เมื่อผมโดน tag : ลูกอีสาน (แปลกแยก)


ตีกลอง ร้องรำ ไม่เป็นเอาซะเลย

ตอนแรกตกใจแทบแย่นึกว่าทำอะไรผิด  หรือถูกระบบยกเลิกการเป็นสมาชิก G2K ไปซะแล้ว  ที่ไหนได้คุณเอก จตุพร.. (ชายหนุ่มผู้เป็นเสมือนนักฝันจากดินแดนไกลโพ้น)  ให้เกียรติมา tag  และเป็นไฟต์บังคับที่ต้อง "เปลือยตนเอง"  ออกสู่ "สาธารณะ"  ...

ผมไม่รูว่าจะ tag  ซ้ำได้มั๊ย... แต่คลิก ๆ ดูแล้ว วาระ tag  ช่างเป็นวาระแห่งชีวิตของเราชาว G2K  เป็นไหน ๆ  เพราะนำพาให้เราได้สัมผัส (ลึก)  ในบางเรื่องราวที่เราต่างไม่เคยเอ่ยและเฉลยมาก่อนในบันทึกที่ผ่านมา

............................  สำหรับผม.........................

 

๑.  เป็นลูกอีสานโดยแท้  แต่ไม่กินกบ กินเขียด  กินอึ่ง  กินงู  กินหนูตอนเล็ก ๆ เคยกินบ้าง  โตขึ้นเป็นไงไม่รู้  ไม่กล้ากิน  แต่ก็ไม่ใช่รังเกียจ  แถมยังกลัวและไม่กล้าจับเลยด้วยซ้ำไป รวมถึงไม่กินก้อยดิบ ลาบดิบ  ซกเล็กดิบ ๆ  (กินบ่เป็น)  หากแต่ชอบกินซุบหน่อไม้เป็นชีวิตจิตใจ กินได้เป็นเดือน ๆ  โดยไม่เบื่อ 

๒  ไม่เกลียดแต่กลัวงูทุกชนิด  จิ้งจก  ตุ๊กแก  กะปอม กิ้งก่า  คางคก  แย้  รวมถึงปลาบางชนิด  กลัวมากถึงขนาดเจอซากศพของสัตว์เหล่านี้ก็แทบจะวิ่งกระเจิงลงทุ่ง หรือไม่ก็วิ่งจนป่าราบเป็นหน้ากลอง

๓.  เคยได้รับการขนานนามในสมัยเป็นนิสิตว่าเป็น "มาเฟียกิจกรรม"  จอมบงการ ,  ผู้มีอิทธิพล  ,  คนเถื่อน  , คนป่า (เพราะชื่อผมก็แปลว่าป่า อยู่แล้ว)  , คนดิบ ,  คนชายขอบ, กบฎ  สารพัดที่จะเรียกขาน  เพราะหมกมุ่นอยู่กับวิถีกิจกรรมเพื่อสังคม  เหตุดี เหตุร้ายใด ๆ ในมหาวิทยาลัย ผมมักจะถูกพาดพิงถึงเสมอ ทั้งที่เกี่ยวข้องและไม่เกี่ยวข้อง  ล่าสุดมีคนทักแซวว่าเป็นผู้มีบารมีนอกรัฐธรรมนูญ มมส  และมีเพื่อนฝูงเป็นนิสิต

๔. ตีกลอง ร้องรำ ไม่เป็น :   นี่คือโศกนาฏกรรมของผมโดยแท้  .. เขินอายที่จะแสดงออกในเรื่องพรรค์นี้และไม่เป็นเอาซะเลย  (แสดงออกได้แต่ภายในเท่านั้น)  ถ้าถูกเชิญให้ร้องเพลงก็หลีกหลบเป็นกล่าวแทนการร้องเพลง  ถ้าช่วงเปิดฟลอร์เต้นรำ  ผมจะร่ายคาถาหายตัวไปสักระยะเวลาหนึ่ง  จากนั้นค่อยจำแลงกายกลับมาอีกหน...และชอบเพลงลูกทุ่งเป็นชีวิตจิตใจ แต่เน้นเฉพาะเพลงที่มีจังหวะและท่วงทำนองช้า ๆ 

