความรู้สึกที่มีเมื่อมีลูกกับเขาคนนึง ฉันเฝ้าดูเขาเติบโตด้วยความสนใจว่าสิ่งต่างๆที่ค่อยๆสอน เรื่องต่างๆที่ค่อยๆเล่า สิ่งต่างๆที่ค่อยๆพูดให้เขาฟังได้เข้าไปหล่อหลอมเขาอย่างไร และที่สำคัญเขาทำให้ฉันรู้สึกถึงความหวังค่ะ ความหวังในคนอีกรุ่นที่จะเติบโตขึ้นมาดูแลโลกใบนี้ต่อไป
เรื่องที่สอง คือจุดเปลี่ยนสำคัญในชีวิตฉันอีกครั้งคือตอนที่อายุ ๓๖ ได้มีโอกาสไปวิปัสสนากรรมฐานที่มูลนิธิศูนย์วิปัสสนาเชียงใหม่ของอาจารย์พิชัย ทำให้ฉันตาสว่าง ทำให้ฉันได้เห็นโลกอีกโลกหนึ่งที่มีอยู่ตรงหน้าแต่ไม่เคยเห็นมาก่อน
เรื่องที่สาม ฉันไม่ชอบนั่งเครื่องบินนานๆเลย ถ้าสามารถหายตัวจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่งได้จะดีมาก จะเป็นไปได้ซักวันมั้ยนี่
เรื่องที่สี่ ฉันชอบกลิ่นกาแฟ แต่ไม่ชอบดื่มเลย ปกติจะดื่มชาเป็นประจำ ที่ชั้นล่างของตึกที่ทำงานมีร้านกาแฟชื่อดังอยู่ ทุกครั้งที่เดินผ่านก็ได้กลิ่นกาแฟชื่นใจ แต่ฉันไม่ซื้อดื่มเลยค่ะ เพราะตอนเด็กๆเคยดื่มกาแฟแล้วรู้สึกว่า กลิ่นกาแฟที่ค้างอยู่ในคอเรา มีกลิ่นเหมือนขี้บุหรี่เหม็นๆ ก็เลยเลิกดื่มกาแฟแต่นั้นมา เพราะฉันไม่ชอบกลิ่นบุหรี่เป็นอย่างมาก
เรื่องที่ห้า ตอนเด็กๆน่ะฉันซนมาก เคยตกไม้ลื่นแขนหักตอนอนุบาล ๒ เคยอดข้าวเที่ยงเพื่อมาจับจองชิงช้า คงเป็นคนมีพลังงานสะสมเยอะมาก ตอนเรียนมัธยมก็แข่งกีฬาโรงเรียน พอเข้ามหาวิทยาลัยฉันแข่งกีฬาทั้งกีฬาคณะ กีฬามหาวิทยาลัย จนกระทั่งตอนนี้ก็ยังชอบกีฬากลางแจ้งอยู่ แต่หันมาเล่นกอลฟ์มากกว่ากีฬาชนิดอื่น เพราะสภาพร่างกายไม่สามารถไปเล่นกีฬาที่ต้องกระโดดโลดเต้น หรือมีการปะทะกันอีกต่อไปแล้ว แต่ใจยังสู้ค่ะ
ขอ BlogTag ต่อนะคะ
- คุณหมออนิศรา
- คุณมะปรางเปรี้ยว
- คุณณัชร
- คุณดอกแก้ว
ความเห็น (6)
มีข้อไหนที่เป็นBlog Tag จริงบ้างล่ะเนี่ย ควรเป็นความลับที่ไม่ได้บอกใครมากกว่าน้า เช่น เคยแกล้งเพื่อน แกล้งน้องยังไงมั่ง แต่ไม่กล้าบอกผุ้ปกครอง เลยเก็บเป็นความลับสุดยอดซะงั้น ฯลฯ อิอิ ลองนึกๆดูก่อนโพสต์ tag นะจ้ะ
คุณ R คะ
ได้เข้าไปอ่านกติกาอีกครั้งว่าเราเขียนอะไรผิดหรือเปล่า ก็เห็นบอกว่า
1. บันทึกเรื่องเกี่ยวกับตัวเราที่คิดว่าคนอื่นยังไม่ทราบมา 5 ข้อ
ก็คิดว่าตรงตามกติกาแล้วนี่คะ
คุณเอ๋ ค่ะ
แวะมาอ่านความลับแล้วนะค่ะ สำหรับความลับของมะปรางเปรี้ยวอ่านได้ที่ มะปรางเปรี้ยวโดน tag
ชอบกลิ่นกาแฟ หรือคะ...เหมือนกันเลยคะ
แต่ไม่ดื่มมานานแล้วคะ ดื่มช่วงเรียนมหาลัย แค่นั้น...
ขอบคุณที่ Tag คะ ...เขียนไปรอบนึงแล้วคะ
ยินดีที่ได้รู้จักคะ.....ไว้คุยกันอีกคะ
อืมส์... อาจารย์ก็ชอบกลิ่นกาแฟเหมือนหนูและไม่ชอบนั่งเครื่องบินนานนานเหมือนหนู
แต่นึกอยากเหาะได้แทนหายตัว พออ่านของหนูนึกอยากเขกหัวตัวเองว่าทำไมนึกไม่ออก หายตัวง่ายกว่าเหาะเยอะ
การที่เป็นแม่ทูนหัวของใครบางคนกับการปฏิบัติธรรมเป็นความลับนะ บางคนไม่อยากให้ใครรู้เลย ผมเคยพบคนบางคนเล่าว่าเวลามาปฏิบัติธรรมจะไม่บอกว่ามาเพราะอายทำนองนี้
ตามมาอ่านค่ะ
ไม่ชอบนั่งเครื่องบินเหมือนกันเลยค่ะ นั่งสั้นๆหรือนานๆก็กลัวทุกครั้ง ดีที่มีวิชากำหนดไว้สู้กับความกลัว
กลิ่นกาแฟหอมดีเนอะ แต่ดื่มไม่ค่อยได้เหมือนกันค่ะ มันจะทำให้ปัสสาวะบ่อย กะใจเต้นใจสั่น
อยากหายตัวได้ให้ติดต่อโดเรมอนค่ะ อิอิ