ทำไมถึงเลือกเป็นอาจารย์

อาจารย์

เจอคำถามนี้จากนักศึกษามา 2-3 คนแล้ว จึงขอตอบไว้ที่นี้ เพราะคิดว่าในอนาคตก็คงจะเจออีก

จริง ๆ อาชีพอาจารย์ไม่ได้เป็นสิ่งที่ตัวเองตั้งใจเลือกไว้ตั้งแต่เด็ก ตอนเด็กมาก ๆ อยากเป็นทนายความ เพราะอยากทำให้สังคมมีความยุติธรรม แต่แม่บอกว่าไม่ดีหรอก เพราะถ้าเป็นทนายความ บางทีก็ต้องทำงานให้คนไม่ดี ไม่งั้นก็เลี้ยงตัวเองไม่ได้ แล้วมันอันตรายด้วย อาชีพนี้เลยไม่ได้คิดจะเป็นต่อไปเพราะแม่ไม่อนุมัติ ตอนเรียน ม ต้น ก็อยากเป็นจิตแพทย์ เพราะคิดว่าการไม่สบายใจนั้นทำให้ทุกข์ทรมานยิ่งกว่าการไม่สบายกาย และอยากช่วยคนที่ทุกข์ให้ทุกข์น้อยลง ต่อมา พอเรียน ม ปลาย ไม่ชอบท่องจำ ถ้าเรียนแพทย์ ก็คงต้องท่องจำ เลยตัดออกไปอีก พอดีมีเพื่อนที่ชื่ออรวรรณ ซึ่งเรียนพิเศษด้วยกัน เราอยู่ห้อง 1 แต่เขาอยู่ห้อง 5 ชั้น ม. 5 ที่มงฟอร์ต เขาถามเราว่า ทำไมกานดาไม่ลองไปสอบชิงทุนดูละ (เราโชคดีที่มีเพื่อนชวนให้ไปสอบที่นี้ ที่นั้นตลอด) เราก็เลยได้คิดและคิดว่าจะลองสอบดู เพราะถ้าสอบชิงทุนติด แม่เราก็ไม่ต้องส่งเราเรียนด้วย เราไม่อยากให้แม่ต้องทำงานหนักไปมากกว่านี้ แต่เราก็อยากเรียนสูง ๆ ก็จึงไปสมัครสอบชิงทุนในสาขาเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ ซึ่งทุนนี้ถ้าเรียนตรี-โท-เอก จบกลับมา ก็จะเป็นอาจารย์หรือเป็นนักวิจัยที่เนคเทค เราจำได้ว่าเราเลือกเนคเทค 2 อันดับแรก แต่ไม่ได้ เพราะมีคนสอบได้ดีกว่าเราที่เขาเลือกเนคเทค เราได้อันดับ 3 ที่เราเลือก ซึ่งนั้นก็คือ วิศวกรรมคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่นซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยต่างจังหวัดมหาวิทยาลัยเดียวที่ต้องการบุคลากรทางด้านนี้ในตอนนั้น ซึ่งเราเลือกก่อนมหาวิทยาลัยต่างจังหวัดก่อนมหาวิทยาลัยในกรุงเทพ อย่างเช่น มหาวิทยาลัยมหิดล มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เพราะเราเคยสอบเกือบตกวิชาภาษาอังกฤษ ซึ่งทำให้เราอยากจะช่วยเด็กต่างจังหวัดให้มีโอกาสทางการศึกษามากขึ้น (อ่านรายละเอียดได้ที่ http://gotoknow.org/blog/tomkanda/77796 )

และนี้ก็คือที่มาว่าทำไมเราจึงมาเป็นอาจารย์วิศวกรรมคอมพิวเตอร์ที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น

ตอนนี้มาเป็นอาจารย์ก็รู้สึกชอบ เพราะเราชอบที่จะเรียนรู้และทดลองคิดและใ้ช้เทคโนโลยีใหม่ ๆ ชอบที่จะช่วยพัฒนาศักยภาพของตนเองและผู้อื่น อยากให้นักศึกษามีความสามารถมากขึ้น มีโอกาสมากขึ้น มีความสุขกับการทำงานมากขึ้น มีส่วนร่วมในการช่วยสังคมมากขึ้น ซึ่งการที่เราอยากจะให้นักศึกษามีสิ่งเหล่านี้ เราก็ต้องมีสิ่งเหล่านี้ก่อน และควรจะพัฒนาตนเองอยู่ตลอดเวลา ซึ่งเราก็ชอบที่จะพัฒนาและปรับปรุงตนเองอยู่ตลอดเวลา

เขียนใน GotoKnow โดย กานดา รุณนะพงศา สายแก้ว
ใน ชีวิตคือการเรียนรู้

คำสำคัญ (Tags): #อาจารย์

หมายเลขบันทึก: 78667เขียนเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2007 10:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 21:24 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (12)

dejavu monmon

เขียนเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2007 15:55 น. ()

ชื่นใจด้วยครับ :-)

น้องนิว

เขียนเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2007 16:26 น. ()

อาจารย์เก่งมาก ๆ เลยคะ อาจารย์อายุเท่าไรคะเนี่ย..ดูยังเด็ก ๆ อยู่เลย...

กานดา รุณนะพงศา สายแก้ว

เขียนเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ 2007 17:12 น. ()

ขอบคุณคุณนมินทร์ และ น้องนิวค่ะ ที่เข้ามาเยี่ยมและให้กำลังใจ

น้องนิวค่ะ อาจารย์อายุขึ้นเลข 3 แล้วค่ะ

Bright Lily

เขียนเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ 2007 17:13 น. ()

จะเลือกเป็นอะไร ก็เป็นคนดีได้ทุกอาชีพค่ะ ขึ้นอยู่กับว่า เรามีศิลธรรมและจรรยาบรรณแค่ไหนค่ะ
แต่ดิฉันก็ภูมิใจในตัวอาจารย์นะคะ เป็นต้นแบบที่ดีมากๆ ค่ะ

ขจิต ฝอยทอง

เขียนเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2007 22:41 น. ()

มาขอบคุณอาจารย์ครับ
อยากชวนไปบ้านพ่อครูบาด้วยกัน
ท่านอาจารย์หมอประเวศ วะสี เคยบอกผมว่า ขอให้อาจารย์มีความสุขในอาชีพที่ประเสริฐนี้
ผมขอเอาคำพูดของท่านอาจารย์หมอ มาฝากอาจารย์ด้วยครับ