๕. แปลกแยกและแตกต่าง :  ผมเป็นคนที่ใครต่อใครมักท้วงทักว่าเป็นคนที่มีบุคลิกแปลกแยกและแตกต่างจากภาพลักษณ์ภายนอกมาก จนบางครั้งดูด้วยสายตาจะยากต่อการเข้าถึง  อาทิ   ดูเคร่งขรึม  แต่อ่อนไหว,  ดูใจดี  แต่โมโหร้าย  ,  ดูเรียบง่าย ๆ แต่เจ้าหลักการ,  สันโดษ แต่ไม่หนีสังคม,  ดูเป็นคนอดทน แต่ใจร้อน,  ดูโรแมนติค แต่เย็นชา, ใบหน้าแก่ แต่อายุอ่อน  ประมาณนี้ ฯลฯ  

และขอ tag  ไปยังกัลยาณมิตรท่านอื่นๆ คือ  อ.ปวีณา  ธิติวรนันท์  นายบอน - กาฬสินธุ์  อ.อัมพร  อรุณศรี อ.เมตตา  อ.กฤษณา  สำเร็จ

 

หมายเลขบันทึก: 77033เขียนเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2007 23:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:18 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (45)
  • มีความหลากหลายในคนเดียวกันนะคะ
  • นอนหลับฝันดีค่ะ
  • ขอบคุณมากครับ..
    P
  • เช่นกัน...นอนหลับฝันดีนะครับ
  • มายิ้มๆๆๆมีหลายบุคลิกมากจังเลยครับ
  • ไปค่ายที่โรงเรียนบ้านเม็กดำกับผมไหมครับ
  • วันที่ 16-18 กพ.
  • ขอบคุณมากครับ

ยินดีครับอาจารย์ขจิต

แต่อาจเป็น 17 - 18  นะครับ...

ต้องเตรียมอะไรไปฝากเด็ก ๆ บ้างครับ

เรียนคุณแผ่นดิน

      เพิ่งทราบนะคะเนี่ย ว่าชายหนุ่มบุคลิกเคร่งขรึม ซ่อนเร้นหลายหลายอารมณ์ และเรื่องราว ให้น่าค้นหา

       ด้วยความเคารพค่ะ

ขอบคุณค่ะ....คืนนี้ฝันดีนะคะ...มาชอบข้อสองกับข้อห้าค่ะ....เอ๊ะ....ชอบกันได้ด้วยเหรอความลับเนี่ย...อิ...อิ..
  • ฟังดูเป็นมาเฟีย แก็งลูกหมูมากๆ....ยิ้ม ยิ้ม
  • เป็นคนหลายบุคลิกนะค่ะ.....เกิดวันที่ 5  รึปล่าวค่ะ
  • อ่านจากหลายๆ บันทึก ก็มีกลิ่นอายของบุคลิกที่ว่ามาค่ะ....ดูขัดแย้งไปในทำนองเดียวกัน....งง
  • ทำไมกลัวอะไรหลายอย่างจังเลย....ยังงี้น่าสนุก...อิอิอิ
แวะมาอ่านความลับค่ะ   ความลับสุดท้ายนี่ หลากหลายบุคลิก  ตกลงว่าบุคลิกไหนเป็นบุคลิกที่ใกล้เคียงตัวตนที่แท้จริงค่ะ

^__^....ตื่นเช้ามาแอบอ่านค่ะ....ตอนนี้เป็นโรคคลั่ง blog tag แอบล้วงความลับค่ะ....

ชอบความลับสุดท้ายค่ะ..."หน้าแก่ แต่อายุอ่อน"...ตรงข้ามกับกะปุ๋มเลยค่ะ...5555....ได้แซวคนตอนเช้าแล้วนี่อารมณ์เบิกบานยิ่ง...

