ข้าพเจ้ามี ประสบการณ์ในการสอน ๒๖ ปี ปัจจุบันได้รับมอบหมายให้เป็นครูประจำชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔ เมื่อปีกาศึกษา ๒๕๔๖ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖ มีจำนวนทั้งหมด ๑๖ คน ปรากฏว่าอ่านหนังสือไม่ออกเลย ๙ คนก็เป็นการหนักใจแก่ครูผู้สอน ครูประจำชั้นและผู้บริหาร เป็นอันมาก ซึ่งข้าพเจ้าเป็นครูประจำชั้นเอง และนางจารุนันท์ เป็นครูประจำวิชาภาษาไทย เราได้คิดก็หาวิธีการแก้ปัญหาและพัฒนานักเรียนเหล่านี้อย่างน้อย อ่านและเขียนสะกดคำให้จงได้ ถ้าไม่มีการแก้ไขเมื่อมีการสอบ NT ก็จะเศร้าในคะแนนที่ออกมาปรากฏ
เริ่มแก้ปัญหาตั้งแต่ต้นปีการศึกษา ประมาณต้นเดือนมิถุนายน ถึง เดือนมกราคม ดังนี้
๑. หาสื่อการเรียนการสอน ซึ่งเป็นแบบฝึกอ่าน เริ่มตั้งแต่พยัญชนะ สระ และวรรณยุกต์ จัดทำเป็นรูปเล่ม จำนวน ๓ เล่ม ต่อ ๑ คน สมุดปกแข็งอีกคนละ ๑ เล่ม
๒. แบ่งนักเรียนออกเป็น ๒ ชุด คือชุด ๕ คน ข้าพเจ้ารับผิดชอบเอง ชุด ๔ คน ครูประจำวิชาเป็นผู้รับผิดชอบ
๓. โดยใช้เวลาพักกลางวัน และหลังเลิกเรียน ๑ชั่วโมง ส่วนฝึกคัดและเขียนให้ไปทำเป็นการบ้านทุกวัน วันละ ๑ หน้า
๑. ให้ฝึกอ่าน โดยสะกดคำกับครูทีละคน
๒. ให้ฝึกคัดและเขียนมาส่งวันละ ๑ หน้า
๓. ใช้เพลงสำหรับจำสระ
๔. ฝึกอ่านคำหรือข้อความจากสิ่งที่พบเห็นและสิ่งพิมพ์ต่างๆ
๑. ได้รับความชมเชยจากผู้ปกครอง
๒. ช่วยเหลือนักเรียนให้มีพื้นฐานในการศึกษาต่อไปในระดังสูงขึ้น
องค์กรของท่านเป็นสมาชิกอยู่ในโครงการวิจัยเกี่ยวกับการจัดการความรู้
วันนี้คณะนักวิจัยส่วนกลางได้ตามมาพบบล็อกของท่าน จึงอยากจะเชิญชวนให้ท่าน
เขียนเล่าในบล็อกของท่านเกี่ยวกับเคล็ดลับ (tacit knowledge) ในการจัดการเรียน
การสอนของท่าน เพื่อให้ผู้อ่านจากวงการอื่นๆได้ร่วมรับรู้ว่า
ครูและบุคลากรการศึกษาดีๆ มีถมไป แล้วไฉนท่านจึงฟังแต่เรื่องร้ายลองเข้าไปอ่าน "ลูกแก้วที่ฉันภูมิใจ" ของโรงเรียนมหิศราธิบดี สพท.นม.เขต 1 นครราชสีมา ดูซิ เพราะเป็นปัญหาเดียวกัน
แต่นั่นหนักหน่อยเพราะเป็นเด็กมัธยม
เป็นกำลังใจให้ต่อสู้ต่อไป เพื่อพัฒนานักเรียน
เยี่ยมๆ เยี่ยม มาก
รักธอคนเดียว
แวะมาให้กำลังใจ..ครูดีค่ะ
ผลอ่านไม่ออก
ชั้ลชอบอ่านเรื่องของ....คุงครู