เนื่องจากผู้เขียนมีงานยุ่งๆที่มหาวิทยาลัยทำให้เดินทางมาร่วมงาน UKM ค่อนข้างช้า พลาดโอกาสที่จะได้เข้าร่วมกิจกรรมของอาจารย์ ดร. วรภัทร์และคุณทวีสิน มาถึงโทรศัพท์ถึงท่านอาจารย์ Beeman พี่เมตตา พี่หนิง ท่านอาจารย์หมอ JJ นั่งคุยกับพี่หนิงและพี่เมตตา พี่สมพรโทรมาก่อน เนื่องจากท่านอาจารย์ Beeman มีประชุมประมาณ 15 นาที คุยกับพี่เมตตาและพี่หนิงอยู่ในห้องตรวจดู blog tag พ่อครูบาสุทธินันท์ ปรากฎว่าพ่อครูบาสุทธินันท์ขึ้นความลับไว้สองข้อ ดูแล้วพบว่าพี่รัตติยาได้แสดงความคิดเห็นไว้ก่อนแล้ว การแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับพี่ๆทุกๆคนใน blog ทำให้เราทุกๆคนมีความสึกว่าเราได้รู้จักกันมานานมากจนผู้เขียนเองยังงง พี่เมตตาพยายามถามว่านี่เรารู้จักกันมากี่ปีแล้ว เพราะดูทุกๆคนสนิทสนมกันมาก วันนี้เงียบๆเนื่องจากว่าตอนกลางคืนไม่ได้อ่านหนังสือ พบว่าในโรงแรมโมษะ มีข้อดีที่ไม่เหมือนโรงแรมอื่นคือ โรงแรมบางที่มักมีคัมภีร์ Bible วางไว้ให้อ่าน เป็นโรงแรมที่ผู้เขียนชอบเพราะในห้องน้ำมีถุงพลาสติกเป็นลายไทย นอกจากนี้ถ้าสังเกตให้ดีๆจะพบว่าโรงแรมนี้เป็นโรงแรมแรกที่มี พระไตรปิฎก เป็นภาษาอังกฤษ จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อคุณครูภาษาอังกฤษไม่มีอะไรอ่าน แล้วมีพระไตรปิฎกเป็นภาษาอังกฤษ…วางไว้ …อยากให้ท่านผู้อ่านทาย…
คุณครูภาษาอังกฤษท่านนั้น ก็อ่านพระไตรปิฏกฉบับนั้นแทนไงค่ะ
สวัสดีค่ะ
พี่ขอทายว่าคุณคงอ่านพระไตรปิฎกฉบับนี้แน่ๆเลย
ขอทายว่า เป็นไปได้สองทางเลือกด้วยกันครับ
สวัสดียามดึกครับ คุณลุงขจิต ดีใจที่ได้ยินเสียงคุณลุง หนุ่มกว่าที่คิดไว้ครับ เสียงเหมือนเด็กวัยรุ่นซนๆ อย่างนี้ในทีวีเขามี คุณยายสายเดี่ยว ของคุณขจิตต้องเป็น คุณลุงสายเสมอ .....แม่นบ่
ทายว่า แอบไปเมาท์ กับคุณหนิงและคุณเมตตาแทน....อิอิอิ
คุณรัตติยา และ อ.ไมโตขา ขอบคุณมากนะค่ะ สำหรับขนมและการ์ดใบเมเปิลค่ะ