(^_______________^)

เพราะ Blog tag บางสิ่งไม่เคยรู้ก็รู้ และไม่เคยคิดก็ทราบ

สิ่งหนึ่งที่ เป็นตัวเชื่อมระหว่างมิตรภาพ คือ การรับรู้เรื่องของกันและกัน รับรู้ตัวตนของกันและกันมากขึ้น

เหมือน Gotoknow ที่ให้เปิดเผยตัวตนตั้งแต่ทีแรก หากที่จะเรียนรู้ซึ่งกันและกัน และแน่ใจได้ว่า "จริงใจ" ความรู้นั้น พร้อมที่แลกเปลี่ยนเรียนรู้ สิ่งที่สำคัญคือ "การแสดงตัวตน"

..................................................

คุณแผ่นดิน หลากหลายบุคลิกมากครับ...

คิดว่าน่าจะเป็นการเปิดเผย"ความลับ" ครั้งแรกๆของคุณแผ่นดินนะครับ

 

โห...คุณแผ่นดิน อ่านไปอ่านมาดูเป็นเหมือนนักรบโบราณที่ห้าวหาญ ...เมื่อเจอศัตรูจะเอางูโยนเข้าใส่ แล้ววิ่งหนีฝุ่นตลบ

ฮิฮิ

ฝากสวัสดีสาวหน้าอ่อนแต่อายุแก่ข้างบนด้วยนะคะ (555 เห็นช่องได้แซวตอนเช้า เบิกบานเช่นกัน ฮิฮิ)

^____^

  • สวัสดีครับอาจารย์
    P
  • ผมเป็นคนหลากบุคลิกเช่นนี้จริงครับ....และเป็นคนโหด เลว ดี ครบครัน...
  • หรือบางที ความดีอาจมีให้พบไม่บ่อยนัก ยิ้ม ๆๆๆ
  • รู้สึกดีกับคนที่สำคัญเสมอ  แต่ไม่ค่อยได้แสดงออก  ... ขอบคุณครับ
  • สวัสดีครับอาจารย์เมตตา
    P
  • เมื่อคืนนอนหลับฝันดีมากครับ...เหนื่อยกับบทบาทแม่บ้านจำเป็น...
  • ชอบได้นะครับความลับ...โดยเฉพาะการกระหายชอบที่จะรู้ความลับของผู้อื่น  แต่ก็มักปกปิดความลับของตนเองไว้เสมอ...ยิ้ม ๆ  ขำ ๆ
  • แต่ blog tag  คือ สื่อแห่งสัมพันธภาพที่ดียิ่ง จริง ๆ เลยนะครับ
  • ขอบคุณครับ

คุณแผ่นดินค่ะ

          ไม่อยากจะบอกเลยว่า บุคลิกแบบนี้แหละคะ เป็นที่ฝันและใฝ่ ของบรรดาสาว ๆ ทั้งหลาย  มีครบทุกรสชาดแบบนี้แหละคะ สาว ๆ ชอบนัก เพราะจะทำให้เขารู้สึกอบอุ่นได้ตลอดเวลา ที่นึกถึง

         ว้าว  เขียนไปได้งัยเนี่ย 

มาเยี่ยม...

งง...กับ...Blog tag...ครับ...ช่วยอธิบายให้ฟังหน่อยครับ...

