เอาพ่อแฉ 3

เอาพ่อมาแฉ 3

คืนนี้ฉันเลยได้นอนอมยิ้มทั้งคืน ที่มาของรอยยิ้มต้องขอบคุณคุณพ่อของฉัน เพราะเมื่อวานหลังจากกลับทำงาน ฉันขดตัวนอนตั้งแต่ 2 ทุ่มด้วยอาการปวดหัวเหมือนเป็นไข้ เลยหลับไปพักใหญ่ จู่ๆ พ่อก็มาเคาะประตูห้องนอน “ก๊อก ๆ ศา พ่อเอาไหรมาให้นิ” เป็นภาษาใต้ที่พ่อส่งเสียงเรียกฉัน

 แล้วเปิดประตูเข้ามา อาการงัวเงียกึ่งหลับกึ่งตื่นอยู่ครู่ใหญ่ หลีตาลอบมองของที่พ่อถือเข้ามา นึกสงสัยว่าคืออะไร เพ่งมองดูมันคือ หมอนลักษณะคล้ายอุ้งเท้าหมี มีสี่นิ้ว สีน้ำตาล  ตรงกลางของหมอนมีปุ่มเยอะไปหมด  พ่อฉันก็ทำการโชว์ของที่เอามาให้ โดยการกดปุ่มทุกปุ่มที่มีบนหมอน สักครู่ก็มีเสียงเพลงดังอู้อี้ออกมา ฉันเลยถึงบางอ้อ มันคือหมอนวิทยุนั่นเอง  พ่อบอกว่าพ่อซื้อมาให้ฉันไว้หนุนนอนเวลานั่นรถทัวร์เดินทาง (เหตุเพราะฉันชอบเดินทางท่องเที่ยวแบกเป้ไปเรื่อย) และฟังเพลงไปด้วย ฉันซึ้งใจน้ำตาคลอ แอบทำท่างัวเงียเช็ดน้ำตา พ่อยังไม่เลิกกดบอกว่ามันมีหลายคลื่นจะกดให้ดู แต่ที่พ่อกดมันเขียนว่า volume   หมอนใบน้อยของพ่อเลยดังสะเทือนไปทั้งบ้านฉันยังนึกในใจเลย ขืนพาหมอนพ่อนั่งรถทัวร์ไปด้วยคนนั่งข้างๆ คงลุกมาบีบคอฉันแน่  แล้วพ่อก็ยังกดโชว์เทคโนโลยีหมอนแห่งอนาคตของพ่อต่อไป จนฉันบอกว่าฉันชอบเพลงนี้ อย่าเปลี่ยนคลื่นนะคะ พ่อจึงเดินจากไปพร้อมปิดไฟให้ ห้องมืด ๆ แต่กลับมีไฟสีแดงเล็ก ๆสว่างขึ้นจากหมอนอุ้งเท้าหมีหลังจากพ่อเดินออกพักใหญ่ ฉันเดินลุกมาเปิดไฟอีกครั้ง นึกย้อนกลับไปในอดีต พ่อของฉันก็เหมือนชายหนุ่มอีกหลายคนที่ไม่ค่อยซื้ออะไรให้คนรัก ดูจากแม่ที่ไม่เคยได้ดอกกุหลาบสักดอก  ส่วนฉันลูกสาวที่ได้รับของขวัญชิ้นแรกตอนอายุ 12 ปี เป็นดินสอกดที่สวยที่สุดของเด็กอายุ 12   หลังจากวันนั้นผ่านมา 15 ปี ฉันได้รับหมอนวิทยุรูปอุ้งเท้าหมี 4 นิ้ว มา 1 ใบ เนื่องในโอกาสอะไรฉันไม่ทราบ ฉันรู้เพียงว่าฉันตื้นตันใจมาก  มันเหมือนความรักที่ถูกแสดงออก โดยที่เขาไม่ต้องบอกคำว่ารักแต่เราสัมผัสได้ ฉันไม่เคยโทษพ่อที่ไม่มีของให้ฉัน ทุกคนมีวิธีแสดงความรักที่ต่างกัน พ่อไม่ได้ให้ของขวัญที่เป็นวัตถุกับฉัน แต่พ่อสอนฉันมากมายในการอยู่บนโลกใบนี้ให้มีความสุขโดยที่เราต้องไม่เอาเปรียบโลก พ่อยังปลูกต้นไม้ไว้รอบบ้าน  พ่อสร้างบ้านหลังเก่าด้วยตัวเอง ที่สำคัญพ่อเป็นคนทำคลอดลูกสาวคนแรกคือพี่ของฉันและมันคือเรื่องเล่าเล็ก ๆ จากมุมหนึ่งของครอบครัวเล็ก ๆ ที่บางวันเราก็นอนดูหนังกันอย่างเงียบ ๆ ไม่ค่อยพูดกัน  แต่ทุกเช้าที่ฉันลืมตาแล้วรู้ว่าได้เห็นหน้าคนที่เรารักทุก ๆ วัน สำหรับฉันคือวันที่แสนดีที่สุดแล้ว 

[Som_O WAY]

อยากเห็นวิทยุ อุ้งเท้าหมีบ้างค่ะ

[รศ.พญ. ปารมี ทองสุกใส]

ขอแนะนำนิดหนึ่งค่ะ  น้องศาเคาะบรรทัดว่าง แยกข้อความย่อหน้า จะทำบันทึกดีๆ น่าอ่านมากขึ้นค่ะ

[รศ.พญ. ปารมี ทองสุกใส]

ท่ามกลางเรื่องสนุกๆ ของความลับที่ไม่ลับในช่วงนี้ (blog tag)  มีบันทึกซึ้งๆ น่ารัก น่ารัก เป็นความรักระหว่าง พ่อ-ลูก สร้างบรรยากาศใกล้วันวาเลนไทน์ ได้ดีแต้ๆ 

[ศิริ]

อ่านแล้วซึ้งค่ะ ว่าแต่อย่าลืมเขียนเรื่องความลับ 5 อย่างน๊ะ (แบบว่ามาทวงสัญญา) จาก บันทึกนี้ไง

[โอ๋-อโณ]

ยกมือเห็นด้วยกับคุณSom_O WAY ค่ะ ว่าอยากเห็นวิทยุน่ารักนี่จัง ขอแถมให้ช่วยไปถามวิธีไปเลือกซื้อชองพ่อมาฝากด้วยนะคะ บอกคุณพ่อว่า"แฟนๆบล็อกของหนู" ขอมาค่ะ

[พี่เม่ย]

ชื่อบันทึกนี้ของคุณน้อง "เอาพ่อมาแฉ3" ไหมคะ??

• คุณพ่อของน้องศาคงใจดีมากเนาะ! พี่เม่ยจำได้ว่าตอนน้ำท่วมหาดใหญ่ น้องศาเล่าให้ฟังว่าท่านอนุญาตให้เพื่อนบ้านมาอาศัยที่บ้านกันหลายครัวเลยใช่ไหมคะ....
• ว่าแต่...คุณพ่อยังมีหมอนแบบนี้ อีกไหมคะ แฮ่ะ..แฮ่ะ...