หมุนตนไม่ทัน...ตั้งสติก่อนนะครับ ฮา ๆ เอิก ๆ

  • สวัสดีครับอาจารย์
    P
  • ผมเป็นสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน..ที่มีหลายบุคลิก ซึ่งจะว่าไปหลาย ๆ บันทึกที่ผ่านมาก็คงสะท้อนตัวตนผมไปส่วนหนึ่งแล้ว
  • ผมเกิดวันศุกร์ที่ 23  มีนาคม ครับ...ไม่อยากบอกเลยว่าเกิดวันเดียว เดือนเดียว และปี พ.ศ. เดียวกับดาราชายผู้โด่งดังที่ชื่อ "มอส"  แต่ตรงกันข้ามอย่างลิบลับสู้เขาไม่ได้เลยทั้งความหล่อ สูง  รวย .....(แต่มีความสุขดีกับตัวตนของตนเอง ณ อดีตและปัจจุบัน)
  • และชีวิตจริงก็ชอบชื่อตนเองมาก เพราะแปลว่า ป่า หรือคนป่า...แต่ก็กลัวสิ่งต่าง ๆ ที่อยู่ในป่ามาก ยกเว้น สายลม แสงแดด  ต้นไม้ ลำธารและภูเขา ฯลฯ
  • ขอบคุณครับ

 

  • พี่นัสเป็นคนที่ชอบฟังเพลง แต่ไม่ชอบร้องเพลง นุ้ยอยากฟังพี่นัสร้องเพลงซักครั้งหนึงเนี่ย จะมีโอกาสได้ยินไหมคะเนี่ย ต้องทำไงดีคะ  พี่เจี๊ยบจะช่วยได้ไหมน้อ เพราะเวลาไปคาราโอเกะทีไร พี่นัสไม่เคยร้องเลยมีแต่ฟังคนอื่นร้อง โดยเฉพาะพี่เจี๊ยบภรรยาพี่พนัส เสียงดีมากๆค่ะ ออกแนวๆลูกทุ่งๆ อิอิอิ  ว่างๆไปดวนกันหน่อยนะคะพี่ที่คาราโอเกะตักสิลา อิอิอิ

เรียนท่านอาจารย์

  • กบ เขียด อึ่งอ่างเป็นอาหารสุดแซบครับ
  • แต่ต้องทานให้ถูกฤดูกาลไม่งั้นคาว
  • ถ้าจะลองทานแนะนำให้ทานหน้านี้ครับ แต่ต้องเป็นกบบ้านไม่ใช่กบฟาร์ม
  • ลองเริ่มทานจากเมนูที่มองไม่เป็นว่าเป็นกบ เขียดซิครับ
  • แซบๆๆ
  • สวัสดีครับคุณ
    P
  • บุคลิกที่ใกล้เคียงกะบตัวตนที่แท้จริงและพบเห็นบ่อยครั้งคือ ดูเคร่งขรึม  แต่อ่อนไหว
  • ผมเป็นคนอ่อนไหวง่าย  ดูหนัง ฟังเพลง อ่านหนังสือที่เศร้าโศกก็พลันสะเทือนใจได้ง่าย ๆ 
  • ขอบคุณครับ
1.ชอบกินซุบหน่อไม้เป็นชีวิตจิตใจ กินได้เป็นเดือน ๆ
 ออกแนวมังสาวิรัติจังครับ

2. ใครบางคนกินปลาไหลแล้ว เลือดกำเดาไหล แล้วพี่พนัสกลัวถึงขนาดไหนน้อ

3. ไม่น่าเชื่อว่า พี่พนัสจะไม่ชอบร้องรำ ทั้งที่หน้าตานั้น เป็นนักร้องออกเทปได้อย่างสบายเลยครับ แต่ก็ดีเหมือนกัน ไม่เช่นนั้นป่านนี้ คงเป็นขวัญใจแฟนเพลง และแม่ยกมากมาย และคงไม่ได้มีโอกาสมารู้จักพี่พนัสทาง blog นี้

4. ดูแล้ว ส่วนผสมหลายอย่าง ลงตัวมากๆครับ

5. นายบอนเขียน tag ไว้นานแล้วครับ  แล้วให้ข้อมูลความรู้เรื่อง tag ไว้ด้วย ที่บันทึก
จดหมายลูกโซ่สำหรับคนเขียนบล็อก : Blog-Tag – A Game for a Virtual Cocktail Party.

เขียนเืมื่อ 10 ม.ค.2550 ครับ


แล้วยัง tag พี่พนัสไว้ตั้งนานแล้วด้วย อิอิอิ

  • สวัสดีครับคุณ
    P
  • เมื่อครู่ก็แวะไปอ่านความลับคุณกะปุ๋มมาบ้างแล้ว
  • ก็เป็นคนเบิกบานเช่นนี้กระมัง,  คุณกะปุ๋มจึงดูอ่อนวัยอยู่อย่างไม่รู้จบ...
  • และขอภาวนาให้อ่อนวัยเช่นนี้เสมอไปนะครับ..
  • สวัสดีครับคุณเอก
    P
  • นี่คือครั้งแรกของการแสดงตัวตนอันเป็น "ความลับ"  ของผมอย่างเป็นทางการและมีสักขีพยานกลางสาธารณะ...หลังจากเขียน ๆ มีบันทึกหลายเรื่องที่แสดงตันตนของผมไปบ้างแล้วอย่างซ่อนเร้น..
  • ก็ขอบคุณคุณเอกนั่นแหละครับที่ช่วยกรุณาชักพามา "เปลือยตนเอง"  อย่างโจ่งแจ้งเช่นนี้

เธอเข้าใจฉันบ้างในบางสิ่ง

สิ่งทุกสิ่งก็ดูจะมีค่า

เธอเข้าใจฉันบ้างบางเวลา

เวลาทุกเวลาก็ดูจะเบิกบาน

 

 

 

  • สวัสดีครับ
    P
    IS
  • เช้านี้เป็นเช้าที่สดใสและแจ่มชื่นยิ่งนักครับ...
  • หากต้องเผชิญกับตุ๊กแกในห้องน้ำ  ผมยอมที่จะไม่เข้าไปในห้องนั้นดีกว่า...เคยทะเลาะกับลูกและแฟนก็เพราะพวกเขาร่วมมือกันจับจิ้งจกมาโยนใส่ผมนี่แหละครับ
  • ขึ้นต้นไม้แล้วไปเจอกิ้งก่ามีอันหงายหลังตกต้นไม้ทุกครั้ง....
  • เป็นเรื่องจริง ที่ผมทุกข์เศร้ากับตนเองไม่น้อย
  • ผมเป็นนักรบที่ถูกสยบด้วยเรื่องง่าย ๆ เสมอเลย..
  • ขอบคุณครับ
  • สวัสดีอีกครั้งครับ
    P
    อาจารย์รัตติยา 
  • เขินครับเขิน...ไม่ค่อยมีหญิงสาวมาชมแบบถึงลูกถึงคนแบบนี้
  • ขอบคุณครับ...

พอกันครับ เรื่องไม่เกลียดแต่กลัว

แต่จิ้งจก ตุ๊กแก ผมเจอประจำเลยครับ 

น้องแผ่นดินกับแทนไท...น่ารักจังค่ะ
  • สวัสดีครับ
    P
  • ถึงตอนนี้อาจารย์ชัดเจนหรือยังครับกับกิจกรรม Blog  tag ...เอ..เข้าใจว่าอำ ๆ ขำ ๆ  ผมหรือเปล่า
  • ลองดูครับสนุกไม่น้อย...ได้รู้จักตัวเราและคนอื่นในแบบชนิดเปลือยกันให้เห็นจะ ๆ  ....
  • ขอบใจจ๊ะน้องนุ้ย
    P
  • ไปแน่ครับตักสิลาคาราโอเกะ..แต่จะไปนั่งฟังและกินกับแกล้มเหมือนเคยนั่นแหละ..
  • รักเสียงเพลง แต่ไม่หลงรักนักร้องนะครับ..
  • ส่วนการร้องยกให้เจ้แกเถอะ  พร้อมลูกสมุนกุมารทองทั้งสองก็กินขาด ชนะแบเบอร์ เป็นแน่ โดยเฉพาะเพลงสาวกระโปรงเหี่ยน !  ใครว่าแน่มาเจอเจ้าแผ่นดิน  มีอันต้องชิดซ้ายทุกคน

 

  • คุณออตครับ...แซบครับแซบ
  • แต่ไม่รู้ยังไงพยายามแล้วแต่ไม่กล้าทานจริง ๆ
  • สงสารมากกว่ารังเกียจ ครับ
  • ที่ว่ามานั้น..ฬครต่อใครก็บอกว่าแซบเหลือทน !
  • สวัสดีครับคุณบอน..
    P
  • ผมกลัวปลาไหลตั้งแต่เด็กยันทุกวันนี้  กินไม่ได้และ ได้กลิ่นอาหารที่ทำจากปลาไหลไม่ได้เลย...เลือดกำเดามีอันต้องไหลทุกครั้งที่ได้กลิ่นเหล่านี้  ล่าสุดเรียนมัธยมปลายก็เกิดอาการแพ้เช่นนี้มาแล้ว
  • อีกอย่างคือปกติทานข้าวสวยไม่ได้เลย ทานเมื่อไหร่ท้องเสียวิ่งเข้าออกห้องน้ำเป็นว่าเล่น  กินได้แต่เฉพาะข้าวเหนียวเท่านั้น  และวันใดไม่ได้กินข้าวเหนียวจะมีอาการลงแดง
  • โชคดีหน่อย 2  ปีหลังนี้ระบบย่อยพัฒนาแล้ว
  • ไม่บอกไม่ทราบเลยนะเนี่ยว่ามีแววที่จะเป็นนักร้องได้...แต่ก็ไม่ไหวมั้ง ให้เป็นเถ้าแก่ดูแลนักร้องดูจะรุ่งกว่ากระมัง,
  • ขอบคุณครับ
  • สวัสดีครับ
    P
  • อันที่จริงคุณพ่อผมก็กลัวสัตว์จำพวกนี้เหมือนกัน แต่คุณแม่ไม่กลัว ..จับเล่นได้สบายมือ
  • ขอบคุณครับ
  • เหมือนผมตอนเด็ก ๆ เลยครับ เวลามีกิจกรรมไรร้องรำทำเพลง เราจะทำเป็นยืนเฉย ๆ แล้วก็จาม ๆ ไอ ๆ แล้วก็แวปไปเลย....ค่อยกลับมาทีหลัง
  • เด๋วนี้คว้าไมค์คนแรกเลยครับ :>
ขำดีครับพี่พนัส ขำมากๆ
  • สวัสดีครับอาจารย์เมตตา
    P
    เจ้าตัวเล็กทั้งสองไม่ค่อยเหมือนกันนัก  ดูราวกับมารขาวมารดำในหนังจีนกำลังภายในนั่นแหละครับ...
  • ขอบคุณนะครับที่แวะมาทักทายอีกหน
  • สวัสดีครับอาจารย์
    P
  • ตอนนี้คว้าไมค์เป็นคนแรก...แล้วเวลาร้องมีคนนั่งฟังมากน้อยแค่ไหนครับ...
  • ณ วันนี้ผมก็ยังไม่มีความสามารถช่วงชิงเวทีและพื้นที่ในการร้องรำทำเพลงได้เลย...
  • จะว่าไปแล้ว,  คุณพ่อก็เป็นเช่นกันนะครับ
  • นั่นนะสิ..พี่ก็ขำตนเองไม่น้อยเลยนะแจ๊ค
  • ส่วนความลับของน้องแจ๊ค,  พี่ประหลาดใจไม่น้อยเลย

ใบหน้าแก่ แต่อายุอ่อน 

เออ ใช่หรอ..........

  • ชัวร์ครับ (ใบหน้าอ่อน แต่อายุอ่อน)
  • ยืนยันอีกที ..  ชัวร์ครับ
    P
    คุณ Kawao

 

  • โทษทีครับ
    P
    คุณ Kawao
  • อันที่จริง คือ "ใบหน้าแก่  แต่อายุอ่อน" ชัวร์ครับชัวร์...
  • ตามมาดู 5 secret ของคุณแผ่นดิน  ไม่น่าเชื่อนะคะว่ากลัว จิ้งจก  ตุ๊กแก  กะปอม กิ้งก่า  คางคก  แย้ ฯลฯ ด้วย...
  • นู๋ทิมไม่ใช่คนอิสานแต่กินปลาร้าค่ะ...ทั้งบ้านไม่มีใครกินเลยถือเป็นความแปลกแยกหรือเปล่าไม่รู้
  • ถ้าคุณแผ่นดินอยู่ในสมัยท่าน จิตร ภูมิศักดิ์ คงเข้าป่าไปกับท่านแน่เลยใช่มั๊ยค่ะเนี่ย 
  • อืมม...สรุปว่าเป็นคน 2 บุคลิกใช่หรือเปล่าค่ะ...

  • สวัสดีครับคุณ นู๋ทิม
    P
  • ขอบคุณครับที่กรุณาแวะมาเยี่ยมเยียน..คน 2 บุคลิกอย่างผม
  • ผมเป็นคนอีสานก็จริง  แต่ระยะหลังโดยเฉพาะตอนมัธยมผมเริ่มไม่กินปลาร้า..แต่ถ้าปนเปอยู่กับอาหารนั้นกินได้  แต่ถ้าเป็นตัวเป็นตนแล้ว ผมจะไม่ทาน
  • แต่บัดนี้  คุณนิดหน่อยได้สถาปนาผมเป็นประธานชมรมคนชอบหน่อไม้ไปแล้วครับ
  • สำหรับจิตร  ภูมิศักดิ์  เป็นบุคคลที่ผมศรัทธามาก  .. และท่าเกิดทันก็ไม่แน่ครับ  อาจหนีเข้าป่าไปดังที่คุณนู๋ทิมกล่าวอ้างนั่นแหละ

สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน

  • ตามมาแอบอ่านเพราะตอนแรกว่าจะ tag คุณแผ่นดินแต่ก็ช้าไป ( อีกแล้ว ).. เลยมาขออ่านเอาดื้อๆนี่แหละค่ะ
  • ข้อ 4 กับ 5 นี่เหมือนเบิร์ดเลย มันเป็นโศกนาฏกรรมของแท้เลยล่ะค่ะเวลาต้องร้องรำทำเพลงเนี่ย..รวมทั้งการเป็นคนที่ตรงกันข้ามกับภาพลักษณ์นี่ทำให้รู้สึกแปลกแยกอยู่เหมือนกันจริงๆ..
มาอีกรอบและจะบอกว่า...สิ่งที่คุณกลัว ข้อ 2 เป็นของชอบของลูกสาวคนเล็กของพี่ มากๆ...ค่ะ...เห็นไม่ได้เธอจะจับมาเล่น...
  • สวัสดีครับคุณ เบิร์ด
  • ดีใจเป็นอย่างยิ่งที่มีเพื่อนร่วมชะตากรรม...แค่ได้รู้ว่ามีคนนึกจะ tag  ผมก็อิ่มใจ อิ่มสุข เป็นไหน ๆ 
  • ตอนนี้มี คุณ toon  มา tag เพิ่ม  ไม่นานคงได้ขนเรื่องลับมาแฉกลางสาธารณะอีกยก...
  • ติดตามตอนต่อไปนะครับ
  • สวัสดีครับ  อ. เมตตา
  • กลับถึงบ้านที่อบอุ่นโดยสวัสดิภาพแล้วใช่ไหมครับ...
  • เจ้าตัวเล็กของผมทั้ง 2 ก็ดูจะไม่มีวี่แววกลัวเกรงของเล่นเหล่านี้นัก  เพราะเห็นรวมกันกับแม่บ้านแกล้งผมเป็นว่าเล่น...
  • อย่าบอกใครนะครับ...อันที่จริงผมกลัวแม้กระทั่ง "ของปลอม"
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท